โย‌ชู‌วา 7 TH1971

บาป​ของ​อา‌คาน

1 แต่​คน​อิส‌รา‌เอล​ได้​ละเมิด​ใน​เรื่อง​ของ​ต้อง​ถวาย​นั้น เพราะ​อา‌คาน​บุตร​คารมี ผู้​เป็น​บุตร​ศับดี ผู้​เป็น​บุตร​เศ-ราห์ เผ่า​ยู‌ดาห์ ได้​นำ​ของ​ถวาย​บาง‍ส่วน​ไป​เป็น​ของ​ตน และ​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍เจ้า​ก็​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​คน​อิส‌รา‌เอล

2 ฝ่าย​โย‌ชู‌วา​ให้​คน​ออก​จาก​เย‌รี‌โค​ไป​ยัง​เมือง​อัย ซึ่ง​อยู่​ใกล้​เบ‌ธา‌เวน​ข้าง​ทิศ​ตะวัน‍ออก​ของ​เมือง​เบธ‌เอล บอก​เขา​ว่า “จง​ขึ้น​ไป​และ​สอด‍แนม​ดู​เมือง​นั้น” คน​เหล่า‍นั้น​ก็​ขึ้น​ไป​และ​สอด‍แนม​ดู​ที่​เมือง​อัย

3 และ​เขา​กลับ​มา​ราย‍งาน​แก่​โย‌ชู‌วา​ว่า “ไม่​ต้อง​ให้​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​ขึ้น​ไป ให้​สัก​สอง​สาม‍พัน​คน​ขึ้น​ไป​ตี​เมือง​อัย​ก็​พอ ไม่​ต้อง​ให้​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​ปีน‍ป่าย​ไป​ที่‍นั่น​เลย เพราะ​เขา​มี​คน​น้อย”

4 เพราะ​ฉะนั้น​จึง​มี​ประ‌ชา‍ชน​ขึ้น​ไป​ที่‍นั่น​เพียง​สาม‍พัน​คน แต่​ต้อง​แตก​หนี​จาก​ชาว​เมือง​อัย

5 ฝ่าย​ชาว​เมือง​อัย​ก็​ฆ่า​ฟัน​คน​เหล่า‍นั้น​ตาย ประ‌มาณ​สาม‍สิบ​หก​คน โดย​ขับ‍ไล่​คน​เหล่า‍นั้น​จาก​ประ‌ตู​เมือง​ไป​ยัง เช‌บา‌ริม​ฟัน​เขา​ตาม​ทาง‍ลง และ​จิต‍ใจ​ของ​ประ‌ชา‍ชน​ก็​แหลก​เหลว​ไป​อย่างน้ำ

6 ฝ่าย​โย‌ชู‌วา​ก็​ฉีก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ตน​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน หน้า​หีบ​แห่ง​พระ‍เจ้า​จน​ถึง‍เวลา​เย็น ทั้ง​ท่าน​กับ​พวก​ผู้ใหญ่​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล ต่าง​ก็​เอา​ผง‍คลี​ดิน​ใส่​ศีรษะ​ของ​ตน

7 โย‌ชู‌วา​กราบ‍ทูล​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​เจ้า เป็น​ไฉน​พระ‍องค์​จึง​ทรง​นำ​ชน‍ชาติ​นี้​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​มา เพื่อ​จะ​มอบ​เรา​ทั้ง‍หลาย​ไว้​ใน​มือ​ของ​คน​อา‌โม‌ไรต์​ให้ ทำ‌ลาย​เสีย พวก​ข้า​พระ‍องค์​มี​ความ​เสีย‍ดาย​ที่​ไม่​พอใจ​อยู่​เพียง​ฟาก ตะวัน‍ออก​ของ​จอร์‌แดน

8 ข้า‍แต่​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า ข้า​พระ‍องค์​จะ​ทูล​ประ‌การ​ใด​ได้​เล่า เมื่อ​อิส‌รา‌เอล​หัน‍หลัง​หนี​ศัตรู​เสีย​แล้ว

9 เพราะ​ว่า​คน​คา‌นา‌อัน​กับ​บรร‌ดา​ชาว​เมือง​คง‍จะ​ได้​ยิน แล้ว​คง​จะ​ยก​มา​ตั้ง​ล้อม​พวก​ข้า​พระ‍องค์ และ​ตัด​ชื่อ​ของ​บรร‌ดา​ข้า​พระ‍องค์​เสีย​จาก​โลก และ​พระ‍องค์​จะ​ทรง​กระ‌ทำ​ประ‌การ​ใด เพื่อ​พระ‍นาม​อัน​ยิ่ง‍ใหญ่​ของ​พระ‍องค์”

10 ฝ่าย​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โย‌ชู‌วา​ว่า “จง​ลุก​ขึ้น​เถิด ไฉน​เจ้า​จึง​ซบ​หน้า​ลง​ดัง‍นี้​เล่า

11 คน​อิส‌รา‌เอล​ได้​กระ‌ทำ​บาป เขา​ได้​ละเมิด​พันธ‌สัญ‌ญา​ซึ่ง​เรา​ได้​บัญ‌ชา​เขา​ไว้ เขา​ได้​ยัก‍ยอก​ของ​ที่​ต้อง​ถวาย เขา​ได้​ขโมย​และ​ปิด‍บัง และ​ได้​เอา​ของ​รวม​ไว้​กับ​ข้าว‍ของ​ของ​ตน

12 เพราะ​ฉะนั้น​คน​อิส‌รา‌เอล​จึง​ยืน‍หยัด​ต่อ‍สู้​ศัตรู​ของ​ตน​ไม่​ได้ ได้​หัน‍หลัง​หนี​ศัตรู เพราะ​เขา​กลาย​เป็น​สิ่ง​ที่​ต้อง​ถูก​ทำ‌ลาย เรา​จะ​ไม่​อยู่​กับ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​อีก​ต่อ‍ไป เว้น​แต่​เจ้า​จะ​ทำ‌ลาย​สิ่ง‍ของ​ที่​ต้อง ถวาย​เหล่า‍นั้น​เสีย​จาก​ท่าม‍กลาง​พวก​เจ้า

13 จง​ลุก​ขึ้น​ชำระ​ประ‌ชา‍ชน​ให้​บริ‌สุทธิ์​และ​กล่าว​ว่า ‘จง​ชำระ​ตัว​เสีย เพื่อ​วัน​พรุ่ง‍นี้ เพราะ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล​กล่าว​เช่น‍นี้​ว่า “โอ อิส‌รา‌เอล​เอ๋ย มี​สิ่ง‍ของ​ที่​ต้อง​ถวาย​อยู่​ใน​หมู่​พวก​เจ้า เจ้า​จะ​ยืน‍หยัด​ต่อ‍สู้​ศัตรู​ของ​เจ้า​ไม่​ได้ จน‍กว่า​เจ้า​จะ​นำ​สิ่ง‍ของ​ที่​ต้อง​ถวาย​นั้น ออก​เสีย​จาก​หมู่​พวก​เจ้า”

14 พอ​รุ่ง‍เช้า​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จง​เข้า​มา​ที​ละ​เผ่า เผ่า​ใด​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​เลือก​จับ​ไว้​ก็​ต้อง​เข้า​มา​ที​ละ​ตระ‌กูล ตระ‌กูล​ใด​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​เลือก​จับ​ไว้​ก็​ให้​เข้า​มา​ที​ละ ครอบ‍ครัว ครอบ‍ครัว​ใด​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​เลือก​จับ​ไว้​ก็​ให้​เข้า​มา​ที​ละ​คน

15 ผู้​ใด​ถูก​จับ​ว่า​มี​ของ​ต้อง​ถวาย ก็​ต้อง​ถูก​เผา​เสีย​ด้วย​ไฟ ทั้ง​ตัว​เขา​และ​สาร‌พัด​ที่​เป็น​ของ​เขา เพราะ​เขา​ได้​ละเมิด​พันธ‌สัญ‌ญา​ของ​พระ‍เจ้า และ​เพราะ​เขา​ได้​กระ‌ทำ​สิ่ง​ที่​น่า‍อาย​ใน​อิส‌รา‌เอล’ ”

16 โย‌ชู‌วา​จึง​ลุก​ขึ้น​แต่​เช้า‍ตรู่ และ​นำ​คน​อิส‌รา‌เอล​เข้า​มา​ที​ละ​เผ่า และ​พระ‍เจ้า​ทรง​เลือก​เผ่า​ยู‌ดาห์

17 จึง​นำ​ตระ‌กูล​ใน​เผ่า​ยู‌ดาห์​เข้า​มา และ​ตระ‌กูล​เศ-ราห์​ถูก​ทรง​เลือก แล้ว​จึง​นำ​ตระ‌กูล​เศ-ราห์​มา​ที​ละ​คน​และ​ศับดี​ถูก​ทรง​เลือก

18 และ​นำ​ครอบ‍ครัว​ของ​ท่าน​เข้า​มา​ที​ละ​คน และ​คน​ที่​ถูก​ทรง​เลือก​คือ​อา‌คาน​บุตร​คารมี ผู้​เป็น​บุตร​ศับดี​ผู้​เป็น​บุตร​เศ-ราห์ เผ่า​ยู‌ดาห์

19 ฝ่าย​โย‌ชู‌วา​จึง​กล่าว​แก่​อา‌คาน​ว่า “ลูก​เอ๋ย จง​ถวาย​พระ‍สิริ​แด่​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​อิส‌รา‌เอล และ​ถวาย​สรร‌เสริญ​แด่​พระ‍องค์ จง​บอก​ข้า​มา​ว่า​เจ้า​ได้​กระ‌ทำ​อะไร​ไป อย่า​ปิด‍บัง​ไว้ จาก​ข้า​เลย”

20 และ​อา‌คาน​ตอบ​โย‌ชู‌วา​ว่า “เป็น​ความ​จริง​แล้ว​ที่​ข้าพ‌เจ้า​ได้​กระ‌ทำ​บาป​ต่อ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​อิส‌รา‌เอล ข้าพ‌เจ้า​ได้​กระ‌ทำ​ดัง‍นี้

21 ใน​หมู่​ของ​ที่​ริบ​มา ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​เสื้อ‍คลุม​งาม​ตัว​หนึ่ง ของ​เมือง​บา‌บิ‌โลน​กับ​เงิน​สอง‍ร้อย​เช‌เขล และ​ทอง‍คำ​แท่ง​หนึ่ง​หนัก​ห้า‍สิบ​เช‌เขล ข้าพ‌เจ้า​ก็​โลภ​อยาก​ได้​ของ​เหล่า​นั้น ข้าพ‌เจ้า​จึง​เอา​มา ดู​เถิด ของ​เหล่า​นั้น​ซ่อน​อยู่​ใต้​ดิน​ใน​เต็นท์​ของ​ข้าพ‌เจ้า เงิน​นั้น​อยู่​ข้าง‍ล่าง”

22 ฝ่าย​โย‌ชู‌วา​ก็​ให้​ผู้​สื่อ‍สาร​ออก​ไป​และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็ วิ่ง​ไป​ที่​เต็นท์ ดู‍เถิด ของ​นั้น​ฝัง​อยู่​ภาย‍ใน​เต็นท์​ของ​เขา มี​เงิน​อยู่​ข้าง‍ล่าง

23 เขา​ก็​เอา​ออก​มา​จาก​เต็นท์​นำ​ไป​ให้​โย‌ชู‌วา​และ คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍ปวง แล้ว​เขา​ก็​วาง​ของ​เหล่า​นั้น​ลง​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า

24 และ​โย‌ชู‌วา​กับ​บรร‌ดา​คน​อิส‌รา‌เอล​จึง​พา​อา‌คาน​บุตร​เศ-ราห์ พร้อม​กับ​เงิน เสื้อ‍คลุม​ตัว​นั้น และ​ทอง​แท่ง​นั้น ทั้ง​บุตร​ชาย​หญิง​ของ​เขา ทั้ง​วัว ลา แพะ แกะ และ​เต็นท์​ของ​เขา​ทุก​สิ่ง​ที่​เขา​มี​อยู่ และ​นำ​คน​กับ​ของ​ทั้ง‍หมด​ขึ้น​ไป​ยัง​หุบ‍เขา​อา‌โคร์

25 และ​โย‌ชู‌วา​กล่าว​ว่า “ทำไม​เจ้า​จึง​นำ​ความ​ยาก​ร้าย​มา​ให้​เรา พระ‍เจ้า​ทรง​นำ​ความ​ยาก​ร้าย​มา​ถึง​เจ้า​ใน​วัน‍นี้” และ​บรร‌ดา​คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​เอา​หิน​ขว้าง​เขา​ให้​ตาย เผา​เขา​ทั้ง‍หลาย​ด้วย​ไฟ และ​ขว้าง​เขา​ด้วย​ก้อน‍หิน

26 แล้ว​เอา​หิน​ถม​กอง​ทับ​เขา​ไว้​เป็น​กอง​ใหญ่​ยัง​อยู่​จน​ทุก​วัน‍นี้ และ​พระ‍เจ้า​ก็​ทรง​หัน​กลับ​จาก​พระ‍พิโรธ​อัน​แรง‍กล้า​ของ​พระ‍องค์ เพราะ​ฉะนั้น​จน​ถึง​ทุก​วัน‍นี้ เขา​ยัง​เรียก​ที่‍นั้น​ว่า​หุบ‍เขา​อา‌โคร์

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24