12 Niweczy knowania chytrych, by ich ręce nie zdziałały nic skutecznego.
13 Przemądrych chwyta w ich własnej chytrości, więc zamysł przebiegłych jest chybiony.
14 Pośród jasnego dnia zderzają się z ciemnością i w południe macają jakby w nocy.
15 Tak wybawia od miecza, od ich paszczy; biedaka z mocy przemożnego.
16 Więc słabemu wschodzi nadzieja, a złość stula swe usta.
17 Oto szczęśliwy człowiek, którego karci Bóg. Zatem karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj.
18 Bo On rani, ale i leczy; uderza, lecz Jego ręce uzdrawiają.