กันดารวิถี 35:19-25 THSV11

19 ให้​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต​เอง​เป็น​ผู้​ประ‌หาร​ชีวิต​ฆาต‌กร​นั้น ให้​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต​ประ‌หาร​ชีวิต​คน​นั้น​เมื่อ​พบ​เขา

20 ถ้า​ใคร​แทง​คน​อื่น​ด้วย​ความ​เกลียด‍ชัง หรือ​ซุ่ม‍คอย​ขว้าง​จน​คน​นั้น​ตาย

21 หรือ​ชก​ด้วย​มือ​จน​คน​นั้น​ตาย​เพราะ​เป็น​ศัตรู​กัน ให้​ประ‌หาร​ชีวิต​ผู้​ที่​ทำ​ให้​คน​นั้น​ตาย เขา​เป็น​ฆาต‌กร ให้​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต​ประ‌หาร​ชีวิต​ฆาต‌กร​เมื่อ​พบ​เขา

22 “แต่​ถ้า​ใคร​แทง​ถูก​คน​อื่น​อย่าง​กะ‍ทัน‍หัน​โดย​ไม่‍ได้​เป็น​ศัตรู​กัน หรือ​เอา​อะไร​ขว้าง​ถูก​เขา​โดย​ไม่‍ได้​ดัก‍ซุ่ม​อยู่

23 หรือ​ใช้​ก้อน‍หิน​ขนาด​ฆ่า​คน​ได้​ขว้าง​ถูก​เขา​โดย​ไม่​เห็น แล้ว​คน​นั้น​ตาย แต่​เขา​ไม่‍ได้​เป็น​ศัตรู และ​ไม่‍ได้​มุ่ง​ทำ‍ร้าย​คน​นั้น

24 ก็​ให้​ชุม‌นุม‍ชน​ตัด‍สิน​ความ​ระหว่าง​ผู้​ฆ่า​คน​และ​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต​ตาม​กฎ‍หมาย​นี้

25 ให้​ชุม‌นุม‍ชน​ช่วย​ผู้​ที่​ฆ่า​คน​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต ให้​ชุม‌นุม‍ชน​นำ​ตัว​เขา​กลับ​ไป​ยัง​เมือง‍ลี้‍ภัย​ที่​เขา​หลบ‍หนี​ไป​อยู่​นั้น ให้​เขา​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​จน‍กว่า​มหา‍ปุ‌โร‌หิต​ผู้​ได้​รับ​การ​เจิม​ด้วย​น้ำ‍มัน​บริ‌สุทธิ์​จะ​ถึง‍แก่‍กรรม