เฉลยธรรมบัญญัติ 19:10-16 THSV11

10 เพื่อ​จะ​ไม่‍มี​โลหิต​ไร้​ความ​ผิด​ตก​ใน​แผ่น‍ดิน​ของ​ท่าน​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ประ‌ทาน​แก่​ท่าน​เป็น​มรดก ซึ่ง​จะ​ทำ​ให้​โลหิต​นั้น​ตก​บน​ท่าน

11 “แต่​ถ้า​ใคร​เกลียด‍ชัง​เพื่อน‍บ้าน​ของ​ตน และ​ซุ่ม‍คอย​ดัก​เขา​อยู่​และ​ได้​ลอบ​ตี​เขา​ถึง‍แก่‍ความ‍ตาย แล้ว​ชาย​ผู้‍นั้น​ก็​หนี​เข้า​ไป​ใน​เมือง​เหล่า‍นั้น​เมือง​ใด​เมือง​หนึ่ง

12 แล้ว​พวก​ผู้‍ใหญ่​ใน​เมือง​นั้น​จะ​ส่ง​คน​ให้​ไป​นำ​ตัว​เขา​มา​จาก​ที่‍นั่น และ​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​ผู้​แก้‍แค้น​แทน​โลหิต​ให้​ถึง​ตาย

13 อย่า​สงสาร​เขา​เลย แต่​ท่าน​จง​กำ‍จัด​ความ​ผิด​เกี่ยว‍กับ​โลหิต​ของ​ผู้‍บริ‌สุทธิ์​ออก​ไป​จาก​อิสรา‌เอล​เพื่อ​จะ​เป็น​การ​ดี​ต่อ​ท่าน

14 “ห้าม​ย้าย​เสา‍เขต​ของ​เพื่อน‍บ้าน​ของ​ท่าน​ซึ่ง​คน​โบ‌ราณ​ได้​ปัก​ไว้​ใน​เรื่อง​มรดก​ของ​ท่าน​ซึ่ง​ท่าน​จะ​ครอบ‍ครอง​ใน​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ประ‌ทาน​ให้​ท่าน​ยึด‍ครอง​นั้น

15 “ห้าม​พยาน​ปาก​เดียว​กล่าว​โทษ​ใคร ไม่​ว่า​ใน​เรื่อง​อาชญา‌กรรม​หรือ​ใน​เรื่อง​ความ​บาป​ใดๆ ซึ่ง​เขา​ได้​ทำ​ไป แต่​ต้อง​มี​พยาน​สอง​หรือ​สาม​ปาก คำ​พยาน​นั้น​จึง​จะ​เป็น​ที่​เชื่อ‍ถือ​ได้

16 ถ้า​มี​พยาน​เท็จ​กล่าว​ปรัก‌ปรำ​ความ​ผิด​ของ​ใคร