ผู้‍วินิจ‌ฉัย 12:1-7 TH1971

1 ฝ่าย​คน​เอฟ‌รา‌อิม​ถูก​เรียก​ให้​จับ​อา‌วุธ​ข้าม​ไป​ถึง​ศา‌โฟน พูด​กับ​เยฟ‌ธาห์​ว่า “เหตุ‍ใด​ท่าน​ยก​ข้าม​ไป​รบ​คน​อัม‌โมน แต่​ไม่​เรียก​เรา​ไป​ด้วย เรา​จะ​จุด​ไฟ​เผา​เรือน​ทับ​ท่าน​เสีย”

2 เยฟ‌ธาห์​จึง​ตอบ​เขา​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ติด​การ‍ศึก​ใหญ่​กับ​คน​อัม‌โมน เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​เรียก​ท่าน​ให้​ช่วย​ท่าน​ไม่​ได้​ช่วย​เรา​ให้​พ้น​มือ​เขา

3 เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​ว่า​ท่าน​จะ​ไม่​ช่วย​ข้าพ‌เจ้า​แล้ว ข้าพ‌เจ้า​ก็​เสี่ยง​ชีวิต​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ข้าม​ไป​รบ​กับ​คน​อัม‌โมน และ​พระ‍เจ้า​ทรง​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​ข้าพ‌เจ้า วัน‍นี้​ท่าน​จะ​ขึ้น​มา​ทำ‍ศึก​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ด้วย​เหตุ​อัน​ใด”

4 เยฟ‌ธาห์​จึง​รวบ‍รวม​ชาว​กิ‌เล‌อาด​สู้‍รบ​กับ​คน​เอฟ‌รา‌อิม คน​กิ‌เล‌อาด​ก็​ประ‌หาร​คน​เอฟ‌รา‌อิม เพราะ​เขา​กล่าว​ว่า “เจ้า​ชาว​กิ‌เล‌อาด​เจ้า​เป็น​คน​หลบ​หนี​ของ​ชาว​เอฟ‌รา‌อิม ท่าม‍กลาง​คน​เอฟ‌รา‌อิม​และ​มนัส‌เสห์”

5 ชาว​กิ‌เล‌อาด​ก็​เข้า​ยึด​ท่า​ข้าม​แม่‍น้ำ จอร์‌แดน​ไว้​ไม่​ให้​คน​เอฟ‌รา‌อิม​ข้าม เมื่อ​คน​เอฟ‌รา‌อิม​ที่​หลบ​หนี​คน​ใด​มา​บอก​ว่า “ขอ​ให้​ข้าม​ไป​ที‍เถิด” คน​กิ‌เล‌อาด​จะ​ถาม​เขา​ว่า “เจ้า​เป็น​คน​เอฟ‌รา‌อิม​หรือ” เมื่อ​เขา​ตอบ​ว่า “เปล่า”

6 เขา​จะ​บอก​ว่า “จง​ว่า​คำ​ว่า​ชิบ‌โบ‌เลท” คน​นั้น​จะ​ว่า “สิบ‌โบ‌เลท” เพราะ​คน​เอฟ‌รา‌อิม​ออก​เสียง​คำ​นี้​ไม่​ชัด เขา​จึง​จับ​คน​นั้น​และ​ฆ่า​เสีย​ที่​ท่า​ข้าม คราว‍นั้น​มี​คน​เอฟ‌รา‌อิม​ตาย​สี่‍หมื่น​สอง‍พัน​คน

7 เยฟ‌ธาห์​วินิจ‌ฉัย​อิส‌รา‌เอล​อยู่​หก​ปี​แล้ว เยฟ‌ธาห์​ชาว​กิ‌เล‌อาด​ก็​สิ้น​ชีวิต​และ​ถูก​ฝัง ไว้​ใน​หัว‍เมือง​หนึ่ง​ใน​กิ‌เล‌อาด