11 Zewsząd trwożą go strachy i płoszą na każdym kroku.
12 Łaknie go niedola, zaś u jego boku przygotowana jest klęska.
13 Pierworodny śmierci pożera włókna jego skóry oraz pochłania jego członki.
14 Zostaje wyrwany ze swego namiotu, w którym uważał się za bezpiecznego oraz pędzi do króla strachów.
15 To, co do niego nie należy, osiada w jego namiocie, a na jego siedzibę sypią siarkę.
16 Jego korzenie usychają od dołu, a jego gałęzie z wierzchu więdną.
17 Jego pamięć znika z ziemi, a jego imienia nie wspominają na ulicach.