โย‌ชู‌วา 24 TH1971

คำ​อำ‌ลา​ของ​โย‌ชู‌วา

1 แล้ว​โย‌ชู‌วา​ก็​รวบ‍รวม บรร‌ดา​เผ่า​คน​อิส‌รา‌เอล​มา​ที่​เช‌เคม แล้ว​เรียก​พวก​ผู้ใหญ่ ผู้​หัว‍หน้า ผู้​พิพาก‌ษา​และ​เจ้า‍หน้า‍ที่​ของ​อิส‌รา‌เอล แล้ว​เขา​ก็​มา​ปรา‌กฏ​ตัว​ต่อ​พระ‍เจ้า

2 แล้ว​โย‌ชู‌วา​กล่าว​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍สิ้น​ว่า “พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​อิส‌รา‌เอล​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘ใน​กาล​ดึก​ดำ‌บรรพ์ บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า​อยู่​ฟาก​ตะวัน‍ออก​ของ​แม่‍น้ำ​ยูเฟร‌ติส คือ​เท-ราห์ บิดา​ของ​อับ‌รา‌ฮัม​และ​ของ​นา‌โฮร์ และ​เขา​ปรน‌นิบัติ​พระ‍อื่น

3 แล้ว​เรา​ได้​นำ​บิดา​ของ​เจ้า คือ อับ‌รา‌ฮัม​มา​จาก​ฟาก​ตะวัน‍ออก​ของ​แม่‍น้ำ​ยูเฟร‌ติส และ​นำ​เขา​มา​ตลอด​แผ่น‍ดิน​คา‌นา‌อัน กระ‌ทำ​ให้​ลูก‍หลาน​ของ​เขา​มี​มาก‍มาย เรา​ให้​อิส‌อัค​แก่​เขา

4 เรา​ให้​ยา‌โคบ​และ​เอ‌ซาว​แก่​อิส‌อัค และ​เรา​ได้​ให้​แดน​เทือก‍เขา​เส‌อีร์​แก่​เอ‌ซาว​เป็น กรรม‍สิทธิ์ แต่​ยา‌โคบ​และ​ลูก‍หลาน​ของ​เขา ได้​ลง​ไป​ใน​อียิปต์

5 และ​เรา​ได้​ใช้​โม‌เสส​กับ​อา‌โรน​มา และ​เรา​ได้​ให้​ภัย‍พิบัติ​เกิด​แก่​อียิปต์ ด้วย​สิ่ง​ที่​เรา​กระ‌ทำ​ท่าม‍กลาง​เขา​นั้น และ​ภาย‍หลัง​เรา​ได้​นำ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ออก​มา

6 แล้ว​เรา​ก็​นำ​ปู่​ย่า​ตา​ยาย​ของ​เจ้า ออก​จาก​อียิปต์​และ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​มา​ถึง​ทะเล และ​ชาว​อียิปต์​ได้​ไล่​ตาม​ปู่​ย่า​ตา​ยาย ของ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ด้วย​รถ‍รบ​และ​พล‍ม้า​มา​ถึง​ทะเล‍แดง

7 และ​เมื่อ​เขา​ร้อง​ทูล​ต่อ​พระ‍เจ้า พระ‍องค์​ก็​บัน‌ดาล​ให้​ความ​มืด​เกิด ขึ้น​ระหว่าง​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​และ​ชาว​อียิปต์ และ​กระ‌ทำ​ให้​ทะเล​ท่วม​มิด​เขา นัยน์ตา​ของ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ได้​เห็น​สิ่ง​ที่​เรา​กระ‌ทำ​ใน อียิปต์ และ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร

8 และ​เรา​ก็​นำ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​มา​ที่​แผ่น‍ดิน ของ​คน​อา‌โม‌ไรต์ ซึ่ง​อยู่​ที่​ฟาก​ตะวัน‍ออก​ของ​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน เขา​สู้‍รบ​กับ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย และ​เรา​ได้​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​เจ้า​และ​เจ้า ทั้ง‍หลาย​ยึด​ครอง​แผ่น‍ดิน​ของ​เขา และ​เรา​ก็​ทำ‌ลาย​เขา​ให้​พ้น​หน้า​เจ้า

9 คราว​นั้น​บา‌ลาค​บุตร​ศิป‌โปร์​กษัตริย์​เมือง​โม‌อับ​ได้ ลุก‍ขึ้น​ต่อ‍สู้​กับ​อิส‌รา‌เอล เขา​ใช้​ให้​ไป​ตาม​บา‌ลา‌อัม​บุตร​เบ‌โอร์​มา​ให้​แช่ง​เจ้า​ทั้ง‍หลาย

10 แต่​เรา​ไม่​ฟัง​บา‌ลา‌อัม เพราะ​ฉะนั้น​เขา​จึง​อวย‍พร​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​เรื่อย​ไป ดัง‍นั้น​เรา​จึง​ช่วย​เจ้า​ให้​พ้น​มือ​ของ​เขา

11 และ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ข้าม​แม่‍น้ำ จอร์‌แดนมา​ที่​เมือง​เย‌รี‌โค และ​ชาว‍เมือง​เย‌รี‌โค​ต่อ‍สู้​กับ​เจ้า และ​คน​อา‌โม‌ไรต์ คน​เป‌ริสซี คน​คา‌นา‌อัน คน​ฮิต‌ไทต์ คน​เกอร์‌กา‌ชี คน​ฮีไวต์ และ​คน​เย‌บุส และ​เรา​ได้​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย

12 และ​เรา​ได้​ใช้​ตัว‍ต่อ ไป​ข้าง‍หน้า​เจ้า​ทั้ง‍หลาย ซึ่ง​ขับ‍ไล่​กษัตริย์​ทั้ง‍สอง​ของ​ชาว​อา‌โม‌ไรต์​ไป​เสีย​ต่อ‍หน้า​เจ้า ไม่​ใช่​ด้วย​ดาบ​หรือ​ด้วย​ธนู​ของ​เจ้า

13 เรา​ได้​ยก​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​เจ้า​ไม่​ได้​เหนื่อย​กาย​บน​นั้น และ​ยก​เมือง​ซึ่ง​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ไม่​ต้อง​สร้าง​ให้​แก่​เจ้า และ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ได้​เข้า​อยู่ เจ้า​ได้​กิน​ผล​ของ​สวน​องุ่น​และ​สวน​มะกอก‍เทศ ซึ่ง​เจ้า​ไม่​ต้อง​ปลูก’

14 “เหตุ​ฉะนั้น จง​ยำ‌เกรง​พระ‍เจ้า​และ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍องค์​ด้วย​ความ​จริง‍ใจ และ​ด้วย​ความ​ซื่อ‍สัตย์ จง​ทิ้ง​พระ‍เหล่า‍นั้น​ซึ่ง​บรรพ‌บุรุษ​ของ ท่าน​ได้​เคย​ปรน‌นิบัติ​ที่​ฟาก​ตะวัน‍ออก​ของ​แม่‍น้ำ​และ​ใน​อียิปต์​เสีย และ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จง​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เจ้า

15 และ​ถ้า​ท่าน​ไม่​เต็ม‍ใจ​ที่​จะ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เจ้า ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จง​เลือก​เสีย​ใน​วัน‍นี้​ว่า​ท่าน​จะ​ปรน‌นิบัติ​ผู้​ใด จะ​ปรน‌นิบัติ​พระ​ซึ่ง​บรรพ‌บุรุษ​ของ​ท่าน​ปรน‌นิบัติ​อยู่​ใน ท้อง‍ถิ่น​ฟาก​ตะวัน‍ออก​ของ​แม่‍น้ำ​ยูเฟร‌ติส หรือ​ของ​คน​อา‌โม‌ไรต์​ใน​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​ท่าน​อา‌ศัย​อยู่ แต่​ส่วน​ข้าพ‌เจ้า​และ​ครอบ‍ครัว​ของ​ข้าพ‌เจ้า เรา​จะ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เจ้า”

16 ฝ่าย​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หลาย​จึง​ตอบ​ว่า “ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จะ​ละ‍ทิ้ง​พระ‍เจ้า​ไป​ปรน‌นิบัติ​พระ​อื่น​นั้น ขอ​ให้​ห่าง​ไกล​จาก​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​เถิด

17 เพราะ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย พระ‍องค์​นั้น​ทรง​นำ​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย และ​ปู่​ย่า​ตา​ยาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ขึ้น​มา จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​และ​พ้น​จาก​เรือน​ทาส​นั้น และ​เป็น​ผู้​ทรง​กระ‌ทำ​หมาย​สำ‌คัญ​ยิ่ง‍ใหญ่ ใน​สาย‍ตา​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย และ​ทรง​คุ้ม‍ครอง​พวก​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ไว้​ตลอด ทาง​ที่​ข้าพ‌เจ้า​ได้​เดิน​ไป และ​ท่าม‍กลาง​ชน‍ชาติ​ทั้ง‍หลาย​ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​ผ่าน​ไป

18 และ​พระ‍เจ้า​ทรง​ขับ‍ไล่​ชน‍ชาติ​ทั้ง‍หลาย ออก​ไป​ให้​พ้น​หน้า​ข้าพ‌เจ้า คือ คน​อา‌โม‌ไรต์ ผู้​ซึ่ง​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​นั้น เพราะ​ฉะนั้น​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จะ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​ด้วย เพราะ‍ว่า​พระ‍องค์​ทรง​เป็น​พระ‍เจ้า​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย”

19 แต่​โย‌ชู‌วา​กล่าว​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จะ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เจ้า​ไม่​ได้ ด้วย​ว่า​พระ‍องค์​ทรง​เป็น​พระ‍เจ้า​บริ‌สุทธิ์ พระ‍องค์​ทรง​เป็น​พระ‍เจ้า​หวง‍แหน พระ‍องค์​จะ​ไม่​ทรง​อภัย​ความ​ทร‌ยศ​หรือ​บาป​ของ​ท่าน

20 ถ้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ละ‍ทิ้ง​พระ‍เจ้า​ไป​ปรน‌นิบัติ​พระ​อื่น แล้ว​พระ‍องค์​จะ​ทรง​หัน‍กลับ​และ​กระ‌ทำ​อัน‌ตราย​แก่​ท่าน และ​ผลาญ​ท่าน​เสีย หลัง‍จาก​ที่​พระ‍องค์​ทรง​กระ‌ทำ​ดี​ต่อ​ท่าน​แล้ว”

21 และ​ประ‌ชา‍ชน​กล่าว​แก่​โย‌ชู‌วา​ว่า “หา​มิ​ได้ แต่​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จะ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เจ้า”

22 แล้ว​โย‌ชู‌วา​กล่าว​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เป็น​พยาน​ปรัก‌ปรำ​ตน‍เอง​ว่า ท่าน​ได้​เลือก​พระ‍เจ้า เพื่อ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍องค์​นะ” และ​เขา​กล่าว​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​เป็น​พยาน”

23 ท่าน​จึง​กล่าว​ว่า “เพราะ​ฉะนั้น​จง​ทิ้ง​พระ​อื่น​ซึ่ง​อยู่​ใน​หมู่​พวก​ท่าน​นั้น​เสีย และ​โน้ม​จิต‍ใจ​ของ​ท่าน​เข้า​หา พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​อิส‌รา‌เอล”

24 และ​ประ‌ชา‍ชน​กล่าว​แก่​โย‌ชู‌วา​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จะ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์ พระ‍เจ้า​ของ​ข้าพ‌เจ้า และ​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍สุรเสียง​ของ​พระ‍องค์”

25 ดัง​นั้น​โย‌ชู‌วา​ก็​ได้​กระ‌ทำ​พันธ‌สัญ‌ญา​กับ​ประ‌ชา‍ชน และ​วาง​กฎ‍เกณฑ์​และ​กฎ‍หมาย​ให้​แก่​เขา​ใน​วัน‍นั้น​ที่​เมือง เช‌เคม

26 และ​โย‌ชู‌วา​ก็​จา‌รึก​ถ้อย‍คำ​เหล่า‍นี้​ไว้​ใน หนัง‌สือ​ธรรม‍บัญ‌ญัติ​ของ​พระ‍เจ้า และ​ท่าน​ได้​เอา​ก้อน‍หิน​ใหญ่​ตั้ง​ไว้​ที่​ใต้​ต้น‍ก่อ ที่​ใน​สถาน​นมัส‌การ​แห่ง​พระ‍เจ้า

27 และ​โย‌ชู‌วา​กล่าว​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​ว่า “ดู‍เถิด ศิลา​ก้อน​นี้​จะ​เป็น​พยาน​ปรัก‌ปรำ​เรา​เพราะ ศิลา​นี้​ได้​ยิน​พระ‍วจนะ​ทั้ง‍สิ้น​แห่ง​พระ‍เจ้า ซึ่ง​ตรัส​แก่​เรา​จึง​จะ​เป็น​พยาน​ปรัก‌ปรำ​เรา เกลือก​ว่า​ท่าน​จะ​ปฏิ‌เสธ​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน”

28 แล้ว​โย‌ชู‌วา​ก็​ปล่อย​ให้​ประ‌ชา‍ชน​กลับ ไป​ยัง​ที่​มร‌ดก​ของ​ตน​ทุก​คน

มรณ‌กรรม​ของ​โย‌ชู‌วา​และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์

29 ภาย‍หลัง​โย‌ชู‌วา​บุตร​นูน​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พระ‍เจ้า​ก็​สิ้น​ชีวิต มี​อายุ​หนึ่ง‍ร้อย‍สิบ​ปี

30 และ​เขา​ก็​ฝัง​ท่าน​ไว้​ใน​ที่‍ดิน​มร‌ดก​ของ​ท่าน​ที่​เมือง ทิม‌นาท‌เส‌ราห์ ซึ่ง​อยู่​ใน​แดน​เทือก‍เขา​แห่ง เอฟ‌รา‌อิม​ทิศ​เหนือ​ของ​ยอด‍เขา​กา‌อัช

31 คน​อิส‌รา‌เอล​ได้​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เจ้า​ตลอด​สมัย​ของ​โย‌ชู‌วา และ​ตลอด​สมัย​ของ​พวก​ผู้ใหญ่​ผู้​มี​อายุ​ยืน​นาน​กว่า​โย‌ชู‌วา และ​ได้​ทราบ​ถึง​พระ‍ราช‍กิจ​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ทรง​กระ‌ทำ​เพื่อ อิส‌รา‌เอล

32 กระ‌ดูก​ของ​โย‌เซฟ​ซึ่ง​ชน​อิส‌รา‌เอล​นำ มา​จาก​อียิปต์​นั้น เขา​ฝัง​ไว้​ที่​เมือง​เช‌เคม ใน​ส่วน​ที่‍ดิน​ซึ่ง​ยา‌โคบ​ซื้อ​ไว้​จาก​บุตร‍หลาน ของ​ฮา‌โมร์​บิดา​ของ​เช‌เคม​เป็น​เงิน​หนึ่ง‍ร้อย แผ่น ที่​นี้​ตก​เป็น​มร‌ดก​ของ​พงศ์‍พันธุ์​โย‌เซฟ

33 และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​บุตร​ของ​อา‌โรน​ก็​สิ้น​ชีวิต และ​เขา​ฝัง‍ศพ​ท่าน​ไว้​ที่​กิบ‌อา เมือง​ของ​ฟีเน‌หัส​บุตร​ของ​ท่าน ซึ่ง​ได้​มอบ​ไว้​ให้​เขา​ใน​แดน​เทือก‍เขา​เอฟ‌รา‌อิม

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24