6 ประมาณบ่ายห้าโมงก็ออกไปอีกครั้งหนึ่ง พบอีกพวกหนึ่งยืนอยู่ จึงพูดกับเขาว่า ‘พวกท่านยืนอยู่ที่นี่เปล่าๆวันยังค่ำทำไม’
7 เขาตอบว่า ‘เพราะไม่มีใครจ้างพวกข้าพเจ้า’ เจ้าของสวนบอกว่า ‘ท่านทั้งหลาย จงไปทำงานในสวนองุ่นด้วยเถิด’
8 ครั้นถึงเวลาพลบค่ำ เจ้าของสวนจึงสั่งเจ้าพนักงานว่า ‘จงเรียกคนทำงานมา และให้ค่าจ้างแก่เขา ตั้งแต่คนมาทำงานสุดท้าย จนถึงคนที่มาแรก’
9 คนที่มาทำงานเวลาประมาณบ่ายห้าโมงนั้น ได้ค่าจ้างคนละหนึ่งเดนาริอัน
10 ส่วนคนที่มาแรกนึกว่าเขาคงจะได้มากกว่านั้น แต่ก็ได้คนละหนึ่งเดนาริอันเหมือนกัน
11 เมื่อเขารับเงินไปแล้วก็บ่นต่อว่าเจ้าของสวน
12 ว่า ‘พวกที่มาสุดท้ายได้ทำงานชั่วโมงเดียว และท่านได้ให้ค่าจ้างแก่เขาเท่ากันกับพวกเราที่ทำงานตรากตรำกลางแดดตลอดวัน’