ผู้‍วินิจ‌ฉัย 18:21-27 TH1971

21 แล้ว​เขา​ก็​กลับ​ออก​เดิน​ไป​ให้​เด็ก​ทั้ง​ฝูง​สัตว์ และ​ข้าว‍ของ​เดิน​ไป​ข้าง‍หน้า

22 เมื่อ​ไป​ห่าง​จาก​บ้าน​มี‌คาห์​แล้ว คน​ที่​อยู่​ใน​บ้าน​ใกล้​เคียง​กับ​บ้าน​ของ​มี‌คาห์​ก็​ร่วม​ติด‍ตาม ไป​ทัน​คน​เผ่า​ดาน​เข้า

23 จึง​ตะ‌โกน​เรียก​คน​เผ่า​ดาน​เขา​ก็​หัน​กลับ​มา พูด​กับ​มี‌คาห์​ว่า “เป็น​อะไร​เล่า เจ้า​จึง​ยก​คน​มา​มาก‍มาย​อย่าง‍นี้”

24 เขา​ตอบ​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​นำ​พระ​ของ​ข้าพ‌เจ้า ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​สร้าง​ขึ้น​และ​นำ​ปุโร‌หิต​ออก​มา​เสีย ข้าพ‌เจ้า​จะ​มี​อะไร​เหลือ​อยู่​เล่า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย ยัง​จะ​มา​ถาม​ข้าพ‌เจ้า​อีก​ว่า ‘เป็น​อะไร​เล่า’ ”

25 คน​เผ่า​ดาน​จึง​ตอบ​เขา​ว่า “อย่า​ให้​เรา​ได้​ยิน​เสียง​ของ​เจ้า​เลย เกลือก​ว่า​คน​ขี้‍โม‌โห​จะ​เล่น‍งาน​เจ้า​เข้า เจ้า​และ​ครอบ‍ครัว​ของ​เจ้า​ก็​จะ​เสีย​ชีวิต​เปล่าๆ”

26 ฝ่าย​คน​เผ่า​ดาน​ก็​เดิน​ต่อ​ไป เมื่อ​มี‌คาห์​เห็น​ว่า​เขา​เหล่า‍นั้น​มี​กำ‌ลัง​มาก​กว่า จึง​หัน​กลับ​เดิน‍ทาง​ไป​บ้าน​ของ​ตน

27 คน​เผ่า​ดาน​นำ​เอา​สิ่ง​ที่​มี‌คาห์​สร้าง​ขึ้น และ​นำ​ปุโร‌หิต​ซึ่ง​เป็น​ของ​เขา​มา​ด้วย ก็​เดิน‍ทาง​มา​ถึง​ลา‌อิช มา​ถึง​ประ‌ชา‍ชน​ที่​อยู่​อย่าง​สงบ​และ​ไม่​หวาด​ระแวง​อะไร จึง​ประ‌หาร​คน​เหล่า​นั้น ด้วย​คม​ดาบ​และ​เอา​ไฟ​เผา​เมือง​เสีย