17 Kur vendosa të bëja kështu, mos vallë po veproja me mendjelehtësi? Mos vallë i marr vendimet sipas gjykimeve njerëzore, që të them ‘po’ dhe ‘jo’ njëherësh?
18 Perëndia dëshmon se fjala jonë për ju nuk ka qenë ‘po’ dhe ‘jo’ njëherësh,
19 se Biri i Perëndisë, Jezu Krishti, që e shpallëm mes jush unë, Silvani dhe Timoteu, nuk ishte ‘po’ edhe ‘jo’ njëherësh. Përkundrazi ai u bë ‘po’-ja e Perëndisë.
20 Përmes Jezuit merr ‘po’ çdo premtim i Perëndisë, prandaj përmes tij ne lavdërojmë Perëndinë duke i thënë ‘amen’.
21 Është vetë Perëndia ai që na forcon bashkë me ju në jetën me Krishtin, ai që na vajos,
22 dhe ai që na ka vulosur duke vënë Shpirtin e tij në zemrat tona si kapar.
23 Po për këtë thërras Perëndinë si dëshmitar për shpirtin tim: unë nuk u ktheva në Korint, sepse nuk doja t’ju bëhesha barrë.