ผู้‍วินิจ‌ฉัย 1 TH1971

เผ่า​ยู‌ดาห์​และ​สิ‌เม‌โอน​จับ​อา‌โด‌นี‌เบ‌เซก

1 อยู่​มา​เมื่อ​โย‌ชู‌วา​สิ้น‍ชีพ​แล้ว คน​อิส‌รา‌เอล​ทูล‍ถาม​พระ‍เจ้า​ว่า “ใคร​ใน​พวก​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​จะ ขึ้น​ไป​ก่อน​เพื่อ​สู้‍รบ​กับ​คน​คา‌นา‌อัน”

2 พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า “ยู‌ดาห์​จะ​ขึ้น​ไป ดู‍เถิด เรา​ได้​มอบ​แผ่น‍ดิน​นั้น​ไว้​ใน​มือ​เขา​แล้ว”

3 ยู‌ดาห์​จึง​พูด​กับ​สิ‌เม‌โอน​พี่​ของ​ตน​ว่า “จง​ขึ้น​ไป​กับ​ฉัน​ใน​เขต‍แดน​ที่​กำ‌หนด​ให้​แก่​ฉัน เพื่อ​เรา​จะ​ได้​รบ‍สู้​กับ​คน​คา‌นา‌อัน และ​ฉัน​จะ​ไป​ร่วม​รบ​ใน​เขต‍แดน​ที่​กำ‌หนด​ให้​แก่​ท่าน​นั้น​ด้วย” สิ‌เม‌โอน​ก็​ไป​กับ​เขา

4 แล้ว​ยู‌ดาห์​ก็​ขึ้น​ไป​และ​พระ‍เจ้า​ทรง​มอบ​คน​คา‌นา‌อัน คน​เป‌ริสซี​ไว้​ใน​มือ​ของ​เขา และ​เขา​ก็​ประ‌หาร​คน​ที่​เมือง​เบ‌เซก​หนึ่ง‍หมื่น​คน

5 และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​พบ​อา‌โด‌นี‌เบ‌เซก​ใน​เมือง​เบ‌เซก และ​สู้‍รบ​กับ​ท่าน เขา​ได้​ประ‌หาร​คน​คา‌นา‌อัน และ​คน​เป‌ริสซี

6 อา‌โด‌นี‌เบ‌เซก​หนี​ไป แต่​เขา​ตาม​จับ​ได้​ตัด​นิ้ว​หัว​แม่‍มือ และ​นิ้ว​หัว​แม่‍เท้า​ของ​ท่าน​ออก​เสีย

7 อา‌โด‌นี‌เบ‌เซก​กล่าว‍ว่า “มี​กษัตริย์​เจ็ด​สิบ​องค์​ที่​มี​หัว​แม่‍มือ​และ​หัว​แม่‍เท้า​ด้วน เก็บ​เศษ​อา‌หาร​อยู่​ใต้​โต๊ะ​ของ​เรา เรา​กระ‌ทำ​แก่​เขา​อย่าง‍ไร พระ‍เจ้า​จึง​ทรง​กระ‌ทำ​แก่​เรา​อย่าง​นั้น” เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​คุม​ตัว​ท่าน​มา​ที่​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม และ​ท่าน​ก็​สิ้น​ชีวิต​ที่‍นั่น

เผ่า​ยู‌ดาห์​ชนะ​เมือง​เย‌รู‌ซา‌เล็มและ​เมือง​เฮ‌โบรน

8 และ​คน​ยู‌ดาห์​ได้​เข้า​โจม‍ตี เมือง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​และ​ยึด​เมือง​ได้ จึง​ฆ่า​ฟัน​ชาว​เมือง​เสีย​ด้วย​คม​ดาบ และ​เอา​ไฟ​เผา​เมือง​เสีย

9 ภาย‍หลัง​คน​เผ่า​ยู‌ดาห์​ได้​ลง​ไป​สู้‍รบ​กับ​คน​คา‌นา‌อัน ผู้​ซึ่ง​ตั้ง​อยู่​ใน​แดน​เทือก‍เขา​ใน​เน‌เกบ และ​ใน​ที่​เนิน​เช‌เฟ‌ลาห์

10 และ​ยู‌ดาห์​ได้​ไป​สู้‍รบ​กับ​คน​คา‌นา‌อัน​ผู้​อยู่​ใน​เฮ‌โบรน (เมือง​เฮ‌โบรน​นั้น​แต่​ก่อน​มี​ชื่อ​ว่า คีริ‌ยาท‌อา‌รา‌บาห์) และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ประ‌หาร​เช‌ชัย อา‌หิ‌มาน และ​ทัล‌มัย

โอท‌นี‌เอล​ชนะ​เมือง​เด‌บีร์ และ​ได้​รับ​นาง‍สาว​อัค‌สาห์

11 เขา​ทั้ง‍หลาย​ยก​จาก​ที่‍นั่น​ไป​สู้‍รบ​กับ​ชาว​เมือง​เด‌บีร์ (เมือง​เด‌บีร์​นั้น​แต่​ก่อน​มี​ชื่อ​ว่า คีริ‌ยาท‌เส‌เฟอร์)

12 และ​คา‌เลบ​กล่าว​ว่า “ใคร​โจม​ตี​เมือง​คีริ‌ยาท‌เส‌เฟอร์​และ​ยึด​ได้ เรา​จะ​ยก​อัค‌สาห์​บุตร‍สาว​ของ​เรา​ให้​เป็น​ภรรยา”

13 โอท‌นี‌เอล​บุตร​เค‌นัส น้อง‍ชาย​ของ​คา‌เลบ​ตี​เมือง​นั้น​ได้ ท่าน​จึง​ยก​อัค‌สาห์​บุตร‍สาว​ของ​ตน​ให้​เป็น​ภรรยา

14 อยู่​มา​เมื่อ​แต่ง‍งาน​กัน​แล้ว นาง​จึง​ชวน​สามี ให้​ขอ​ที่‍นา​ต่อ​บิดา นาง​ก็​ลง​มา​จาก​หลัง​ลา คา‌เลบ​จึง​ถาม​นาง​ว่า “เจ้า​มา​มี​เรื่อง​อะไร”

15 นาง​จึง​ตอบ​ท่าน​ว่า “ขอ​ของ‍ขวัญ​ให้​ลูก​สัก‍อย่าง​หนึ่ง​เถิด เมื่อ​พ่อ​ให้​ฉัน​มา​อยู่​ใน​ดินแดน​เน‌เกบ​แล้ว ลูก​ขอ​น้ำ‍พุ​ด้วย” และ​คา‌เลบ​ก็​ยก​น้ำ‍พุ​บน​และ​น้ำ‍พุ​ล่าง​ให้​แก่​นาง

เขต‍แดน​ที่​เผ่า​ยู‌ดาห์ และ​เบน‌ยา‌มิน​ยึด​ครอง

16 คน​เค‌ไนต์​พ่อ‍ตา​ของ​โม‌เสส​ได้​ขึ้น ไป​จาก​เมือง​ดง​อินท‌ผลัม พร้อม​กับ​คน​ยู‌ดาห์​มา​ถึง​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร ยู‌ดาห์​ซึ่ง​อยู่​ใน​เน‌เกบ​ใกล้​อา‌ราด และ​เขา​ก็​เข้า​ไป​ตั้ง​อยู่​กับ​ชน‍ชาติ​นั้น

17 และ​ยู‌ดาห์​ก็​ยก​ไป​ร่วม​กับ​สิ‌เม‌โอน​พี่​ของ​เขา ประ‌หาร​คน‍คา‌นา‌อัน​ซึ่ง​อยู่​ใน​เมือง​เศ‌ฟัท และ​ทำ‌ลาย​เมือง​นั้น​เสีย​อย่าง​สิ้น‍เชิง เขา​จึง​เรียก​ชื่อ​เมือง​นั้น​ว่า โฮร‌มาห์

18 ยู‌ดาห์​ได้​ยึด​เมือง​กา‌ซา​พร้อม​ทั้ง​อา‌ณา‍เขต และ​เมือง​อัช‌เค‌โลน​พร้อม​ทั้ง​อา‌ณา‍เขต และ​เมือง​เอ‌โครน​พร้อม​ทั้ง​อา‌ณา‍เขต​ไว้​ด้วย

19 และ​พระ‍เจ้า​ทรง​สถิต​กับ​ยู‌ดาห์ เขา​จึง​ขับ‍ไล่​ชาว​แดน​เทือก‍เขา​ออก​ไป แต่​จะ​ขับ‍ไล่​ชาว​เมือง​ที่​อยู่​ใน​ที่‍ราบ​นั้น​ไม่​ได้ เพราะ​พวก​เหล่า​นั้น​มี​รถ‍รบ​เหล็ก

20 เมือง​เฮ‌โบรน​นั้น​เขา​ยก​ให้ คา‌เลบ​ดัง‍ที่​โม‌เสส​ได้​กล่าว​ไว้ คา‌เลบ​จึง​ขับ‍ไล่​บุตร‍ชาย​ทั้ง​สาม​คน​ของ​อา‌นาค ออก​ไป​เสีย

21 แต่​คน​เบน‌ยา‌มิน​มิ​ได้​ขับ​ไล่​คน​เย‌บุส​ผู้​อยู่​ใน เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ให้​ออก​ไป ดัง‍นั้น​คน​เย‌บุส​จึง​อา‌ศัย​อยู่​กับ​คน​เบน‌ยา‌มิน​ใน​เย‌รู‌ซา‌เล็ม จน​ถึง​ทุก​วัน‍นี้

พงศ์‍พันธุ์​โย‌เซฟ​ชนะ​เมือง​เบธ‌เอล

22 อนึ่ง​พงศ์‍พันธุ์​ของ​โย‌เซฟ​ได้​ขึ้น​ไป​สู้‍รบ​เมือง​เบธ‌เอล​ด้วย และ​พระ‍เจ้า​ทรง​สถิต​กับ​เขา

23 พงศ์‍พันธุ์​โย‌เซฟ​ได้​ใช้​คน​ไป​สอด‍แนม​เมือง​เบธ‌เอล (แต่​ก่อน​เมือง​นี้​ชื่อ ลูส)

24 และ​ผู้​สอด‍แนม​เห็น​ชาย​คน​หนึ่ง​เดิน​ออก​มา​จาก​เมือง จึง​พูด​กับ​เขา​ว่า “ขอ​ชี้​ทาง‍เข้า​เมือง​นี้​ให้​แก่​เรา และ​เรา​จะ​ปรานี​เจ้า”

25 ชาย​คน​นั้น​ก็​ชี้​ทาง เข้า​เมือง​ให้​และ​เขา​ประ‌หาร​เมือง​นั้น​ทำ‌ลาย​เสีย​ด้วย​คม​ดาบ แต่​เขา​ปล่อย​ให้​ชาย​คน​นั้น และ​วงศ์‍ญาติ​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เขา​รอด​ไป

26 ชาย​คน​นั้น​ก็​เข้า​ไป​ใน​แผ่น‍ดิน​ของ​คน​ฮิต‌ไทต์ และ​สร้าง​เมือง​ขึ้น​เมือง​หนึ่ง​เรียก​ชื่อ​ว่า​เมือง​ลูส ซึ่ง​เป็น​ชื่อ​อยู่​จน​ทุก​วัน‍นี้

เขต‍แดน​ที่​เผ่า​มนัส‌เสห์ และ​เอฟ‌รา‌อิม​ยึด​ครอง

27 มนัส‌เสห์​มิ‍ได้​ขับ‍ไล่​ชาว​เมือง​เบธ‌ชาน​และ ชาว​ชน‍บท​ของ​เมือง​นั้น​ให้​ออก​ไป หรือ​ชาว​เมือง​ทา‌อา‌นาค​กับ​ชาว​ชน‍บท​ของ​เมือง​นั้น หรือ​ชาว​เมือง​โดร์​กับ​ชาว​ชน‍บท​ของ​เมือง​นั้น หรือ​ชาว​เมือง​อิบ‌เล‌อัม​กับ​ชาว​ชน‍บท​ของ​เมือง​นั้น หรือ​ชาว​เมือง​เม‌กิด‌โด​กับ​ชาว​ชน‍บท​ของ​เมือง​นั้น แต่​คน​คา‌นา‌อัน​ยัง​ขืน​อา‌ศัย​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​นั้น

28 อยู่​มา​เมื่อ​คน​อิส‌รา‌เอล​มี​กำ‌ลัง​เข้ม‍แข็ง​ขึ้น ก็​บัง‍คับ​คน​คา‌นา‌อัน​ให้​ทำ‍งาน​โย‌ธา แต่​มิ‍ได้​ขับ‍ไล่​ให้​เขา​ออก​ไป​เสีย​อย่าง​สิ้นเชิง

29 และ​เอฟ‌รา‌อิม​มิ‍ได้​ขับ‍ไล่​คน​คา‌นา‌อัน ผู้​อา‌ศัย​อยู่​ใน​เมือง​เก‌เซอร์​ให้​ออก​ไป แต่​คน​คา‌นา‌อัน​ยัง​อา‌ศัย​อยู่​ใน​เมือง​เก‌เซอร์ ท่าม‍กลาง​เขา

เขต‍แดน​ที่​เผ่า​อื่นๆ​ยึด​ครอง

30 เศ‌บู‌ลุน​มิ‍ได้​ขับ‍ไล่​ชาว​เมือง​คิท‌โรน หรือ​ชาว​เมือง​นา‌หะ‌โลล แต่​คน​คา‌นา‌อัน​ได้​อา‌ศัย​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา และ​ถูก​เกณฑ์​ให้​ทำ‍งาน​โย‌ธา

31 อา‌เชอร์​มิ‍ได้​ขับ‍ไล่​ชาว​เมือง​อัค‌โค หรือ​ชาว​เมือง​ไซ‌ดอน หรือ​ชาว​เมือง​อัค‌ลาบ หรือ​ชาว​เมือง​อัค‌ซิบ หรือ​ชาว​เมือง​เฮล‌บาห์ หรือ​ชาว​เมือง​อา‌ฟิก​หรือ​ชาว​เมือง​เร‌โหบ

32 แต่​คน​เผ่า​อา‌เชอร์​ได้​อา‌ศัย​อยู่​ท่าม‍กลาง คน​คา‌นา‌อัน​ชาว​แผ่น‍ดิน​นั้น เพราะ​ว่า​เขา​ทั้ง‍หลาย​มิ‍ได้​ขับ‍ไล่​ให้​ออก​ไป​เสีย

33 นัฟ‌ทาลี​มิ‍ได้​ขับ‍ไล่​ชาว​เมือง​เบธ‌เช‌เมช หรือ​ชาว​เมือง​เบ‌ธา‌นาท​แต่​อา‌ศัย​อยู่ ใน​หมู่​คน​คา‌นา‌อัน​ชาว​แผ่น‍ดิน​นั้น แต่​อย่าง‍ไร​ก็​ดี​ชาว​เมือง​เบธ‌เช‌เมช และ​ชาว​เมือง​เบ‌ธา‌นาท​ก็​ถูก​เกณฑ์​ให้​ทำ‍งาน​โย‌ธา

34 คน​อา‌โม‌ไรต์​ได้​ขับ​ดัน​คน​เผ่า​ดาน​ให้​กลับ เข้า​ไป​ใน​แดน​เทือก‍เขา​ไม่‍ยอม​ให้​ลง​มา​ยัง​ที่​ลุ่ม

35 คน​อา‌โม‌ไรต์​ยัง​ขืน อา‌ศัย​อยู่​ที่​ฮาร‌เฮ‌เรส​ใน​เมือง​อัย‌ยา‌โลน และ​ใน​เมือง​ชา‌อัล‌บิม แต่​มือ​ของ​พงศ์‍พันธุ์​โย‌เซฟ​เหนือ​กว่า​มือ​เขา​ทั้ง‍หลาย เขา​จึง​ถูก​เกณฑ์​ให้​ทำ‍งาน​โย‌ธา

36 อา‌ณา‍เขต​ของ​คน​อา‌โม‌ไรต์ ตั้ง‍ต้น​แต่​ทาง​ข้าม​เขา​อัค‌รับ‌บิม​ตั้ง‍แต่​เมือง​เส-ลา​เรื่อย​ขึ้น​ไป

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21