24 Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
25 Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
26 Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
27 Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
28 Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
29 Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.