ผู้‍วินิจ‌ฉัย 11:27-33 TH1971

27 ฉะนี้​ข้าพ‌เจ้า​จึง​มิ‍ได้​กระ‌ทำ​ความ‍ผิด​ต่อ​ท่าน แต่​ท่าน​ได้​กระ‌ทำ​ความ‍ผิด​ต่อ​ข้าพ‌เจ้า​ใน​การ​ที่​ทำ สง‌คราม​กับ​ข้าพ‌เจ้า ขอ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​จอม​ผู้​พิพาก‌ษา​เป็น​ผู้​ทรง​พิพาก‌ษา​ระหว่าง​คน​อิส‌รา‌เอล​และ​คน​อัม‌โมน​ใน​วัน‍นี้”

28 แต่​กษัตริย์​ของ​คน​อัม‌โมน​มิ‍ได้​เชื่อ‍ฟัง​ใน​คำ​ของ​เยฟ‌ธาห์ ซึ่ง​ท่าน​ส่ง​ไป​ให้

29 พระ‍วิญ‌ญาณ​ของ​พระ‍เจ้า​ก็​มา​สถิต​กับ​เยฟ‌ธาห์ ท่าน​จึง​ยก​ผ่าน​กิ‌เล‌อาด​และ​มนัส‌เสห์​และ​ผ่าน​มิส‌ปาห์ แห่ง​กิ‌เล‌อาด และ​จาก​มิส‌ปาห์​แห่ง​กิ‌เล‌อาด​ท่าน ยก​ผ่าน​ต่อ‍ไป​ถึง​ที่​คน​อัม‌โมน

30 และ​เยฟ‌ธาห์​บน​ต่อ​พระ‍เจ้า​ว่า “ถ้า​พระ‍องค์​ทรง​มอบ​คน​อัม‌โมน​ไว้​ใน​มือ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​แล้ว

31 ผู้‍ใด​ที่​ออก​มา​จาก​ประ‌ตู​เรือน​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ เพื่อ​ต้อน‍รับ​ข้า‍พระ‍องค์ เมื่อ​ข้า‍พระ‍องค์​มี​ชัย​กลับ​มา​จาก​คน​อัม‌โมน​นั้น ผู้‍นั้น​จะ​ต้อง​เป็น​ของ​ของ​พระ‍เจ้า และ​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ถวาย​ผู้‍นั้น​เป็น​เครื่อง​เผา​บูชา”

32 แล้ว​เยฟ‌ธาห์​จึง​ยก​ข้าม​ไป​สู้‍รบ​กับ​คน​อัม‌โมน และ​พระ‍เจ้า​ทรง​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​ท่าน

33 และ​ท่าน​ได้​ประ‌หาร​เขา​จาก​อา‌โร‌เออร์​จน​ถึง​ที่​ใกล้ๆ​เมือง​มิน‌นิท​รวม​ยี่‍สิบ​หัว‍เมือง และ​ไกล​ไป​จน​ถึง​อา‌เบล‌ครา‌มิม ผู้​คน​ล้ม​ตาย​มาก คน​อัม‌โมน​จึง​หมด​อำ‌นาจ​อยู่​ใต้​คน​อิส‌รา‌เอล