8 edhe kur na nderojnë, edhe kur na përçmojnë; edhe kur na shajnë, edhe kur na lavdërojnë. Na mbajnë për gënjeshtarë, por ne themi të vërtetën;
9 na trajtojnë si të panjohur, por në të vërtetë të gjithë na njohin mirë; na shohin si të ishim duke vdekur, por ja ku jemi gjallë; na ndëshkojnë, por nuk na vrasin dot;
10 na brengosin, por ne kemi gjithmonë gëzim; jemi të varfër, por bëjmë të pasur shumë veta; nuk kemi asgjë, por në të vërtetë kemi gjithçka.
11 Ne kemi folur hapur me ju, o korintas, dhe zemra jonë është e hapur për ju.
12 Ne nuk e mbyllëm zemrën tonë për ju, por ju e mbyllët zemrën tuaj ndaj nesh.
13 Po ju drejtohem si bijve të mi: Veproni edhe ju si ne dhe hapini zemrat tuaja për ne!
14 Mos u vini nën të njëjtën zgjedhë me jobesimtarët. Çfarë kanë të përbashkët të drejtët me të paudhët? Çfarë ka të përbashkët drita me errësirën?