17 Zwrócę twoją uwagę i mnie posłuchaj! A co widziałem, to ci oznajmię.
18 Co mędrcy nie zataili – lecz przekazali, jako tradycję od swoich ojców,
19 kiedy ziemia im samym była oddana i nie przeszedł pośród nich obcy.
20 Niegodziwy musi się trwożyć po wszystkie swoje dni i według liczby lat zachowanych dla okrutnego.
21 Odgłos strachów brzmi w jego uszach, a pogromca napada go wśród pokoju.
22 Nie wierzy że może ujść z pomroki i zachowany jest dla miecza.
23 Tuła się za chlebem – gdzie go znaleźć? Wie, że dla niego zgotowany jest dzień ciemności.