4 ความผ่องใสของพระองค์ดังแสงสว่างมีลำแสงแวบมาจากพระหัตถ์ของพระองค์พระองค์ทรงกำบังฤทธานุภาพของพระองค์เสียที่นั่น
5 โรคระบาดเดินนำหน้าพระองค์ภัยพิบัติมาชิดตามหลังพระองค์
6 พระองค์ประทับยืนและทรงวัดพิภพพระองค์ทอดพระเนตรและทรงเขย่าประชาชาติแล้วภูเขานิรันดร์กาลก็กระจัดกระจายและเนินเขาอันอยู่เนืองนิตย์ก็ยุบต่ำลงการเสด็จของพระองค์ก็เป็นดังดั้งเดิม
7 ข้าพเจ้าได้เห็นเต็นท์ของคนคูชันอยู่ในสภาพทุกข์ใจและม่านแห่งแผ่นดินมีเดียนหวั่นไหว
8 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงพระพิโรธต่อแม่น้ำหรือพระองค์ทรงกริ้วต่อแม่น้ำหรือหรือว่าพระองค์ทรงโกรธทะเลเมื่อพระองค์เสด็จทรงม้าเมื่อทรงรถรบแห่งความมีชัย
9 พระองค์ทรงดึงแล่งคันธนูออกเสียแล้วทรงบรรจุลูกธนูไว้ในสายของมันพระองค์ทรงแยกพิภพด้วยแม่น้ำ
10 บรรดาภูเขาเห็นพระองค์ก็บิดเบี้ยวไปกระแสน้ำที่ดุเดือดก็กวาดผ่านไปมหาสมุทรก็ส่งเสียงมันยกมือของมันขึ้นเบื้องสูง