10 ที่จริงเจ้าได้ออกอุบายหาความอับอายมาสู่เรือนของเจ้าโดยกำจัดชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากเสียเจ้าต้องเสียชีวิตของเจ้า
11 เพราะว่าศิลาจะตะโกนออกมาจากผนังและขื่อก็จะตอบสนองมาจากหมู่ตัวไม้ในเรือน
12 วิบัติแก่ผู้สร้างเมืองด้วยโลหิตและวางรากนครไว้ด้วยความชั่ว
13 ดูเถิด ที่บรรดาชนชาติทำงานก็เพื่อแก่ไฟและที่ชนชาติทั้งหลายทำจนเหน็ดเหนื่อยก็เพื่อแก่ การไร้สาระมิได้เป็นเช่นนี้เพราะพระเจ้าจอมโยธาดอกหรือ
14 เพราะว่าพิภพจะเต็มไปด้วยความรู้ในเรื่องพระสิริของพระเจ้าดังน้ำที่เต็มทะเล
15 วิบัติแก่ผู้นั้นที่กระทำให้เพื่อนบ้านดื่มปนความโกรธของตนเข้าด้วย และทำให้เขาเมาไปเพื่อจะเพ่งดูความเปลือยเปล่าของเพื่อนบ้าน
16 เจ้าจะอิ่มไปด้วยความอับอาย ไม่ใช่อิ่มด้วยศักดิ์ศรีเจ้าดื่มเองซิ แล้วก็มลทินไปถ้วยซึ่งอยู่ในพระหัตถ์ขวาของพระเจ้าจะเวียนมาถึงเจ้าแล้วความอับอายจะมาอยู่เหนือศักดิ์ศรีของเจ้า