เฉลยธรรมบัญญัติ 20 THSV11

กฎ​เกี่ยว‍กับ​การ​สง‌คราม

1 “เมื่อ​ท่าน​จะ​ออก​ไป​ทำ​สง‌คราม​กับ​พวก​ศัตรู​ของ​ท่าน ท่าน​เห็น​ม้า รถ‍รบ และ​ประ‌ชา‍ชน​จำ‌นวน​มาก​กว่า​ของ​ท่าน ท่าน​อย่า​กลัว​พวก‍เขา​เลย เพราะ​ว่า​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน ผู้​ทรง​นำ​ท่าน​ออก​มา​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​สถิต​กับ​ท่าน

2 และ​เมื่อ​ใกล้​จะ​รบ​กัน ปุ‌โร‌หิต​จะ​ออก​มา​อยู่​ข้าง‍หน้า​และ​กล่าว​แก่​ประ‌ชา‍ชน

3 และ​จะ​กล่าว​แก่​พวก‍เขา​ว่า ‘โอ อิสรา‌เอล จง​ฟัง​เถิด วัน‍นี้​พวก‍ท่าน​มา​ใกล้​จะ​สู้‍รบ​กับ​ศัตรู​ของ​ท่าน อย่า​ให้​ใจ​ของ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​วิตก อย่า​กลัว​หรือ​หวาด‍หวั่น หรือ​ครั่น‍คร้าม​ต่อ​พวก‍เขา​เลย

4 เพราะ‍ว่า​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​เสด็จ​ไป​กับ​ท่าน ทรง​ต่อ‍สู้​ศัตรู​ของ​ท่าน​เพื่อ​ท่าน จะ​ทรง​ช่วย‍กู้​ท่าน’

5 แล้ว​พวก​นาย‍ทหาร​จะ​พูด​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ว่า ‘ใคร​ที่​สร้าง​บ้าน​ใหม่ และ​ยัง​ไม่‍ได้​ทำ​พิธี​ถวาย​บ้าน​นั้น ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน​ของ​ตน เกรง‍ว่า​เขา​จะ​ตาย​เสีย​ใน​สง‌คราม และ​คน​อื่น​จะ​ถวาย​บ้าน​นั้น

6 ใคร​ที่​ปลูก​สวน‍องุ่น​และ​ยัง​ไม่‍ได้​รับ‍ประ‌ทาน​ผล​จาก​สวน‍องุ่น​นั้น ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน เกรง‍ว่า​เขา​จะ​ตาย​เสีย​ใน​สง‌คราม และ​คน​อื่น​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​ผล​องุ่น​นั้น

7 ใคร​ที่​หมั้น​หญิง​ไว้​เป็น​ภรรยา​แล้ว แต่​ยัง​ไม่‍ได้​แต่ง‍งาน​กัน ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน​ของ​ตน เกรง‍ว่า​เขา​จะ​ตาย​เสีย​ใน​สง‌คราม และ​ชาย​อื่น​จะ​ได้​แต่ง‍งาน​กับ​เธอ’

8 และ​พวก​นาย‍ทหาร​จะ​พูด​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ต่อ‍ไป​อีก​ว่า ‘ใคร​ที่​กลัว​และ​มี​ใจ​วิตก ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน​ของ​ตน​เสีย เกรง‍ว่า​ใจ​ของ​พี่‍น้อง​ของ​เขา​จะ​ละ‌ลาย​ไป​เหมือน​กับ​ใจ​ของ​เขา’

9 เมื่อ​พวก​นาย‍ทหาร​พูด​กับ​ประ‌ชา‍ชน​จบ‍ลง​แล้ว ก็​จง​แต่ง​ตั้ง​ผู้​บัง‍คับ​บัญชา​กอง‍ทัพ​ต่างๆ ขึ้น​เป็น​หัว‍หน้า​ประ‌ชา‍ชน

10 “เมื่อ​ท่าน​เข้า​ไป​ใกล้​เมือง​ใด​เพื่อ​จะ​สู้‍รบ จง​ร้อง‍ขอ​สันติ‍ภาพ​กับ​เมือง​นั้น

11 ถ้า​เขา​ตอบ​ท่าน​อย่าง​สันติ​และ​เปิด​รับ​ท่าน ก็​ให้​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​ที่​พบ​อยู่​ใน​เมือง​นั้น​เป็น​แรง‍งาน​เกณฑ์​ของ​ท่าน​และ​ปรน‌นิ‌บัติ​ท่าน

12 ถ้า​เมือง​นั้น​ไม่​ทำ​สันติ‍ภาพ​กับ​ท่าน แต่​ทำ​สง‌คราม​กับ​ท่าน ก็​ให้​ท่าน​เข้า​ล้อม​ตี​เมือง​นั้น

13 เมื่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ประ‌ทาน​เมือง​นั้น​ไว้​ใน​มือ​ท่าน​แล้ว ท่าน​จง​ฆ่า​ชาย​ทุก​คน​เสีย​ด้วย​คม‍ดาบ

14 แต่​พวก​ผู้‍หญิง​และ​เด็ก ฝูง‍สัตว์​และ​ทุก‍สิ่ง​ใน​เมือง​นั้น คือ​ของ​ที่​ริบ​ไว้​ทั้ง‍หมด​ท่าน​จง​ยึด​เอา​เป็น​ของ​ตน ท่าน​จง​บริ‌โภค​ของ​ที่​ริบ​มา​จาก​ศัตรู​ของ​ท่าน ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ประ‌ทาน​แก่​ท่าน

15 ท่าน​จง​ทำ​เช่น‍นี้​แก่​ทุก​เมือง​ที่​อยู่​ไกล​มาก​จาก​ท่าน ซึ่ง​ไม่​ใช่​เมือง​ของ​ชน‍ชาติ​เหล่า‍นี้

16 แต่​ใน​เมือง​ของ​ชน‍ชาติ​เหล่า‍นี้​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ประ‌ทาน​แก่​ท่าน​เป็น​มรดก ห้าม​ไว้​ชีวิต​สิ่ง‍ใด​ที่​หาย‍ใจ​ได้

17 แต่​จง​ทำ‍ลาย​เขา​เสีย​ให้​สิ้น‍เชิง คือ​คน​ฮิต‌ไทต์ คน​อา‌โม‌ไรต์ คน​คา‌นา‌อัน คน​เป‌ริส‌ซี คน​ฮี‌ไวต์ และ​คน​เย‌บุส ตาม​ที่​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ทรง​บัญชา​ไว้

18 เพื่อ​ว่า​เขา​จะ​ไม่​สอน​ท่าน​ให้​ทำ​สิ่ง‍พึง‍รัง‍เกียจ ซึ่ง​เขา​ได้​ทำ​ต่อ​พระ​ของ​เขา เพราะ​การ​ทำ​เช่น​นั้น​เป็น​การ​ทำ​บาป​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน

19 “เมื่อ​ท่าน​ล้อม​เมือง​หนึ่ง​อยู่​หลาย​วัน​เพื่อ​จะ​สู้‍รบ​และ​ยึด​เอา​เมือง​นั้น ห้าม​ใช้​ขวาน​ฟัน​ทำ‍ลาย​ต้น‍ไม้​ของ​เมือง​นั้น เพราะ​ท่าน​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​ผล​จาก​ต้น‍ไม้​นั้น อย่า​โค่น‍ลง​เลย ต้น‍ไม้​ใน​ทุ่ง‍นา​เป็น​มนุษย์​หรือ? ท่าน​จึง​ไป​ล้อม​โจม‍ตี​มัน

20 เฉพาะ​ต้น‍ไม้​ที่​ท่าน​ทราบ​ว่า​ไม่​ใช้​เป็น​อาหาร ท่าน​จะ​ทำ‍ลาย​และ​โค่น‍ลง​ก็​ได้ เพื่อ​จะ​ใช้​สร้าง​เครื่อง‍ล้อม‍เมือง​ซึ่ง​กำลัง​ทำ​สง‌คราม​กับ​ท่าน จน‍กว่า​เมือง​นั้น​จะ​แตก

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34