2 Ai që flet gjuhë të panjohur, nuk flet me njerëzit, por me Perëndinë, sepse askush nuk e kupton. Me fuqinë e Shpirtit të Shenjtë ai thotë gjëra të fshehta,
3 ndërsa ai që profetizon, u flet njerëzve me fjalë që rrisin shpirtërisht, nxisin dhe ngushëllojnë.
4 Ai që flet gjuhë të panjohur, ndihmon veten për t’u rritur në besim; ndërsa ai që profetizon, ndihmon kishën për t’u rritur në besim.
5 Do të doja që të gjithë ju të flisnit gjuhë të panjohura, por më shumë do të doja të profetizonit. Ai që profetizon është më i madh se ai që flet gjuhë të panjohura, vetëm nëse ky e shpjegon gjuhën që flet, që kjo të shërbejë për rritjen shpirtërore të kishës.
6 Nëse vij te ju, o vëllezër, duke folur në gjuhë të panjohura, çfarë dobie do të keni nëse nuk ju flas për ndonjë zbulesë, njohuri, profeci apo mësim?
7 Nëse veglat muzikore që nuk kanë shpirt, qoftë fyelli, qoftë qestja, nuk japin tinguj të qartë, si do të dallohet melodia e fyellit nga e qestes?
8 Nëse trumbeta nuk lëshon tingull të qartë, kush do të bëhej gati për betejë?