ผู้‍วินิจ‌ฉัย 8:7-13 TH1971

7 กิเด‌โอน​จึง​กล่าว​ว่า “ถ้า​อย่าง‍นั้น​เมื่อ​พระ‍เจ้า​มอบ​เศ‌บาห์​และ​ศัล‌มุน‌นา​ไว้​ใน​มือ​เรา​แล้ว เรา​จะ​เอา​หนาม​ใหญ่​แห่ง​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร และ​หนาม​ย่อย​มา​นวด​เนื้อ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย”

8 ท่าน​ก็​ออก‍จาก​ที่‍นั่น​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​เป‌นู‌เอล และ​พูด​กับ​เขา​ใน​ทำ‌นอง​เดียว​กัน ชาว‍เมือง​เป‌นู‌เอล​ก็​ตอบ​ท่าน​อย่าง‍เดียว​กับ​ที่​ชาว‍เมือง​สุค‌คท​ตอบ

9 ท่าน​จึง​พูด​กับ​ชาว‍เมือง​เป‌นู‌เอล​ว่า “เมื่อ​เรา​กลับ​มา​ด้วย​สวัสดิ‌ภาพ​เรา​จะ​พัง​ป้อม​นี้​ลง​เสีย”

10 ฝ่าย​เศ‌บาห์​และ​ศัล‌มุน‌นา​อา‌ศัย​อยู่​ที่​คาร‌โคร​กับ​กอง‍ทัพ​มี​ทหาร​หนึ่ง‍หมื่น‍ห้า‍พัน​คน เป็น​กอง‍ทัพ​ชาว​ตะวัน‍ออก​ที่​เหลือ​อยู่​ทั้ง‍หมด เพราะ‍ว่า​ผู้​ที่​ถือ​กระ‌บี่​ล้ม​ตาย​เสีย​หนึ่ง‍แสน​สอง‍หมื่น​คน

11 กิเด‌โอน​ขึ้น​ไป​ตาม​ทาง​สัญ‌จร​ของ​ชาว​ทะเล​ทราย ทิศ​ตะวัน‍ออก​ของ​เมือง​โน‌บาห์​และ​เมือง​โยก‌เบ‌ฮาห์​เข้า​โจม‍ตี​กอง‍ทัพ​ได้​แล้ว เพราะ​ว่า​กอง‍ทัพ​คิด​ว่า​พ้น​ภัย

12 เศ‌บาห์​และ​ศัล‌มุน‌นา​ก็​หนี​ไป กิเด‌โอน​ก็​ไล่​ติด‍ตาม​ไป​จับ​เศ‌บาห์​กับ​ศัล‌มุน‌นา​กษัตริย์​พวก​มี‌เดียน​ทั้ง‍สอง​องค์​ได้ และ​ทำ​กอง‍ทัพ​ให้​แตก‍ตื่น

13 ฝ่าย​กิเด‌โอน​บุตร​โย‌อาช​ก็​กลับ​จาก​การ​ศึก​มา​ตาม​ทาง​ข้าม​เขา​ตำ‌บล​เฮ‌เรส