21 Saul a răspuns: „Oare nu sunt eu beniamit, din una din cele mai mici seminții ale lui Israel? Și familia mea nu este cea mai mică dintre toate familiile din seminția lui Beniamin? Pentru ce, dar, îmi vorbești astfel?”
22 Samuel a luat pe Saul și pe sluga lui i-a vârât în odaia de mâncare, le-a dat locul cei dintâi între cei poftiți, care erau aproape treizeci de inși.
23 Samuel a zis bucătarului: „Adu porția pe care ți-am dat-o, când ți-am zis: „Pune-o deoparte.”
24 Bucătarul a dat spata și ce era pe ea și a pus-o înaintea lui Saul. Și Samuel a zis: „Iată ce a fost păstrat, pune-o înainte și mănâncă, fiindcă pentru tine s-a păstrat când am poftit poporul.” Astfel Saul a mâncat cu Samuel în ziua aceea.
25 S-au coborât apoi de pe înălțime în cetate, și Samuel a stat de vorbă cu Saul pe acoperișul casei.
26 Apoi s-au sculat dis-de-dimineață; și în revărsatul zorilor, Samuel a chemat pe Saul de pe acoperiș și a zis: „Scoală-te, și te voi însoți.” Saul s-a sculat, și au ieșit amândoi, el și Samuel.
27 Când s-au coborât la marginea cetății, Samuel a zis lui Saul: „Spune slugii tale să treacă înaintea noastră.” Și sluga a trecut înainte. „Oprește-te acum”, a zis iarăși Samuel, „și-ți voi face cunoscut cuvântul lui Dumnezeu.”