6 พระนางทูลพระราชาว่า “ข่าวคราวซึ่งหม่อมฉันได้ยินในประเทศของหม่อมฉัน ถึงพระราชกิจและพระสติปัญญาของพระองค์เป็นความจริง
7 แต่หม่อมฉันมิได้เชื่อถ้อยคำนั้น จนหม่อมฉันมาเฝ้า และตาของหม่อมฉันได้เห็นเอง และดูเถิด ที่เขาบอกแก่หม่อมฉันก็ไม่ถึงครึ่งหนึ่ง พระสติปัญญา และความมั่งคั่งของพระองค์ก็มาก ยิ่งกว่าข่าวคราวที่หม่อมฉันได้ยิน
8 บรรดาคนของพระองค์ก็เป็นสุข บรรดาข้าราชการเหล่านี้ของพระองค์ผู้ อยู่งานประจำต่อพระพักตร์พระองค์ และฟังพระสติปัญญาของพระองค์ก็เป็นสุข
9 สาธุการแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพระองค์ ผู้ทรงพอพระทัยในพระองค์และทรงแต่งตั้ง พระองค์ไว้บนบัลลังก์แห่งอิสราเอล เพราะพระเจ้าทรงรักอิสราเอลเป็นนิตย์ พระองค์จึงทรงแต่งตั้งให้พระองค์เป็นพระราชา เพื่อว่าพระองค์จะทรงอำนวยความยุติธรรม และความชอบธรรม
10 แล้วพระนางก็ถวายทองคำหนึ่งร้อยยี่สิบตะลันต์แด่ พระราชา ทั้งเครื่องเทศเป็นจำนวนมากและเพชรพลอยต่างๆ ไม่มีเครื่องเทศมามากมายดังนี้อีก ดังที่พระราชินีถวายแด่พระราชาซาโลมอน
11 ยิ่งกว่านั้นอีก กองกำปั่นของฮีรามซึ่งได้นำ ทองคำมาจากโอฟีร์ ได้นำไม้จันทน์แดง และเพชรพลอยต่างๆ จำนวนมากหลายมาจากโอฟีร์
12 และพระราชาทรงใช้ไม้จันทน์ แดงทำเสาพระนิเวศแห่งพระเจ้า และสำหรับพระราชวังของกษัตริย์ และทำพิณเขาคู่และพิณใหญ่สำหรับนักร้อง จนทุกวันนี้ก็ไม่เคยมีไม้จันทน์แดงมา หรือเห็นมากมายอย่างนี้อีก