11 ท่านจงยืนอยู่ภายนอก และคนที่ยืมนั้นจะนำของประกันออกมาให้ท่านเอง
12 ถ้าเขาเป็นคนยากจน ห้ามเอาของประกันนั้นเก็บไว้จนข้ามคืน
13 เมื่อดวงอาทิตย์ตกท่านจงเอาของนั้นมาคืนให้เขา เพื่อเขาจะมีของคลุมตัวเมื่อเวลานอนและอวยพรแก่ท่าน และจะเป็นความชอบธรรมแก่ท่านเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
14 “ห้ามกดขี่ลูกจ้างที่เป็นคนยากจนและขัดสน ไม่ว่าเขาจะเป็นพี่น้องของท่านหรือคนต่างด้าวผู้อยู่ในแผ่นดินภายในเมืองของท่าน
15 ท่านจงจ่ายเงินค่าจ้างวันนั้นให้แก่เขาก่อนดวงอาทิตย์ตก (เพราะเขาเป็นคนยากจน และมีใจจดจ่ออยู่ที่ค่าจ้างนั้น) เกรงว่าเขาจะกล่าวหาท่านต่อพระยาห์เวห์ และจะเป็นความบาปแก่ท่าน
16 “อย่าให้บิดารับโทษถึงตายแทนบุตรของตน หรือให้บุตรรับโทษถึงตายแทนบิดาของตน ให้ทุกคนรับโทษถึงตายด้วยบาปของตนเอง
17 “ห้ามบิดเบือนความยุติธรรมของคนต่างด้าวหรือของลูกกำพร้า และห้ามรับเสื้อผ้าของหญิงม่ายไว้เป็นประกัน