ผู้‍วินิจ‌ฉัย 2:17-23 TH1971

17 แต่​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ยัง​ไม่​เชื่อ‍ฟัง​ผู้​วินิจ‌ฉัย​ทั้ง‍หลาย​ของ​เขา เพราะ​เขา​ทั้ง‍หลาย​เล่น‍ชู้​กับ​พระ​อื่น และ​กราบ‍ไหว้​พระ​อื่น ไม่​ช้า​เขา​ก็​หัน​ไป​เสีย​จาก​ทาง​ซึ่ง​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เขา​ได้​ดำ‌เนิน ผู้​ได้​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍ธรรม​บัญ‌ญัติ​ของ​พระ‍เจ้า แต่​เขา​ทั้ง‍หลาย​มิ​ได้​กระ‌ทำ​ตาม

18 พระ‍เจ้า​ทรง​ตั้ง​ผู้​วินิจ‌ฉัย​ขึ้น​เมื่อ‍ไร พระ‍เจ้า​ก็​ทรง​สถิต​กับ​ผู้​วินิจ‌ฉัย​นั้น​เมื่อ‍นั้น และ​พระ‍องค์​ทรง​ช่วย​เขา​ทั้ง‍หลาย​ให้​พ้น​จาก เงื้อม‍มือ​ของ​ศัตรู​ตลอด ชีวิต​ของ​ผู้​วินิจ‌ฉัย เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​กลับ​พระ‌ทัย​สง‌สาร​เขา​ทั้ง‍หลาย เมื่อ​ทรง​ฟัง​เสียง​คร่ำ‍ครวญ​ของ​เขา​เนื่อง​ด้วย ผู้​ข่ม‍เหง​และ​บีบ​บัง‍คับ

19 แต่​อยู่​มา​เมื่อ​ผู้​วินิจ‌ฉัย​นั้น​สิ้น​ชีวิต เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​หัน​กลับ​ประ‌พฤติ​ชั่ว‍ร้าย​เสีย ยิ่ง‍กว่า​บิดา​ของ​เขา​หลง​ไป ติด‍ตาม​ปรน‌นิบัติ และ​กราบ‍ไหว้​พระ​อื่น เขา​มิ‍ได้​เคย​งด‍เว้น​ความ​ชั่ว​ที่​เคย​กระ‌ทำ​หรือ​หาย​จาก ทาง​ดื้อ‍ดึง​ของ​เขา

20 ดัง‍นั้น​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍เจ้า​จึง​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​อิส‌รา‌เอล และ​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “เพราะ​ประ‌ชา‍ชาติ​นี้​ได้​ละเมิด​ต่อ​พันธ‌สัญ‌ญา ซึ่ง​เรา​ได้​บัญ‌ชา​ไว้​กับ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เขา และ​ไม่​ยอม​ฟัง​เสียง​ของ​เรา

21 ดัง‍นั้น​ตั้ง‍แต่​นี้​ต่อ‍ไป​เรา​จะ​ไม่​ขับ‍ไล่​ประ‌ชา‍ชาติ​ใด ใน​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ​ซึ่ง​โย‌ชู‌วา​ทิ้ง​ไว้​เมื่อ​เขา​สิ้น ชีวิต​นั้น​ให้​พ้น​หน้า

22 เพื่อ​เรา​จะ​ใช้​ประ‌ชา‍ชาติ​เหล่า​นั้น​ทั้ง‍สิ้น ทด‍สอบ​อิส‌รา‌เอล​ว่า เขา​จะ​รัก‌ษา​พระ‍มรรคา​ของ​พระ‍เจ้า​และ​ดำ‌เนิน ตาม​อย่าง​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เขา​หรือ‍ไม่”

23 ดัง​พระ‍เจ้า​ทรง​ปล่อย​ประ‌ชา‍ชาติ​เหล่า​นั้น​ไว้ ไม่​ทรง​ขับ‍ไล่​ให้​ออก​ไป​เสีย​โดย​เร็ว และ​พระ‍องค์​มิ‍ได้​ทรง​มอบ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ไว้​ใน​มือ​ของ​โย‌ชู‌วา