ผู้‍วินิจ‌ฉัย 8:1-6 TH1971

1 คน​เอฟ‌รา‌อิม​จึง​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “ทำไม​ท่าน​จึง​กระ‌ทำ​แก่​เรา​อย่าง‍นี้ คือ​เมื่อ​ท่าน​ยก​ไป​ต่อ‍สู้​พวก​มี‌เดียน​นั้น ท่าน​ก็​ไม่​ได้​เชิญ​เรา​ให้​ไป​รบ​ด้วย” และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ต่อ‍ว่า​ท่าน​อย่าง​รุน‍แรง

2 ท่าน​จึง​ตอบ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า “สิ่ง​ที่​เรา​ทำ​มา​แล้ว​จะ​เปรียบ‍เทียบ​กับ​สิ่ง​ที่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ทำ​แล้ว​ได้​หรือ ผล‍องุ่น​ที่​ชาว​เอฟ‌รา‌อิม​เก็บ​เล็ม​ก็​ยัง​ดี‍กว่า​ผล‍องุ่น​ที่​อา‌บี‌เย‌เซอร์​เก็บ​เกี่ยว​มิ‍ใช่​หรือ

3 พระ‍เจ้า​ประ‌ทาน​โอ‌เรบ​และ​เศ‌เอบ เจ้า‍นาย​มี‌เดียน​ไว้​ใน​มือ​ของ​ท่าน ข้าพ‌เจ้า​สา‌มารถ​กระ‌ทำ​อะไร​ที่​จะ​เทียบ​กับ​ท่าน​ได้​เล่า” เมื่อ​ท่าน​พูด​อย่าง‍นี้​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​หาย​โกรธ

4 กิเด‌โอน​ก็​มา​ที่​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​และ​ข้าม​ไป ทั้ง​ท่าน​และ​ทหาร​สาม‍ร้อย​คน​ที่​อยู่​ด้วย ถึง​จะ​อ่อน‍เปลี้ย​แต่​ก็​ยัง​ติด‍ตาม​ไป

5 ท่าน​จึง​พูด​กับ​ชาว‍เมือง​สุค‌คท​ว่า “ขอ​ขนม‍ปัง​ให้​คน​ที่​ติด‍ตาม​เรา​มา​บ้าง​เขา​หิว​เต็ม​ที เรา​กำ‌ลัง​ไล่​ติด‍ตาม​เศ‌บาห์​และ​ศัล‌มุน‌นา​กษัตริย์​แห่ง​มี‌เดียน”

6 เจ้า‍นาย​ของ​เมือง​สุค‌คท​จึง​ตอบ​ว่า “มือ​ของ​เศ‌บาห์​และ​ของ​ศัล‌มุน‌นา​อยู่​ใน​มือ​เจ้า​แล้ว​หรือ เรา​จึง​จะ​เอา​ขนม‍ปัง​มา​เลี้ยง​กอง‍ทัพ​ของ​เจ้า”