12 Chociaż zło jest słodkie w jego ustach oraz chowa je pod językiem;
13 chociaż je pielęgnuje i nie wypuszcza, trzymając na swoim podniebieniu;
14 jednak pokarm zamienia się w jego trzewiach w jaszczurzą żółć we wnętrzu.
15 Pochłonął bogactwa, ale musi je znowu wypluć; Bóg wyrzuci je z jego głodnego wnętrza.
16 Wessał jad jaszczurzy, więc uśmierca go żądło syczących gadów.
17 Nie będzie się rozkoszował widokiem potoków, rozlewających się strumieni miodu oraz śmietanki.
18 Musi zwrócić cudzą pracę, nie strawi jej; i ile dóbr nie nabył – nimi się nie ucieszy.