1 Kështu, gjithkush të na shohë si shërbëtorë të Krishtit dhe si kujdestarë të të fshehtave të Perëndisë.
2 Ajo që kërkohet nga kujdestarët është të jenë besnikë.
3 Sa për mua, nuk ka shumë rëndësi nëse gjykohem nga ju apo nga ndonjë gjyq njerëzor dhe, madje, as vetë unë nuk e gjykoj veten.
4 Ndërgjegjja nuk më qorton për asgjë, por nuk është kjo që më bën të drejtë, sepse gjykatësi im është Zoti.
5 Prandaj mos gjykoni para kohe, derisa të vijë Zoti që do të nxjerrë në dritë të fshehtat e errësirës dhe do të zbulojë dëshirat e zemrës. Atëherë gjithsecili do të marrë lëvdimin e vet nga Perëndia.
6 O vëllezër, këto gjëra që ju thashë për veten dhe për Apolin jua dhashë si shembull, që të mësoni kuptimin e thënies «Sa është shkruar dhe jo më shumë» dhe që të mos krenoheni me njërin e të hidhni poshtë tjetrin.
7 Çfarë të dallon nga të tjerët? A nuk t’i ka dhënë tjetërkush të gjitha ato që ke? Nëse i ke marrë nga Perëndia, përse mburresh si të mos i kishe marrë prej tij?
8 Tani qenkeni ngopur! Tani qenkeni të pasur! Tani qenkeni bërë mbretër pa ne! Ah sikur të ishit bërë mbretër, që të mbretëronim edhe ne me ju.
9 Unë mendoj se Perëndia na ka vënë ne apostujt në vendin e fundit, na ka bërë si të dënuar me vdekje, sepse jemi bërë gazi i botës, i engjëjve dhe i njerëzve.
10 Kështu, për shkak të Krishtit ne jemi të marrë, ndërsa ju të mençur; ne jemi të dobët, ndërsa ju të fortë; ne jemi të poshtëruar, ndërsa ju të nderuar.
11 Sot e kësaj dite ne kemi uri, kemi etje, jemi të zhveshur, na rrahin me shuplaka, endemi pa shtëpi
12 dhe lodhemi duke punuar me duart tona. Kur na fyejnë, bekojmë; kur na përndjekin, durojmë;
13 kur na shajnë, përgjigjemi me mirësi. Jemi bërë si plehrat e botës dhe ende jemi si fundërrinat e njerëzve.
14 Këto nuk jua shkruaj për t’ju turpëruar, po për t’ju këshilluar si bijtë e mi të dashur.
15 Edhe sikur të kishit me mijëra mësues për besimin në Krishtin, nuk keni shumë etër, sepse jam unë ai që ju ktheva në besimin e Krishtit Jezu me anë të ungjillit.
16 Prandaj ju kërkoj të ndiqni shembullin tim.
17 Për këtë arsye ju dërgova Timoteun, që është biri im i dashur dhe besnik në veprën e Zotit. Ai do t’ju kujtojë parimet e mia për jetën me Krishtin Jezu, ashtu siç ua mësoj unë njerëzve në çdo kishë.
18 Disa nga ju filluan të krekosen duke menduar se nuk do të vij tek ju,
19 por do të vij së shpejti, në dashtë Zoti, dhe ata që krekosen do t’i njoh nga çfarë janë të zotë të bëjnë e jo nga fjalët.
20 Mbretëria e Perëndisë nuk duket nga fjalët, por nga fuqia.
21 Çfarë doni? Të vij te ju me thupër apo me dashuri dhe me shpirtbutësi?