27 เขาจมลง เขาล้มเขานอนที่เท้าของนางที่เท้าของนางเขาจมลง เขาล้มเขาจมลงที่ไหน ที่นั่นเขาล้ม ลงตาย
28 “เธอมองออกไปตามช่องหน้าต่างมารดาของสิเสรามองไปตามบานเกล็ด ร้องว่า‘ทำไมหนอ รถรบของเขาจึงมาช้าเหลือเกินทำไมล้อรถรบของเขาจึงเนิ่นช้าอยู่’
29 บรรดาสตรีผู้ฉลาดของนางจึงตอบนางเปล่าดอก เธอนึกตอบเอาเองว่า
30 ‘เขาทั้งหลายยังไม่พบและยังไม่แบ่ง ของที่ริบมาได้หรือหญิงคนหนึ่งหรือสองคนได้แก่ชายคนหนึ่งสิ่งของย้อมสีที่ริบมาเป็นของสิเสราของย้อมสีที่ปักลวดลายของย้อมสีที่ปักลวดลาย สองหน้าสำหรับพันคอของข้าเป็นของที่ริบ’
31 ข้าแต่พระเจ้า ขอศัตรูทั้งปวงของพระองค์พินาศสิ้นดังนี้แต่ขอให้ผู้ที่รักพระองค์เปรียบดังดวงอาทิตย์ เมื่อโผล่ขึ้นด้วยอานุภาพและแผ่นดินก็หยุดพักสงบอยู่สี่สิบปี