1 Jadowite muchy czynią cuchnącym i kwaśnym olejek tego, co przyrządza pachnidła; tak też więcej niż mądrość i sława waży odrobina głupoty.
2 Serce mądrego jest po jego prawej stronie, a serce głupiego po jego lewej stronie.
3 Po jakiejkolwiek drodze chodzi głupi brakuje mu rozumu, i rozpowiada wszystkim, że jest głupim.
4 Jeśli by powstał gniew władcy przeciwko tobie nie opuszczaj twojego stanowiska; gdyż uległość przytłumia wielkie winy.
5 Jest zło, które widziałem pod słońcem, jako błąd, który wyszedł od władcy.
6 Gdy bogaci w mądrość zasiadają nisko zaś głupota bywa umieszczana na wielkich wyżynach.
7 Widziałem niewolników na rumakach, a przywódców chodzących pieszo, jako słudzy na ziemi.
8 Kto kopie dół może do niego wpaść; a kto burzy mur tego może ukąsić żmija.
9 Kto wyłamuje kamienie może się nimi urazić; a kto rozłupuje drwa może się nimi skaleczyć.
10 Jeśli żelazo się stępiło, a ktoś nie naostrzył jego ostrza wtedy musi natężyć siły; ale pożytek z naprawy pochodzi od mądrości.
11 Jeżeli żmija gryzie, ponieważ nie była zaklętą, wtedy nie ma pożytku ten, co zaklina.
12 Wdzięczne są słowa z ust mędrca; ale pochłaniają go wargi głupca.
13 Początek mowy jego ust to głupota, a koniec jego słów to szał złowrogi.
14 Głupi mnoży tylko słowa, bo przecież człowiek nie wie, co będzie i co się po nim stanie. Kto mu to powie?
15 Trud głupców ich nuży, i żaden nie zna nawet drogi, która prowadzi do miasta.
16 Biada ci, ziemio, której królem jest chłopiec i której książęta od rana ucztują.
17 Szczęśliwa jesteś ziemio, której król jest ze szlachetnego rodu, i której książęta jadają we właściwym czasie; jadają by się posilić, a nie dla opilstwa.
18 Przez gnuśność dach się zapada, zaś przez opieszałość kapie w domu.
19 Dla zabawy wyprawiają uczty, wino rozwesela życie, a pieniądz pozwala na wszystko.
20 Nie złorzecz królowi nawet w swojej myśli i nie złorzecz możnemu w twych sypialniach; bowiem ptactwo może roznieść tą wieść pod niebem i rozgłosić to oskrzydlone słowo.