2 และประชาชนก็มาที่เบธเอล นั่งอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าจนเวลาเย็น เขาทั้งหลายก็ส่งเสียงร้องไห้อย่างขมขื่น
3 กล่าวว่า “โอ พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ทำไมเหตุการณ์อย่างนี้จึงเกิดขึ้นในอิสราเอล คือที่วันนี้เผ่าหนึ่งจะขาดหายไปจากอิสราเอล?”
4 เช้าวันต่อมาประชาชนก็ลุกขึ้นสร้างแท่นบูชาแท่นหนึ่งที่นั่นและถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวกับเครื่องศานติบูชา
5 และคนอิสราเอลกล่าวว่า “คนใดในเผ่าอิสราเอลไม่ได้ขึ้นมาประชุมต่อพระยาห์เวห์?” เพราะเขาทั้งหลายได้ปฏิญาณไว้อย่างหนักแน่นเกี่ยวกับคนที่ไม่ได้มาเฝ้าพระยาห์เวห์ที่มิสปาห์ว่า “คนนั้นจะถูกประหารชีวิตแน่”
6 แต่คนอิสราเอลสงสารเบนยามินน้องของตน กล่าวว่า “วันนี้เผ่าหนึ่งถูกตัดออกจากอิสราเอลเสียแล้ว
7 เราจะทำอย่างไรเรื่องหาภรรยาให้คนที่ยังเหลืออยู่? เพราะเราได้ปฏิญาณในพระนามพระยาห์เวห์แล้ว ว่าเราจะไม่ยกบุตรหญิงของเราให้เป็นภรรยาของเขา”
8 เขาทั้งหลายถามขึ้นว่า “คนใดในเผ่าอิสราเอลที่ไม่ได้ขึ้นมาเฝ้าพระยาห์เวห์ที่มิสปาห์?” นี่แน่ะ ไม่มีคนจากยาเบชกิเลอาดมาประชุมที่ค่ายเลยสักคนเดียว