1 Vëllezër, dëshirojmë t’ju tregojmë për hirin e Perëndisë, që u është dhuruar kishave të Maqedonisë.
2 Në provën e vështirë të vuajtjeve, gëzimi i tyre qe kaq i madh, saqë u bënë shumë zemërgjerë, edhe pse ishin të varfër.
3 Unë dëshmoj se ata dhanë me dëshirë, sipas mundësive, madje përtej mundësive të tyre.
4 Ata na u lutën me këmbëngulje t’u jepnim nderin për të marrë pjesë në dërgimin e ndihmave në dobi të besimtarëve të krishterë.
5 Ata jo vetëm dhuruan më shumë sesa shpresonim, por ia kushtuan veten së pari Zotit dhe pastaj neve, sipas vullnetit të Perëndisë.
6 Kështu, ne i kërkuam Titit që, ashtu siç e kishte filluar tashmë, t’ju ndihmonte të çonit deri në fund veprën e ndihmës për besimtarët e krishterë.
7 Tani që jeni të begatë në gjithçka: në besim, në fjalë, në dije e në përkushtim të plotë, dhe tani që gëzoni dashurinë tonë, dëshirojmë të jeni të begatë edhe në këtë vepër ndihme për besimtarët e krishterë.
8 Këtë nuk po e them si urdhër, por, duke ju treguar përkushtimin e të tjerëve, po vë në provë sinqeritetin e dashurisë suaj.
9 Ju e njihni hirin e Zotit tonë Jezu Krisht, i cili edhe pse ishte i pasur, u bë i varfër për ju, që të bëheshit të pasur me varfërinë e tij.
10 Për këtë gjë po ju jap një mendim: është në dobinë tuaj që atë që fillluat të bëni vitin e shkuar, jo vetëm ta bëni, por edhe të dëshironi ta bëni.
11 Tani çojeni deri në fund atë që keni filluar të bëni. Ashtu siç patët dëshirën për ta filluar, ashtu edhe përfundojeni, sipas mundësive që keni.
12 Sepse, aty ku ka vullnet të mirë, Perëndia pranon sipas asaj që njeriu ka dhe jo sipas asaj që njeriu nuk ka.
13 Këtë nuk e them që të tjerët të lehtësohen e ju të futeni në vështirësi, por e them për hir të barazisë.
14 Tani ju keni mjaftueshëm dhe mund të ndihmoni ata që janë në nevojë, kështu që edhe ata t’ju ndihmojnë kur të kenë mjaftueshëm e kur ju të jeni në nevojë, që të ketë barazi,
15 siç thotë Shkrimi i shenjtë: Asgjë nuk i teproi atij që kishte shumë dhe asgjë nuk i mungoi atij që kishte pak.
16 Lavdi i qoftë Perëndisë që të njëjtin përkushtim që kam unë për ju, e vuri edhe në zemrën e Titit.
17 Ai jo vetëm që e pranoi kërkesën tonë, por, duke qenë edhe më i përkushtuar, vendosi vetë të vijë te ju.
18 Bashkë me të po dërgojmë edhe vëllanë që e lavdërojnë të gjitha kishat për shërbimin që i ka bërë ungjillit.
19 Përveç kësaj, ai është caktuar nga kishat që të na shoqërojë për ta çuar deri në fund veprën e ndihmës suaj për lavdinë e Zotit dhe për të treguar vullnetin tonë të mirë,
20 duke shmangur kështu çdo fajësim që mund të na bëhej në lidhje me administrimin e kësaj dhurate të madhe,
21 sepse dëshirojmë të bëjmë çfarë është e drejtë jo vetëm në sytë e Zotit, por edhe në sytë e njerëzve.
22 Bashkë me ta po ju dërgojmë edhe vëllanë tonë, të cilin e kemi vënë në provë shpesh dhe e kemi parë se është i përkushtuar në shumë gjëra, por që tani është më i përkushtuar se kurrë për shkak të besimit të madh që ka te ju.
23 Për sa i përket Titit, ai është shoku dhe bashkëpunëtori im për ju. Për sa u përket vëllezërve tanë, ata janë apostujt e kishave dhe lavdia e Krishtit.
24 Për këtë arsye tregojuni atyre hapur para kishave provën e dashurisë suaj dhe të arsyes që kemi për t’u krenuar me ju.