24 Straks ropa faren: «Eg trur, hjelp mi vantru!»
25 Då Jesus såg folk strøyma til, truga han den ureine ånda og sa: «Du stumme og døve ånd, eg byd deg: Far ut av han, og kom aldri meir tilbake!»
26 Då skreik ho høgt, reiv og sleit i han og fór ut. Guten låg livlaus, og alle sa at han var død.
27 Men Jesus tok han i handa og hjelpte han opp, og han reiste seg.
28 Då Jesus var komen i hus og læresveinane var åleine med han, spurde dei: «Kvifor kunne ikkje vi driva ut den ånda?»
29 Han svara: «Dette slaget kan berre drivast ut med bøn {{og faste}}.»
30 Dei drog ut derifrå og la vegen gjennom Galilea. Han ville ikkje at nokon skulle vita om det,