1 พงศ์‍กษัตริย์ 21 TH1971

อา‌หับ​กับ​สวน​องุ่น​ของ​นา‌โบท

1 และ​อยู่​มา​ภาย‍หลัง​สิ่ง​เหล่า‍นี้ นา‌โบท​ชาว​ยิส‌เร‌เอล​มี​สวน​องุ่น​อยู่​ใน​ยิส‌เร‌เอล ข้าง​พระ‍ราช‍วัง​ของ​อา‌หับ​พระ‍รา‌ชา​แห่ง​สะ‌มา‌เรีย

2 อา‌หับ​ตรัส​กับ​นา‌โบท​ว่า “จง​ให้​สวน​องุ่น​ของ​เจ้า​แก่​เรา​เถิด​เพื่อ​เรา​จะ​ได้​ทำ​สวน​ผัก เพราะ​อยู่​ใกล้​วัง​ของ​เรา เรา​จะ​ให้​สวน​องุ่น​ที่​ดี​กว่า​เพื่อ​แลก​สวน​นี้ หรือ​ถ้า​เจ้า​เห็น​ชอบ เรา​จะ​ให้​เงิน​สม‍กับ​รา‌คา​สวน​นั้น”

3 แต่​นา‌โบท​ทูล​อา‌หับ​ว่า “ขอ​พระ‍เจ้า​ทรง​ห้าม​ข้า​พระ‍บาท​ใน​การ​ที่​จะ ยก​มร‌ดก​ของ​บรรพ‌บุรุษ​ให้​แก่​ฝ่า​พระ‍บาท”

4 อา‌หับ​ก็​เสด็จ​เข้า​ใน​วัง​ด้วย​อา‌รมณ์​ขุ่น​มัว และ​กลัด‍กลุ้ม​ยิ่ง​นัก​ด้วย​เรื่อง​ที่​นา‌โบท​ชาว ยิส‌เร‌เอล​ทูล​ตอบ​พระ‍องค์ เพราะ​เขา​ได้​กล่าว​ว่า “ข้า​พระ‍บาท​จะ​ไม่​ให้​มร‌ดก​แห่ง​บรรพ‌บุรุษ ของ​ข้า​พระ‍บาท​แก่​ฝ่า​พระ‍บาท” และ​พระ‍องค์​ก็​เอน​พระ‍กาย​ลง​บน​พระ‍แท่น ทรง​เบือน​พระ‍พักตร์​ไม่​เสวย​พระ‍กระ‌ยา‌หาร

5 แต่​เย‌เซ‌เบล​มเห‌สี​ของ​พระ‍องค์​เข้า มา​เฝ้า​พระ‍องค์​ทูล​ถาม​พระ‍องค์​ว่า “ไฉน​พระ‍จิต​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท​จึง​กลัด‍กลุ้ม ไม่​เสวย​พระ‍กระ‌ยา‌หาร”

6 และ​พระ‍องค์​ตรัส​ตอบ​พระ‍นาง​ว่า “เพราะ​เรา​ได้​พูด​กับ​นา‌โบท​ชาว​ยิส‌เร‌เอล​ว่า ‘จง​ขาย​สวน​องุ่น​ของ​เจ้า​ให้​แก่​เรา หรือ​มิ​ฉะนั้น​ถ้า​เจ้า​พอใจ เรา​จะ​ให้​สวน​องุ่น​อีก​แห่ง​หนึ่ง​แก่​เจ้า​เพื่อ​แลก​กัน’ และ​เขา​ตอบ​ว่า ‘ข้า​พระ‍บาท​จะ​ไม่​ให้​สวน​องุ่น​ของ​ข้า​พระ‍บาท​แก่ ฝ่า​พระ‍บาท’ ”

7 และ​เย‌เซ‌เบล​มเห‌สี​ของ​พระ‍องค์​ทูล​พระ‍องค์​ว่า “ฝ่า​พระ‍บาท​เป็น​ผู้​ครอบ‍ครอง​อิส‌รา‌เอล​อยู่​หรือ​เพคะ เชิญ​เสด็จ​ลุก‍ขึ้น​เสวย​พระ‍กระ‌ยา‌หาร​เถิด และ​ให้​พระ‍ทัย​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท​ร่า‍เริง หม่อม‍ฉัน​จะ​มอบ​สวน​องุ่น​ของ​นา‌โบท ชาว​ยิส‌เร‌เอล​ให้​แก่​ฝ่า​พระ‍บาท​เอง”

8 พระ‍นาง​จึง​ทรง​พระ‍อัก‌ษร​ใน​พระ‍นาม​ของ​อา‌หับ ประ‌ทับ​ตรา​ของ​พระ‍องค์​ส่ง​ไป​ยัง​ผู้ใหญ่​และ​เจ้า‍นาย ผู้​อยู่​ใน​เมือง​กับ​นา‌โบท

9 พระ‍นาง​ทรง​พระ‍อัก‌ษร​ว่า “จง​ประ‌กาศ​ให้​ถือ​อด​อา‌หาร และ​ตั้ง​นา‌โบท​ไว้​ใน​ที่​สูง​ท่าม‍กลาง​ประ‌ชา‍ชน

10 และ​ตั้ง​คน​ถ่อย​สอง​คน​ให้​นั่ง​ตรงข้าม​กับ​เขา ให้​ฟ้อง​เขา​ว่า ‘เจ้า​ได้​แช่ง​พระ‍เจ้า​และ​พระ‍รา‌ชา’ แล้ว​พา​เขา​ออก​ไป​และ​เอา​หิน​ขว้าง​เสีย​ให้​ตาย”

11 และ​ประ‌ชา‍ชน​ของ​เมือง​นั้น คือ​ผู้ใหญ่​และ​เจ้า‍นาย​ผู้​อา‌ศัย​อยู่​ใน​เมือง​นั้น ได้​กระ‌ทำ​ตาม​ที่​เย‌เซ‌เบล​มี​พระ‍อัก‌ษร​สั่ง​ไป​ถึง​เขา ตาม​ที่​ปรา‌กฏ​ใน​ลาย​พระ‍หัตถ์​ซึ่ง​พระ‍นาง​ทรง​มี​ไป​ถึง​เขา​นั้น

12 เขา​ได้​ประ‌กาศ​ให้​ถือ​อด​อา‌หาร และ​ได้​ตั้ง​นา‌โบท​ไว้​ใน​ที่​สูง​ท่าม‍กลาง​ประ‌ชา‍ชน

13 และ​คน​ถ่อย​สอง​คน​นั้น​ก็​เข้า​มา นั่ง​อยู่​ตรงข้าม​กับ​เขา และ​คน​ถ่อย​นั้น​ได้​ฟ้อง​นา‌โบท​ต่อ​หน้า​ประ‌ชา‍ชน​กล่าว​ว่า “นา‌โบท​ได้​แช่ง​พระ‍เจ้า​และ​พระ‍รา‌ชา” เขา​ทั้ง‍หลาย​จึง​พา​นา‌โบท​ออก​ไป​นอก​เมือง และ​ขว้าง​เขา​ถึง​ตาย​ด้วย​ก้อน‍หิน

14 แล้ว​เขา​ก็​ส่ง​ข่าว​ไป​ทูล​เย‌เซ‌เบล​ว่า “นา‌โบท​ถูก​ขว้าง​ด้วย​หิน เขา​ตาย​แล้ว”

15 พอ​เย‌เซ‌เบล​ทรง​ทราบ​ว่า​นา‌โบท​ถูก​ขว้าง​ด้วย​หิน​ตาย​แล้ว เย‌เซ‌เบล​จึง​ทูล​อา‌หับ​ว่า “ขอ​เชิญ​เสด็จ​ลุก‍ขึ้น ไป​ยึด​สวน​ของ​นา‌โบท​ชาว​ยิส‌เร‌เอล ซึ่ง​เขา​ได้​ปฏิ‌เสธ​ไม่​ขาย​ให้​แก่​พระ‍องค์ เพราะ‍ว่า​นา‌โบท​ไม่​อยู่ เขา​ตาย​เสีย​แล้ว”

16 และ​อยู่​มา​พอ​อา‌หับ​ทรง​ทราบ​ว่า​นา‌โบท​ตาย​แล้ว อา‌หับ​ก็​ทรง​ลุก‍ขึ้น​ไป​ยัง​สวน​องุ่น​ของ​นา‌โบท​ชาว​ยิส‌เร‌เอล เพื่อ​ยึด​ถือ​เป็น​กรรม‍สิทธิ์

17 แล้ว​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​มา​ถึง​เอ‌ลี‌ยาห์​ชาว​ทิชบี​ว่า

18 “จง​ลุก‍ขึ้น​ไป​พบ​อา‌หับ​พระ‍รา‌ชา​แห่ง​อิส‌รา‌เอล ผู้​อยู่​ใน​สะ‌มา‌เรีย ดู‍เถิด เขา​อยู่​ใน​สวน​ของ​นา‌โบท​ที่​เขา​ไป​ยึด​เอา​เป็น​กรรม‍สิทธิ์

19 เจ้า​จง​พูด​กับ​เขา​ว่า ‘พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า “ท่าน​ได้​ฆ่า​และ​ได้​ยึด​ถือ​เอา​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​ด้วย​หรือ” ’ และ​เจ้า​จง​พูด​กับ​เขา​ว่า ‘พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า “ใน​ที่​ซึ่ง​สุนัข​เลีย​โล‌หิต​ของ​นา‌โบท สุนัข​จะ​เลีย​โล‌หิต​ของ​เจ้า​ด้วย” ’ ”

20 อา‌หับ​ตรัส​กับ​เอ‌ลี‌ยาห์​ว่า “โอ ศัตรู​ของ​ข้า​เอ๋ย เจ้า​พบ​ข้า​เข้า​แล้ว​หรือ” ท่าน​ทูล​ตอบ​ว่า “ข้า​พระ‍บาท​พบ​ฝ่า​พระ‍บาท​เข้า​แล้ว เพราะ​ว่า​ฝ่า​พระ‍บาท​ยอม​ขาย​พระ‍องค์​เข้า กระ‌ทำ​สิ่ง​ชั่ว​ใน​สาย‍พระ‍เนตร​พระ‍เจ้า

21 ดู‍เถิด เรา​จะ​นำ​เหตุ​ร้าย​มา​เหนือ​เจ้า เรา​จะ​กวาด​เจ้า​ออก​ไป​เสีย​ให้​สิ้น‍เชิง และ​จะ​กำ‌จัด​ผู้‍ชาย​ทุก​คน​เสีย​จาก​อา‌หับ ทั้ง​ทาส​และ​เสรี‍ชน​ใน​อิส‌รา‌เอล

22 และ​เรา​จะ​กระ‌ทำ​ให้​ราช‍วงศ์​ของ​เจ้า​เหมือน​ราช‍วงศ์​ของ​เย‌โร‌โบ‌อัม บุตร​เน‌บัท และ​เหมือน​ราช‍วงศ์​ของ​บา‌อา‌ชา​บุตร​อา‌หิ‌ยาห์ เพราะ​เจ้า​ได้​กระ‌ทำ​ให้​เรา​โกรธ และ​เพราะ​เจ้า​ได้​กระ‌ทำ​ให้​อิส‌รา‌เอล​ทำ​บาป​ด้วย

23 และ​ส่วน​เย‌เซ‌เบล พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ‘สุนัข​จะ​กิน​เย‌เซ‌เบล​ภาย‍ใน​เขต​ยิส‌เร‌เอล’

24 ผู้‍ใด​ใน​วงศ์​อา‌หับ​ที่​ตาย​ใน​เมือง สุนัข​จะ​กิน และ​ผู้​อยู่​ใน​วงศ์​เขา​ที่​ตาย​ใน​ทุ่ง‍นา นก​ใน​อา‌กาศ​จะ​กิน”

25 ไม่‍มี​ผู้‍ใด​ได้​ขาย​ตน‍เอง เพื่อ​กระ‌ทำ​ความ​ชั่ว​ใน​สาย‍พระ‍เนตร​พระ‍เจ้า​อย่าง​อา‌หับ ผู้​ที่​เย‌เซ‌เบล​มเห‌สี​ได้​ยุ‍แหย่

26 พระ‍องค์​ทรง​กระ‌ทำ​สิ่ง อัน​น่า​เกลียด​น่า​ชัง​ยิ่ง​นัก​ใน​การ​ที่​ดำ‌เนิน​ตาม​รูป‍เคา‌รพ ดัง​คน​อา‌โม‌ไรต์​ได้​กระ‌ทำ เป็น​ผู้​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​เหวี่ยง​ออก​ไป​ให้​พ้น​หน้า ประ‌ชา‍ชน​อิส‌รา‌เอล

27 และ​อยู่​มา​เมื่อ​อา‌หับ​ทรง​ทราบ​พระ‍วจนะ​เหล่า‍นั้น พระ‍องค์​ก็​ฉีก​ฉลอง​พระ‍องค์ และ​ทรง​สวม​ผ้า​กระ‌สอบ​และ​ถือ​อด อา‌หาร​ประ‌ทับ​ใน​ผ้า​กระ‌สอบ และ​ทรง​ดำ‌เนิน​ไป​มา​ด้วย​หนัก​พระ‍ทัย

28 และ​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​มา​ยัง​เอ‌ลี‌ยาห์​ชาว​ทิชบี​ว่า

29 “เจ้า​ได้​เห็น​อา‌หับ​ถ่อม​ตัว​ลง​ต่อ​หน้า​เรา​แล้ว​หรือ เพราะ​เขา​ได้​ถ่อม​ตัว​ลง​ต่อ​เรา เรา​จะ​ไม่​นำ​เหตุ​ร้าย​มา​ใน​สมัย​ของ​เขา แต่​มา​ใน​สมัย​บุตร​ของ​เขา เรา​จะ​นำ​เหตุ​ร้าย​มา​เหนือ​ราช‍วงศ์​ของ​เขา”

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22