17 Zgina swój ogon, potężny jak cedr, ścięgna jego lędźwi są mocno splecione.
18 Jego piszczele – niby rury z kruszcu, jego gnaty jak pręt żelazny.
19 Oto przedniejszy na twórczych drogach Boga; sam jego Stwórca podał mu jego miecz.
20 Jemu dostarczają swojego plonu góry, gdzie igrają wszelkie dzikie zwierzęta.
21 Wylega się między krzewami lotosu, w kniei sitowia i wśród bagniska.
22 Lotosy osłaniają go swoim cieniem i otaczają go rzeczne wierzby.
23 Nie spłoszy się, gdy go ogarnie strumień; leży spokojnie, choćby Jarden rzucił się w jego paszczę.