Przypowieści Salomonowych 1 PBG

1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,

2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;

3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;

4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.

5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,

6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.

7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.

8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.

9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.

10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.

11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;

12 Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół;

13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;

14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.

15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.

16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.

17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:

18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.

19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.

20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.

21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:

22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?

23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.

24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;

25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;

26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.

27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;

28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.

29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,

30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:

31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.

32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.

33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.

Rozdziały

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31