8 Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;
9 Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.
10 Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
11 Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.
12 Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.
13 Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.
14 Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.