1 Zatem Ijob odpowiedział WIEKUISTEMU, mówiąc:
2 Uznaję, że możesz wszystko i że nie jest dla ciebie niedościgłym każdy zamysł.
3 Gdzież jest ten pytasz, co bez rozsądku zamroczy Twoje postanowienie? Mówiłem, ale nie rozumiałem; zbyt dziwne to dla mnie rzeczy, których nie pojmuję.
4 O, racz wysłuchać, abym mógł mówić; zapytam Cię, a Ty mnie oświeć.