18 จิตใจของพวกเขาร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าปราการของธิดาแห่งศิโยนเอ๋ยให้น้ำตาของเจ้าหลั่งไหลดั่งแม่น้ำตลอดทั้งวันทั้งคืนอย่าได้หยุดหย่อนอย่าให้ตาของเจ้าได้พักเลย
19 จงลุกขึ้นร่ำไห้ในยามค่ำคืนตั้งแต่เริ่มมืดจงระบายความในใจของเจ้าออกมาเหมือนสายน้ำต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าจงชูมือขึ้นอ้อนวอนพระองค์เพื่อชีวิตลูกเล็กเด็กแดงทั้งหลายของเจ้าซึ่งเป็นลมไปเพราะความหิวโหยอยู่ทุกหัวถนน
20 “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงทอดพระเนตรและใคร่ครวญเถิดพระองค์ทรงเคยทำเช่นนี้แก่ใครบ้าง?ควรหรือที่คนเป็นแม่จะกินเลือดเนื้อเชื้อไขของตนคือบรรดาลูกในไส้ที่ตนฟูมฟักเลี้ยงดูมา?ควรหรือที่ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะจะถูกฆ่าในสถานนมัสการขององค์พระผู้เป็นเจ้า?
21 “ทั้งคนหนุ่มคนแก่ทั้งหลายนอนคลุกฝุ่นอยู่ด้วยกันกลางถนนคนหนุ่มคนสาวของข้าพระองค์ล้มตายด้วยคมดาบพระองค์ทรงประหารพวกเขาในวันแห่งพระพิโรธทรงเข่นฆ่าพวกเขาโดยไม่ปรานี