โอบาดีห์ 1 TH1971

เอโดม​ถูก​ทำ​ให้​ต่ำต้อย

1 นิมิต​ของ​โอบาดีห์พระ‍เจ้า​ตรัส​เกี่ยว​ด้วย​เรื่อง​เอโดมดังนี้​ว่าเรา​ได้​ยิน​ข่าว​จาก​พระ‍เจ้าทูต​คน​หนึ่ง​ถูก​ส่ง​ไป​ท่ามกลาง​บรรดา​ประชาชาติ​ให้​พูด​ว่า“จง​ลุก​ขึ้น​เถิด ให้​เรา​ลุก​ไป​ทำ​สงคราม​กับ​เมืองเอโดม”

2 ดูเถิด เรา​จะ​กระทำ​เจ้า​ให้​เล็ก​ท่ามกลาง​บรรดา​ประชาชาติให้​เจ้า​เป็น​ที่​ดูหมิ่น​อย่าง​มาก

3 ความ​เห่อ‍เหิม​แห่ง​ใจ​ของ​เจ้า​ได้​ล่อลวง​เจ้า​เองเจ้า​ผู้​ซึ่ง​อาศัย​อยู่​ใน​ซอก‍หินที่​อาศัย​ของ​เจ้า​อยู่​สูงเจ้า​รำพึง​อยู่​ใน​ใจ​ว่า“ผู้ใด​จะ​ให้​เรา​ลง​มา​ยัง​พื้นดิน”

4 แม้ว่า​เจ้า​เหิน​ขึ้น​ไป​สูง​เหมือน​นกอินทรีแม้ว่า​รัง​ของ​เจ้า​อยู่​ใน​หมู่​ดวงดาว​ทั้งหลายเรา​จะ​ฉุด​เจ้า​ลง​มา​จาก​ที่นั่น พระ‍เจ้า​ตรัส​ดังนี้​แหละ

5 ถ้า​ขโมย​เข้า​มาหา​เจ้าถ้า​พวกปล้น​เข้า​มา​ใน​เวลา​กลาง‍คืน(เจ้า​ถูก​ทำลาย​ย่อย‍ยับ​ปาน​ใด)เขา​จะ​ไม่​ขโมย​เพียงพอ​แก่​ตัว​ของ​เขา​เท่านั้น​หรือถ้า​คน​เก็บ​องุ่น​มาหา​เจ้าเขา​จะ​ไม่​ทิ้ง​องุ่น​ตกค้าง​ไว้​บ้าง​หรือ

6 เอซาว​ได้​ถูก​ปล้น​อย่าง​ร้ายแรง​แล้ว ปาน​ใด​หนอทรัพย์​สมบัติ​ก็​ถูก​ค้น​ไป​หมด

7 พันธมิตร​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เจ้า​ได้​ล่อลวง​เจ้าเขา​ได้​ขับ​เจ้า​ไป​ถึง​พรมแดนสหมิตร​ของ​เจ้า​ได้​กลับ​สู้​ชนะ​เจ้า​เสีย​แล้วมิตร​ที่​กิน​ข้าว​หม้อ​เดียว​กับ​เจ้า ก็​วาง​กับดัก​เจ้าเรื่อง​นี้​ไม่มี​ใคร​เข้าใจ​อะไร​เสีย​เลย

8 พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ใน​วัน​นั้นเรา​จะ​ไม่​ทำลาย​คนฉลาด​ให้​สิ้น​ไป​จาก​เอโดมและ​ทำลาย​ความ​เข้าใจ​เสีย​จาก​ภูเขา​เอซาว​หรือ

9 โอ เทมาน​เอ๋ย ชาย‍ฉกรรจ์​ของ​เจ้า​จะ​ขยาดดังนั้น​แหละ ทุก​คน​ที่​มา​จาก​ภูเขา​เอซาว​จะ​ถูก​ตัด​ขาด​เสีย​ด้วย​การ​สังหาร

10 เหตุ​ความ​ทารุณ​ที่​กระทำ​แก่​ยา‌โคบ​น้องชาย​ของ​เจ้าความ​อับอาย​จะ​คลุม​เจ้า​ไว้เจ้า​จะ​ต้อง​ถูก​ตัด​ขาด​ออก​ไป​เป็น​นิตย์

11 ใน​วัน​ที่​เจ้า​ยืน​เป็น​ปฏิปักษ์ใน​วัน​ที่​คน​ต่างด้าว​เอา​ทรัพย์​สมบัติ​ของ​เขา​ไปและ​คน​ต่างชาติ​เข้า​มา​ทาง​ประตู​เมืองเขา​จับ​ฉลาก​เอา​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​กันเจ้า​ก็​เหมือน​คน​เหล่า​นั้น​คน​หนึ่ง

12 เจ้า​ไม่​ควร​ยืน​ยิ้ม​อยู่​ด้วย​ความ​พอใจใน​เมื่อ​น้องชาย​ของ​เจ้า​รับ​เคราะห์​ใน​ครั้ง​นั้นเจ้า​ไม่​ควร​เปรมปรีดิ์​เย้ย​ประชาชน​ยูดาห์ใน​เมื่อ​เขา​ทั้งหลาย​ถูก​ทำลายเจ้า​ไม่​ควร​จะ​โอ้‍อวดใน​วัน​ที่​เขา​ตกทุกข์ได้ยาก

13 เจ้า​ไม่​ควร​เข้า​ประตู​เมือง​แห่ง​ประชากร​ของ​เราใน​วัน​นั้น เมื่อ​เขา​ถูก​ทำลายเออ เจ้า​ไม่​ควร​ยืน​ยิ้ม​อยู่​ใน​เรื่อง​ภัย​พิบัติ​ของ​เขาใน​วัน​นั้น เมื่อ​เขา​ถูก​ทำลายเจ้า​ไม่​ควร​จะ​เข้า​ริบ​ทรัพย์สิน​ของ​เขา​ไปใน​วัน​นั้น เมื่อ​เขา​ถูก​ทำลาย

14 เจ้า​ไม่​ควร​จะ​ยืน​สกัด​ทาง​แยก​ของ​เขาเพื่อ​จะ​ดัก​จับ​พวก​หลบ​หนี​ของ​เขาเจ้า​ไม่​ควร​มอบ​ผู้​ที่​รอด​มา​ได้​ให้​แก่​ศัตรู​ของ​เขาใน​วัน​ที่​เขา​ตกทุกข์ได้ยาก

15 เพราะ​วัน​แห่ง​พระ‍เจ้า​ใกล้​ประชาชาติ​ทั้ง‍สิ้น​เข้า​มา​แล้วเจ้า​กระทำ​แก่​เขา​อย่างไร ก็​จะ​มี​ผู้​มา​กระทำ​แก่​เจ้า​อย่าง​นั้นการ​กระทำ​ของ​เจ้า​จะ​กลับ​มา​ตก​บน​ศีรษะ​ของ​เจ้า​เอง

16 เจ้า​ดื่ม​อยู่​บน​ภูเขา​บริ‌สุทธิ์​ของ​เรา​ฉันใดประชาชาติ​ที่​อยู่​ล้อม​รอบ​ทั้ง‍สิ้น​ก็​จะ​ดื่ม​ฉัน‍นั้นเออ เขา​จะ​ดื่ม​แล้ว​ก็​โอนเอน​ไปเขา​จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​ที่​ไม่​เคย​เกิด​มา

อิส‌รา‌เอล​รับ​การ​เชิดชู

17 แต่​จะ​มี​คน​รอด‍พ้น​ใน​ภูเขา​ศิโยนและ​ที่​นั้น​จะ​บริ‌สุทธิ์และ​พงศ์‌พันธุ์​ของ​ยา‌โคบ​จะ​ได้​ถือ​กรรม‌สิทธิ์ที่ดิน​อัน​เป็น​กรรม‌สิทธิ์​ของ​เขา

18 พงศ์พันธุ์​ของ​ยา‌โคบ​จะ​เป็น​ไฟพงศ์พันธุ์​ของ​โยเซฟ​จะ​เป็น​เปลวไฟและ​พงศ์พันธุ์​ของ​เอซาว​จะ​เป็น​ตอ‍ข้าวไฟ​และ​เปลวไฟ​จะ​ไหม้​และ​เผา​ผลาญ​เสียพงศ์พันธุ์​ของ​เอซาว​จะ​ไม่มี​ใคร​รอด​ได้​เลย เพราะว่า​พระ‍เจ้า​ได้​ลั่น​พระ‍วา‌จา​แล้ว

19 คน​เหล่า​นั้น​ที่​อยู่​ใน​เนเกบ​จะ​ได้​ภูเขา​เอซาว​เป็น​กรรม‌สิทธิ์คน​เหล่า​นั้น​ที่​อยู่​ใน​เนิน​เชเฟลาห์​จะ​ได้​แผ่นดิน​ฟีลิส‌เตียเขา​จะ​ได้​แผ่นดิน​เอฟราอิม​และ​แผ่นดิน​สะมาเรีย​เป็น​กรรม‌สิทธิ์และ​เบนยามิน​จะ​ได้​กิเลอาด​เป็น​กรรม‌สิทธิ์

20 พลโยธา​ของ​อิส‌รา‌เอล​ที่​เป็น​เชลยจะ​ได้​ฟีนิเซีย​ไกล​ไป​จน​ถึง​ศาเรฟัท​เป็น​กรรม‌สิทธิ์ส่วน​พวก​เชลย​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ที่​อยู่​ใน​เสฟาราดจะ​ได้​หัวเมือง​ใน​เนเกบ​เป็น​กรรม‌สิทธิ์

21 พวก​กู้​ชาติ​จะ​ขึ้น​ไป​ที่​ภูเขา​ศิโยน เพื่อ​ปก‍ครอง​ภูเขา​เอซาวและ​ราชอาณาจักร​นั้น​จะ​ตก​เป็น​ของ​พระ‍เจ้า

บท

1