1 พงศ์‍กษัตริย์ 22:17-23 TH1971

17 และ​ท่าน​ก็​ทูล​ว่า “ข้า​พระ‍บาท​ได้​เห็น​คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍ปวง​กระ‌จัด​กระ‌จาย​อยู่​บน​ภูเขา อย่าง​แกะ​ที่​ไม่‍มี​ผู้‍เลี้ยง และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ‘คน​เหล่า‍นี้​ไม่‍มี​นาย ให้​เขา​ต่าง​กลับ​ยัง​เรือน​ของ​ตน​โดย​สวัสดิ‌ภาพ​เถิด’ ”

18 พระ‍รา‌ชา​แห่ง​อิส‌รา‌เอล​จึง​ทูล​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​มิ‍ได้​บอก​ท่าน​แล้ว​หรือ​ว่า เขา​จะ​ไม่​เผย​สิ่ง​ดี​เกี่ยว​กับ​ข้าพ‌เจ้า​เลย แต่​สิ่ง​ร้าย​ต่าง​หาก”

19 และ​มี‌คา‌ยาห์​ทูล​ว่า “ฉะนั้น​ขอ​สดับ​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า ข้า​พระ‍บาท​ได้​เห็น​พระ‍เจ้า​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่‍นั่ง​ของ​พระ‍องค์ และ​บรร‌ดา​บริ‌วาร​แห่ง​ฟ้า​สวรรค์​ยืน​ข้างๆ​พระ‍องค์ ข้าง​ขวา​พระ‍หัตถ์​และ​ข้าง​ซ้าย

20 และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ‘ผู้‍ใด​จะ​เกลี้ย‍กล่อม​อา‌หับ​เพื่อ​เขา​จะ​ขึ้น​ไป และ​ล้ม​ลง​ที่​รา‌โมท‌กิเล‌อาด’ บ้าง​ก็​ทูล​อย่าง‍นี้ บ้าง​ก็​ทูล​อย่าง‍นั้น

21 แล้ว​มี​วิญ‌ญาณ​ดวง​หนึ่ง​มา​ข้าง‍หน้า เฝ้า​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า​ทูล​ว่า ‘ข้า​พระ‍องค์​จะ​เกลี้ย‍กล่อม​เขา​เอง’

22 และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​เขา​ว่า ‘จะ​ทำ​อย่าง‍ไร’ และ​เขา​ทูล​ว่า ‘ข้า​พระ‍องค์​จะ​ออก​ไป​และ​จะ เป็น​วิญ‌ญาณ​มุสา​อยู่​ใน​ปาก​ของ​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ของ​เขา​ทุก​คน’ และ​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า ‘เจ้า​ไป​เกลี้ย‍กล่อม​เขา​ได้ และ​เจ้า​จะ​ทำ​ได้​สำ‌เร็จ จง​ไป​ทำ​เถิด’

23 เพราะ​ฉะนั้น ดู‍เถิด พระ‍เจ้า​ทรง​ใส่​วิญ‌ญาณ​มุสา​ใน​ปาก​ของ​เหล่า​ผู้​เผย พระ‍วจนะ​นี้​ทั้ง‍สิ้น​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท พระ‍เจ้า​ทรง​ลั่น​พระ‍วาจา​เป็น​ความ​ร้าย​เกี่ยว‍กับ​ฝ่า​พระ‍บาท”