1 A mos po fillojmë përsëri t’i rrisim vlerën vetes? Apo mos kemi nevojë edhe ne si disa për letra porosie për ju a prej jush?
2 Letra jonë jeni ju, e shkruar në zemrat tona, që të gjithë njerëzit ta njohin e ta lexojnë.
3 Ju e tregoni se jeni letër e Krishtit, e hartuar prej nesh, jo e shkruar me bojë, por me shpirtin e Perëndisë së gjallë, jo në rrasa guri, por në rrasat e zemrave njerëzore.
4 Ky është besimi që ne kemi në Perëndinë, përmes Krishtit.
5 Ne nuk e mbajmë veten të aftë që të mendojmë se vjen ndonjë gjë prej nesh. Aftësia jonë vjen prej Perëndisë,
6 që na bëri të aftë të jemi shërbëtorë të besëlidhjes së re, jo të germës, por të Shpirtit. Sepse germa vret, por Shpirti jep jetë.
7 Nëse besëlidhja e Moisiut, që ishte e gdhendur me germa në gur dhe çonte në vdekje, ishte aq e lavdishme saqë bijtë e Izraelit nuk mund ta shikonin dot Moisiun, për shkak të lavdisë së përkohshme të fytyrës së tij,