โย‌ชู‌วา 8 TH1971

การ​เข้า​ยึด​และ​การ​ทำ‌ลาย​เมือง​อัย

1 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โย‌ชู‌วา​ว่า “อย่า​กลัว​หรือ​ขยาด​เลย จง​นำ​ทหาร​ทั้ง‍หมด​ไป​กับ​เจ้า ลุก​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​อัย​เถิด ดู​แน่ะ เรา​ได้​มอบ​กษัตริย์​เมือง​อัย​ไว้​ใน​มือ​เจ้า​แล้ว พร้อม​ทั้ง​ประ‌ชา‍ชน​ของ​เขา เมือง​ของ​เขา​และ​แผ่น‍ดิน​ของ​เขา​ด้วย

2 เจ้า​จง​กระ‌ทำ​แก่​เมือง​อัย และ​กษัตริย์​ของ​เมือง​นั้น​เช่น เดียว​กับ​ที่​เจ้า​กระ‌ทำ​กับ​เมือง​เย‌รี‌โค และ​กษัตริย์​ของ​เมือง​นั้น แต่​ข้าว‍ของ​และ​สัตว์​ที่​ริบ​มา​นั้น​ตก​เป็น​ของ​เจ้า​ได้ จง​ตั้ง​ซุ่ม​ไว้​ที่​ข้าง‍หลัง​เมือง”

3 โย‌ชู‌วา​จึง​ลุก​ขึ้น​พร้อม​กับ​ทหาร​ไป​ยัง​เมือง​อัย และ​โย‌ชู‌วา​ได้​คัด​ทแกล้ว​ทหาร​สาม‍หมื่น​คน​ให้ ยก​ไป​ใน​เวลา​กลาง‍คืน

4 และ​ท่าน​บัญ‌ชา​เขา​ว่า “ดู‍เถิด ท่าน​จง​ซุ่ม​อยู่​ข้าง‍หลัง​เมือง อย่า​ให้​ห่าง‍ไกล​จาก​เมือง​นัก และ​ให้​เตรียม‍ตัว​ไว้​พร้อม​ทุก​คน

5 ส่วน​ตัว​เรา​และ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​ที่​อยู่​กับ เรา​จะ​เข้า​ไป​ถึง​ตัว​เมือง และ​เมื่อ​เขา​ออก​มา​ต่อ‍สู้​เรา​อย่าง​คราว​ก่อน เรา​ก็​จะ​ถอย​หนี​จาก​เขา

6 เขา​จะ​ตาม​เรา​ออก มา​จน​เรา​จะ​ได้​ลวง​เขา​ให้​ออก​มา​ห่าง​จาก​ตัว​เมือง เพราะ​เขา​จะ​พูด​ว่า ‘เขา​ทั้ง‍หลาย​กำ‌ลัง​หนี​จาก​เรา​อย่าง​คราว​ก่อน’ ฉะนี้​เรา​จะ​หนี​เขา​เรื่อย​มา

7 แล้ว​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จง​ลุก​จาก​ที่​ซุ่ม​ซ่อน​เข้า​ยึด​เมือง​นั้น​ไว้ เพราะ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​จะ​ทรง​มอบ​เมือง นั้น​ไว้​ใน​มือ​ท่าน​แล้ว

8 และ​เมื่อ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เข้า​ยึด​เมือง​ได้​แล้ว ท่าน​จง​จุด​ไฟ​เผา​เมือง​เสีย จง​กระ‌ทำ​ตาม​ที่​พระ‍เจ้า​ตรัส​สั่ง ดู‍แน่ะ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​บัญ‌ชา​ท่าน​ไว้​แล้ว”

9 แล้ว​โย‌ชู‌วา​ก็​ให้​เขา​ไป เขา​ก็​ออก​ไป​ยัง​ที่​ซุ่ม​อยู่​ระหว่าง​เบธ‌เอล​กับ เมือง​อัย​ทาง​ทิศ​ตะวัน‍ตก​ของ​เมือง​อัย แต่​คืน​วัน​นั้น​โย‌ชู‌วา​นอน​ค้าง​อยู่​กับ​ประ‌ชา‍ชน

10 โย‌ชู‌วา​ตื่น​ขึ้น​แต่​เช้า‍ตรู่​ก็​ออก​ตรวจ‍พล แล้ว​ขึ้น​ไป​พร้อม​กับ​พวก​ผู้​ใหญ่​ของ​อิส‌รา‌เอล นำ​หน้า​พล​ไป​เมือง​อัย

11 ทหาร​ที่​อยู่​กับ​ท่าน​ทุก​คน​ก็​ขึ้น​ไป​แล้ว​รุก​ใกล้​ตัว‍เมือง​เข้า​ไป และ​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ด้าน​เหนือ​ของ​เมือง​อัย มี​ห้วย​คั่น​ระหว่าง​เขา​กับ​เมือง​อัย

12 และ​ท่าน​จัด​คน​ประ‌มาณ​ห้า‍พัน​คน ให้​เขา​แอบ​ซุ่ม​อยู่​ระหว่าง​เมือง เบธ‌เอล​กับ​เมือง​อัย​ทาง​ทิศ​ตะวัน‍ตก​ของ​ตัว‍เมือง

13 ดัง‍นั้น​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​วาง​กำ‌ลัง‍รบ​ให้ กอง‍หลวง​อยู่​ด้าน​เหนือ​ของ​เมือง และ​กอง​ระวัง​หลัง​อยู่​ด้าน​ตะวัน‍ตก​ของ​เมือง ใน​คืน​วัน​นั้น​โย‌ชู‌วา​นอน​อยู่​ใน​หุบ‍เขา

14 เมื่อ​กษัตริย์​เมือง​อัย​เห็น​ดัง‍นั้น ชาว‍เมือง​ก็​ลุก​ขึ้น​แต่​เช้า‍ตรู่​ออก​ไป สู้‍รบ​กับ​อิส‌รา‌เอล ณ ที่​ปะทะ​กัน​หน้า​อา‌รา‌บาห์ ทั้ง​ท่าน​และ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​ของ​ท่าน แต่​ท่าน​ไม่​ทราบ​ว่า​มี​กอง‍ซุ่ม​คอย​อยู่​ต่อ‍สู้​ท่าน​ข้าง‍หลัง​เมือง

15 โย‌ชู‌วา​จึง​แสร้ง​ทำ​เป็น​แพ้​ฝี‍มือ​ของ​เขา แล้ว​หนี​ตรง​ไป​ยัง​ทาง​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร

16 คน​ใน​เมือง​ทั้ง‍หมด​ก็​ถูก​เรียก​ให้​ตาม​ออก​ไป เมื่อ​เขา​ไล่​ตาม​โย‌ชู‌วา​ไป​นั้น​เขา ก็​ออก​ห่าง​จาก​เมือง​ไป​ทุก​ที

17 ไม่‍มี​ชาย​สัก​คน​หนึ่ง​ที่​เหลือ​อยู่​ใน​เมือง​อัย​หรือ​เมือง​เบธ‌เอล ที่​มิ‍ได้​ออก​ไป​ไล่​ตาม​อิส‌รา‌เอล เขา​ปล่อย​ให้​เมือง​เปิด​อยู่​ไล่​ตาม​อิส‌รา‌เอล​ไป

18 แล้ว​พระ‍เจ้า​ตรัส​สั่ง​โย‌ชู‌วา​ว่า “จง​ยื่น​หอก​ซึ่ง​อยู่​ใน​มือ​ของ​เจ้า​ออก​ตรง​ไป​ยัง​เมือง​อัย เพราะ​เรา​จะ​มอบ​เมือง​นั้น​ไว้​ใน​มือ​ของ​เจ้า” แล้ว​โย‌ชู‌วา​ก็​ยื่น​หอก​ซึ่ง​อยู่​ใน​มือ​ออก​ไป​ยัง​เมือง​นั้น

19 ทหาร​ที่​ซุ่ม​อยู่​ก็​ลุก​ออก​จาก​ที่​ซ่อน​อย่าง​รวด‍เร็ว พอ​โย‌ชู‌วา​ยื่น​มือ​ของ​ท่าน​ออก ทหาร​ก็​วิ่ง​ตรง​เข้า​ไป​ใน​เมือง​และ​ยึด​เมือง​ไว้ แล้ว​เขา​ก็​รีบ​จุด​ไฟ​เผา​เมือง

20 เมื่อ​ชาว‍เมือง​อัย​เหลียว‍หลัง​มา​ดู ดู‍เถิด ควัน​ไฟ​ที่​ไหม้​เมือง​พลุ่ง​ขึ้น​ไป​ยัง​ท้อง‍ฟ้า เขา​ก็​หมด​กำ‌ลัง​ที่​จะ​หนี​ไป​ทาง​นี้​หรือ​ทาง​นั้น เพราะ‍ว่า​ประ‌ชา‍ชน​ที่​หนี​ไป​ทาง​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร หัน​กลับ​มา​ต่อ‍สู้​กับ​ผู้​ที่​ไล่​ตาม

21 และ​เมื่อ​โย‌ชู‌วา​กับ​บรร‌ดา อิส‌รา‌เอล​เห็น​ว่า​กอง‍ซุ่ม​ยึด​เมือง​ได้​แล้ว และ​ควัน‍ไฟ​ที่​ไหม้​เมือง​พลุ่ง​ขึ้น เขา​ก็​หัน​กลับ​มา​โจม‍ตี​ชาว​เมือง​อัย

22 คน​อื่นๆ​ก็​ออก​มา​จาก​เมือง​สู้‍รบ​กับ​เขา กระ‌ทำ​ให้​เขา​อยู่​ระหว่าง​กลาง​อิส‌รา‌เอล ผู้​อยู่​ข้าง‍นี้​บ้าง​ข้าง‍โน้น​บ้าง และ​คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​โจม‍ตี เขา​จน​ไม่‍มี​สัก​คน​หนึ่ง​รอด​ชีวิต​หรือ​หนี​ไป​ได้

23 แต่​กษัตริย์​เมือง​อัย​ยัง​เป็น​อยู่ ได้​ถูก​จับ​และ​คุม​ตัว​มา​หา​โย‌ชู‌วา

24 เมื่อ​อิส‌รา‌เอล​ไล่​ฆ่า​ฟัน​ชาว‍เมือง​อัย​ใน​ทุ่ง​ใน ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​ที่​เขา​ไล่​ตาม​ไป​นั้น และ​คน​เหล่า‍นั้น​ล้ม​ตาย​หมด​ด้วย​ดาบ​จน​คน​สุด‍ท้าย บรร‌ดา​คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​กลับ​เข้า​เมือง​อัย โจม‍ตี​คน​ใน​เมือง​ด้วย​คม​ดาบ

25 คน​ที่​ล้ม​ตาย​ทั้ง‍หมด วัน​นั้น​ทั้ง​ชาย​และ​หญิง​จำ‌นวน​หมื่น​สอง‍พัน​คน คือ​ชาว‍เมือง​อัย​ทั้ง‍หมด

26 เพราะ​โย‌ชู‌วา​มิ‍ได้​หด​มือ​ที่​ถือ​หอก​ยื่น​อยู่​นั้น จน‍กว่า​จะ​ได้​ผลาญ​ชาว‍เมือง​อัย​พินาศ​สิ้น

27 แต่​คน​อิส‌รา‌เอล​ได้​ริบ เอา​ฝูง​สัตว์​และ​ข้าว‍ของ​ของ​เมือง​นั้น​เป็น​ของ​ตน ตาม​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า ซึ่ง​ทรง​บัญ‌ชา​ไว้​กับ​โย‌ชู‌วา

28 ดัง‍นี้​แหละ​โย‌ชู‌วา​จึง​เผา​เมือง​อัย​เสีย กระ‌ทำ​ให้​เป็น​กอง​เมือง‍ร้าง​อยู่​เป็น​นิตย์​จน​ถึง​ทุก​วัน‍นี้

29 และ​ท่าน​แขวน​กษัตริย์​เมือง​อัย​ไว้​ที่​ต้น‍ไม้​จน​ถึง​เวลา​เย็น เมื่อ​ดวง​อา‌ทิตย์​ตก​โย‌ชู‌วา​จึง​บัญ‌ชา​และ​เขา​ก็​ปลด ศพ​ลง​จาก​ต้น‍ไม้ นำ​ไป​ทิ้ง​ไว้​ที่​ทาง‍เข้า​ประ‌ตู​เมือง แล้ว​เอา​หิน​ถม​ทับ​ไว้​เป็น​กอง‍ใหญ่​ซึ่ง​ยัง​อยู่​จน​ทุก​วัน‍นี้

เขียน​ธรรม​บัญ‌ญัติ​ที่​ภูเขา​เอ‌บาล

30 แล้ว​โย‌ชู‌วา​ได้​สร้าง​แท่น​บูชา​ใน​ภูเขา​เอ‌บาล​ถวาย​แด่ พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​อิส‌รา‌เอล

31 ดัง‍ที่​โม‌เสส​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍เจ้า​บัญ‌ชา​ประ‌ชา‍ชน​อิส‌รา‌เอล ตาม​ที่​จา‌รึก​ไว้​ใน​หนัง‌สือ​ธรรม​บัญ‌ญัติ​ของ​โม‌เสส​ว่า “แท่น​บูชา​ทำ​ด้วย​หิน​มิ​ได้​ตก‍แต่ง ซึ่ง​ไม่‍มี​ผู้​ใด​ใช้​เครื่อง​มือ​เหล็ก​ถูก‍ต้อง​เลย” แล้ว​เขา​ก็​ถวาย​เครื่อง​เผา​บูชา​แด่​พระ‍เจ้า​บน​แท่น​นั้น และ​ถวาย​ศานติ​บูชา

32 ณ ที่‍นั้น​ท่าน​เขียน​ธรรม​บัญ‌ญัติ​ของ​โม‌เสส​บน​หิน ต่อ‍หน้า​ประ‌ชา‍ชน​อิส‌รา‌เอล ซึ่ง​เป็น​สิ่ง​ที่​โม‌เสส​ได้​เขียน​ไว้

33 คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍หมด ทั้ง​คน​ต่าง​ด้าว​และ​คน​ที่​เกิด​ใน​อิส‌รา‌เอล พร้อม​ทั้ง​ผู้​ใหญ่ เจ้า‍หน้า‍ที่​และ​ผู้​พิพาก‌ษา​ยืน​อยู่ ทั้ง​สอง​ข้าง​ของ​หีบ​ต่อ‍หน้า​คน​เลวี ที่​เป็น​ปุโร‌หิต​ผู้​ที่​หาม​หีบ​พันธ‌สัญ‌ญา​ของ​พระ‍เจ้า ครึ่ง​หนึ่ง​ยืน​อยู่​ข้าง‍หน้า​ภูเขา​เกริ‌ซิม อีก​ครึ่ง​หนึ่ง​ข้าง‍หน้า​ภูเขา​เอ‌บาล ดัง‍ที่​โม‌เสส​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍เจ้า ได้​บัญ‌ชา​ไว้​ใน​ครั้ง​แรก​ให้​เขา ทั้ง‍หลาย​อวย‍พร​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล

34 ภาย‍หลัง​ท่าน​จึง​อ่าน​ถ้อย‍คำ​ใน​ธรรม​บัญ‌ญัติ​เป็น​คำ อวย‍พร​และ​คำ​แช่ง‍สาป ตาม​ที่​มี​จา‌รึก​ไว้​ใน​หนัง‌สือ​ธรรม​บัญ‌ญัติ​ทุก​ประ‌การ

35 ไม่‍มี​คำ​ซึ่ง​โม‌เสส​ได้​บัญ‌ชา​ไว้​สัก​คำ​เดียว​ที่​โย‌ชู‌วา มิ‍ได้​อ่าน​ต่อ‍หน้า​ประ‌ชุม‍ชน​อิส‌รา‌เอล ผู้​หญิง​กับ​เด็กๆ และ​คน​ต่าง‍ด้าว​อยู่​ใน​หมู่​พวก​เขา

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24