กันดารวิถี 19 THSV11

พิธี‍กรรม​เกี่ยว‍กับ​น้ำ​ชำระ​มลทิน

1 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​และ​อา‌โรน​ว่า

2 “ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​กฎ​ของ​ธรรม‍บัญญัติ​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​บัญชา​ว่า จง​บอก​คน​อิสรา‌เอล​ให้​นำ​โค​ตัว‍เมีย​สี‍แดง​ที่​ไม่​พิการ​และ​ไม่‍มี​ตำ‌หนิ ซึ่ง​ยัง​ไม่​เคย​เข้า​เทียม‍แอก​มา

3 จง​ให้​โค​นั้น​แก่​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุ‌โร‌หิต และ​ให้​เอา​โค​นั้น​ไป​นอก‍ค่าย​แล้ว​ฆ่า​ต่อ‍หน้า​เขา

4 เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุ‌โร‌หิต​จะ​เอา​นิ้ว‍มือ​จุ่ม​เลือด​โค แล้ว​พรม​ที่​ข้าง‍หน้า​เต็นท์‍นัด‍พบ​เจ็ด​ครั้ง

5 และ​ให้​เผา​โค​ตัว‍เมีย​นั้น​ต่อ‍หน้า​เขา คือ​เผา​ทั้ง​หนัง เนื้อ และ​เลือด กับ​มูล​ของ​มัน

6 และ​ปุ‌โร‌หิต​จะ​เอา​ไม้‍สน‍สีดาร์ ไม้​หุสบ​กับ​ด้าย‍สี‍แดง​โยน​เข้า​ไป​ใน​ไฟ​ที่​เผา​โค​ตัว‍เมีย​นั้น

7 แล้ว​ปุ‌โร‌หิต​จะ​ซัก​เสื้อ‍ตำ‌แหน่ง​และ​ชำระ​ร่าง‍กาย​ของ​เขา​ใน​น้ำ หลัง‍จาก​นั้น​จึง​เข้า​ไป​ใน​ค่าย และ​ปุ‌โร‌หิต​จะ​เป็น​มลทิน​อยู่​จน‍ถึง​เวลา​เย็น

8 คน​ที่​เผา​โค​ก็​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​และ​ชำระ​ร่าง‍กาย​ของ​เขา​ใน​น้ำ และ​เขา​จะ​เป็น​มลทิน​อยู่​จน‍ถึง​เวลา​เย็น

9 ให้​ผู้‍ชาย​ที่​สะอาด​เก็บ​ขี้‍เถ้า​โค​ตัว‍เมีย และ​นำ​ไป​ไว้​ใน​ที่​สะอาด​นอก‍ค่าย ขี้‍เถ้า​นั้น​จะ​เป็น​เหมือน​น้ำ​ชำระ​มลทิน​สำหรับ​คน​อิสรา‌เอล คือ​การ​ชำระ​บาป

10 คน​ที่​เก็บ​ขี้‍เถ้า​ของ​โค​ตัว‍เมีย​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ตน และ​เขา​จะ​เป็น​มลทิน​อยู่​จน‍ถึง​เวลา​เย็น นี่​จะ​เป็น​กฎ​ถาวร​สำหรับ​คน​อิสรา‌เอล และ​คน‍ต่าง‍ด้าว​ผู้​อาศัย​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา‍ทั้ง‍หลาย

11 “ใคร​ที่​แตะ‍ต้อง​ศพ​ของ​ผู้​ใด​ก็​ตาม​ต้อง​เป็น​มลทิน​อยู่​เจ็ด​วัน

12 เขา​ต้อง​ชำระ​ตัว​ด้วย​น้ำ​ใน​วัน‍ที่​สาม​และ​วัน‍ที่​เจ็ด เขา​จึง​จะ​สะอาด แต่​ถ้า​เขา​ไม่‍ได้​ชำระ​ตัว​ใน​วัน‍ที่​สาม​และ​วัน‍ที่​เจ็ด เขา​จะ​สะอาด​ไม่‍ได้

13 ทุก​คน​ที่​แตะ‍ต้อง​คน​ตาย คือ​ร่าง‍กาย​ของ​คน​ที่​ตาย​แล้ว และ​ไม่‍ได้​ชำระ​ตัว คน​นั้น​ก็​ทำ​ให้​พลับ‌พลา​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​เป็น​มลทิน เขา​ต้อง​ถูก​ตัด​ออก​จาก​อิสรา‌เอล เพราะ​ไม่‍ได้​เอา​น้ำ​ชำระ​มลทิน​พรม​เขา เขา​จะ​เป็น​มลทิน และ​มลทิน​ยัง​อยู่​บน​ตัว​เขา

14 “ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​บัญญัติ​เรื่อง​คน​ตาย​ใน​เต็นท์ ทุก​คน​ที่​เข้า‍มา​ใน​เต็นท์ หรือ​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​เต็นท์​จะ​เป็น​มลทิน​ไป​เจ็ด​วัน

15 ภาชนะ​ทุก​ชิ้น​ที่​ไม่‍มี​ฝา​ปิด​ต้อง​เป็น​มลทิน

16 ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​พื้น​ทุ่ง​ซึ่ง​แตะ‍ต้อง​คน​ที่​ตาย​ด้วย​ดาบ หรือ​แตะ‍ต้อง​ศพ​หรือ​กระ‌ดูก​คน หรือ​หลุม‍ศพ​จะ​เป็น​มลทิน​ไป​เจ็ด​วัน

17 คน​ที่​เป็น​มลทิน​ต้อง​เอา​ขี้‍เถ้า​จาก​การ​เผา‍บูชา‍ลบ‍ล้าง‍บาป และ​เอา​น้ำ​ที่​ไหล​เติม​เข้า​ไป​ใน​ภาชนะ

18 แล้ว​ให้​คน​สะอาด​เอา​กิ่ง​หุสบ​จุ่ม​น้ำ​นั้น แล้ว​ประ‌พรม​ที่​เต็นท์ เครื่อง‍ใช้​ทั้ง‍หมด บน​ตัว​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​อยู่​ที่​นั่น และ​บน​ตัว​คน​ที่​แตะ‍ต้อง​กระ‌ดูก​หรือ​คน​ถูก​ฆ่า หรือ​คน​ตาย​หรือ​หลุม‍ศพ

19 ให้​คน​ที่​สะอาด​ประ‌พรม​คน​ที่​เป็น​มลทิน​ใน​วัน‍ที่​สาม​และ​วัน‍ที่​เจ็ด แล้ว​ใน​วัน‍ที่​เจ็ด​เขา​จะ​ทำ​ให้​คน​นั้น​สะอาด และ​เขา​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​และ​อาบ‍น้ำ แล้ว​เขา​จะ​สะอาด​ใน​เวลา​เย็น

20 “แต่​คน​ที่​เป็น​มลทิน​และ​ไม่​ชำระ​ตัว เขา​ต้อง​ถูก​ตัด​ออก​จาก​ท่าม‍กลาง​ที่​ประ‌ชุม เพราะ​เขา​ทำ​ให้​สถาน‍นมัส‌การ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​เป็น​มลทิน คือ​ไม่‍ได้​เอา​น้ำ​ชำระ​มลทิน​ประ‌พรม​เขา เขา​จึง​เป็น​มลทิน

21 ดัง‍นั้น​จึง​เป็น​กฎ​ถาวร​แก่​พวก‍เขา ผู้​ที่​พรม​น้ำ​ชำระ​มลทิน​จะ​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ตน และ​ผู้​ที่​แตะ‍ต้อง​น้ำ​ชำระ​มลทิน​จะ​เป็น​มลทิน​จน‍ถึง​เวลา​เย็น

22 นอก‍จาก‍นี้​ทุก‍สิ่ง​ที่​ผู้​เป็น​มลทิน​แตะ‍ต้อง​นั้น​ก็​จะ​เป็น​มลทิน​ด้วย และ​คน​ที่​แตะ‍ต้อง​สิ่ง‍นั้น​จะ​เป็น​มลทิน​จน‍ถึง​เวลา​เย็น”

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36