8 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงพระพิโรธต่อแม่น้ำหรือพระองค์ทรงกริ้วต่อแม่น้ำหรือหรือว่าพระองค์ทรงโกรธทะเลเมื่อพระองค์เสด็จทรงม้าเมื่อทรงรถรบแห่งความมีชัย
9 พระองค์ทรงดึงแล่งคันธนูออกเสียแล้วทรงบรรจุลูกธนูไว้ในสายของมันพระองค์ทรงแยกพิภพด้วยแม่น้ำ
10 บรรดาภูเขาเห็นพระองค์ก็บิดเบี้ยวไปกระแสน้ำที่ดุเดือดก็กวาดผ่านไปมหาสมุทรก็ส่งเสียงมันยกมือของมันขึ้นเบื้องสูง
11 ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์นิ่งเฉยอยู่ในที่ของมันเมื่อแสงแห่งลูกธนูของพระองค์พุ่งผ่านไปเมื่อแสงแวบวาบแห่งหอกอันเป็นเงาของพระองค์พุ่งไป
12 พระองค์เสด็จไปเหนือพิภพด้วยความโกรธาพระองค์ทรงเหยียบย่ำประชาชาติด้วยความกริ้ว
13 พระองค์เสด็จออกไปเพื่อช่วยประชากรของพระองค์ให้รอดเพื่อช่วยผู้ที่พระองค์ทรงเจิมไว้ให้รอดพระองค์ทรงทำลายบ้านของคนอธรรมให้แหลกเผยให้เห็นรากฐานแม้ถึงพื้นหิน
14 พระองค์ทรงแทงศีรษะนักรบของเขาด้วยหอกของพระองค์ผู้มาอย่างลมบ้าหมู เพื่อจะกระจายข้าพเจ้าเสียเขาจะเปรมปรีดิ์ดังว่าจะกินคนจนเสียเป็นความลับ