1 Bóg też pobłogosławił Noacha i jego synów oraz do nich powiedział: Rozmnażajcie się, bądźcie licznymi i napełnijcie ziemię.
2 A bojaźń i trwoga przed wami niech będzie nad wszelkim zwierzęciem ziemi oraz nad każdym ptactwem nieba. Wszystko co się porusza na ziemi i wszystkie ryby morza oddane są w waszą moc.
3 Wszystko co się rusza i co żyje, będzie wam na pokarm; wszystko to wam oddałem, podobnie jak zieloną roślinę.
4 Jednak nie będziecie jeść mięsa z jego duszą, z krwią jego.
5 W szczególności będę poszukiwał waszej krwi, służącej waszemu życiu; będę jej poszukiwał z ręki wszelkiego życia; także z ręki człowieka z ręki jednego względem drugiego będę poszukiwał ludzkiej duszy.
6 Kto przeleje krew człowieka jego krew będzie przelaną przez człowieka; bo stworzyłem człowieka na obraz Boga.
7 Zaś wy rozmnażajcie się i bądźcie licznymi; rozpleniajcie się na ziemi oraz się na niej rozmnażajcie.
8 Bóg oświadczył też Noachowi oraz z nim jego synom, mówiąc:
9 Oto Ja ustanawiam Moje Przymierze z wami oraz po was, z waszym potomstwem;
10 także z wszelką istotą żyjącą, która przy was jest z wami w ptactwie, bydle oraz każdym zwierzęciu ziemi; ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem ziemi.
11 I utwierdzam Moje Przymierze z wami, żeby przez wody potopu nie została już zgładzona żadna cielesna natura; by nie było już potopu w celu zniszczenia ziemi.
12 Bóg także powiedział: Oto znak przymierza, który na wieczne czasy ustanawiam między Mną a wami, oraz między każdą żyjącą istotą, co była z wami.
13 Mój łuk kładę na obłokach, aby był znakiem przymierza pomiędzy Mną a ziemią.
14 I tak będzie: Gdy okryję ziemię obłokiem, a ukaże się łuk na obłokach,
15 wtedy wspomnę na Moje Przymierze, które jest między Mną a wami, oraz każdą żyjącą istotą we wszelkiej cielesnej naturze. Nie będzie już wody potopu, by zniszczyć wszelką cielesną naturę.
16 A na obłokach będzie łuk; więc spojrzę na niego, bym wspomniał na wieczne Przymierze między Bogiem, a każdą żyjącą istotą we wszelkiej cielesnej naturze, która jest na ziemi.
17 Bóg powiedział też do Noacha: Oto jest znak Przymierza, które ustanowiłem między Mną a wszelką cielesną naturą, która jest na ziemi.
18 Nadto byli synowie Noacha, którzy wyszli z arki Szem, Cham i Jafet. Zaś Cham był ojcem Kanaana.
19 To ci trzej byli synami Noacha, więc z nich zasiedliła się cała ziemia.
20 A Noach mąż roli, zaczął uprawiać ziemię oraz zasadził winnicę.
21 Napił się także wina i się odurzył, więc obnażył się we wnętrzu swojego namiotu.
22 A Cham, ojciec Kanaana, zobaczył nagość swojego ojca i na dworze, opowiedział to dwóm swoim braciom.
23 Zaś Szem i Jafet wzięli szatę, obaj włożyli ją na swe ramiona, podeszli wstecz oraz przykryli nagość swego ojca; ale ich twarze były odwrócone tak, że nie widzieli nagości swojego ojca.
24 A Noach obudził się po swym winie oraz dowiedział się, co mu uczynił jego młodszy syn.
25 Zatem powiedział: Przeklęty Kanaan; niech będzie sługą sług dla swych braci.
26 I powiedział: Błogosławiony WIEKUISTY, Bóg Szema; a Kanaan niech będzie im sługą.
27 Niech Bóg rozprzestrzeni Jafetowi i niech zamieszka w namiotach Szema; a Kanaan niech będzie im sługą.
28 A po potopie Noach żył trzysta pięćdziesiąt lat.
29 Zaś wszystkie dni Noacha były przez dziewięćset pięćdziesiąt lat; i umarł.