1 พงศ์‍กษัตริย์ 13:30-34 TH1971

30 และ​เขา​วาง​ศพ​นั้น​ใน​ที่​วาง​ศพ​ของ​ตน‍เอง และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ไว้​ทุกข์​ให้​กล่าว​ว่า “อนิจ‌จา​พี่​น้อง​เอ๋ย”

31 เมื่อ​ได้​ฝัง​ท่าน​ไว้​แล้ว เขา​จึง​พูด​กับ​บุตร‍ชาย​ของ​ตน​ว่า “เมื่อ​เรา​ตาย จง​ฝัง​เรา​ไว้​ใน​ที่​ฝัง​ศพ​ซึ่ง​ฝัง​คน​ของ​พระ‍เจ้า​ไว้​นั้น จง​วาง​กระ‌ดูก​ของ​เรา​ไว้​ข้าง​กระ‌ดูก​ของ​ท่าน

32 เพราะ​ว่า​คำ​พูด​ซึ่ง​ท่าน​ได้​ร้อง​โดย​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า กล่าว​โทษ​แท่น​บูชา​ใน​เบธ‌เอล และ​ต่อ​บรร‌ดา​นิเวศ​แห่ง​ปูช‌นีย​สถาน​สูง​ซึ่ง​อยู่​ใน​หัว‍เมือง​สะ‌มา‌เรีย จะ​สำ‌เร็จ​เป็น​แน่”

33 ภาย‍หลัง​จาก​สิ่ง​เหล่า‍นี้ เย‌โร‌โบ‌อัม​มิ‍ได้​หัน​กลับ​จาก​ทาง​ชั่ว​ของ​พระ‍องค์ แต่​จาก​ท่าม‍กลาง​ประ‌ชา‍ชน​ได้​ชำระ​บาง‍คน​ให้ บริ‌สุทธิ์​เป็น​ปุโร‌หิต​ประ‌จำ​ปูช‌นีย​สถาน​สูง​นั้น​อีก ผู้‍ใด​ที่​พอใจ​เป็น ท่าน​ก็​แต่ง‍ตั้ง​เขา​ให้​เป็น​ปุโร‌หิต​ประ‌จำ​บรร‌ดา​ปูช‌นีย​สถาน​สูง

34 และ​สิ่ง​นี้​ได้​เป็น​บาป​แก่​ราช‍วงศ์​เย‌โร‌โบ‌อัม เพื่อ​จะ​อเปหิ​และ​ทำ‌ลาย​ราช‍วงศ์​นั้น​เสีย​จาก​พื้น​แผ่น‍ดิน​โลก