กา‌ลา‌เทีย 2 TH1971

อัคร‌ทูต​อื่นๆ​รับ‍รอง​เปา‌โล

1 สิบ‍สี่​ปี​ต่อ‍มา ข้าพ‌เจ้า​กับ​บาร‌นา‌บัส​ได้​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​อีก และ​พา​ทิตัส​ไป​ด้วย

2 ข้าพ‌เจ้า​ขึ้น​ไป​ตาม​ที่​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​สำ‌แดง​แก่​ข้าพ‌เจ้า และ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​เล่า​ข่าว​ประ‌เสริฐ​ที่​ข้าพ‌เจ้า​ประ‌กาศ​แก่​ชน​ต่าง​ชาติ​ให้​เขา​ฟัง (แต่​ได้​เล่า​ให้​คน​สำ‌คัญ​ฟัง​เป็น​ส่วน​ตัว) เกรง‍ว่า​ข้าพ‌เจ้า​อาจ​จะ​วิ่ง​แข่ง​กัน​หรือ​วิ่ง​แล้ว​โดย​ไร้​ประ‌โยชน์

3 แต่​ถึง​แม้​ทิตัส​ซึ่ง​อยู่​กับ​ข้าพ‌เจ้า จะ​เป็น​คน‍กรีก​เขา​ก็​ไม่​ได้​ถูก​บัง‍คับ​ให้​เข้า​สุหนัต

4 ตาม​คำ​แนะ‍นำ​ของ​พี่‍น้อง​จอม‍ปลอม ที่​ได้​ลอบ​เข้า​มา เพื่อ​จะ​สอด‍แนม​ดู​เสรี‍ภาพ​ซึ่ง​เรา​มี​เพราะ​พระ‍เยซู‍คริสต์ พวก‍เขา​หวัง​จะ​เอา​เรา​ไป​เป็น​ทาส

5 แต่​เรา​ไม่​ได้​ยอม​อ่อน‍ข้อ​ให้​กับ​เขา​แม้​สัก​ขณะ​เดียว เพื่อ​ให้​ความ​จริง​ของ​ข่าว‍ประ‌เสริฐ​นั้น​ดำ‌รง​อยู่​กับ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ต่อ‍ไป

6 และ​จาก​พวก​เหล่า​นั้น​ที่​เขา​ถือ‍ว่า​เป็น​คน​สำ‌คัญ (เขา​จะ​เคย​เป็น​อะไร​มา​ก่อน​ก็​ตาม ก็​ไม่​สำ‌คัญ​อะไร​สำ‌หรับ​ข้าพ‌เจ้า​เลย พระ‍เจ้า​มิ​ได้​ทรง​เห็น​แก่​หน้า​ผู้​ใด) คน​เหล่า‍นั้น​ซึ่ง​เขา​ถือ‍ว่า​เป็น​คน​สำ‌คัญ ไม่​ได้​เพิ่ม‍เติม​สิ่ง‍หนึ่ง​สิ่ง​ใด​ให้​แก่​ข้าพ‌เจ้า​เลย

7 แต่​ตรง​กัน​ข้าม​เมื่อ​เขา​เห็น​ว่า ข้าพ‌เจ้า​ได้‍รับ​มอบ​ให้​ประ‌กาศ​ข่าว​ประ‌เสริฐ​แก่​คน​เหล่า​นั้น​ที่​ไม่​ถือ​พิธี​เข้า​สุหนัต เช่น​เดียว​กับ​เป‌โตร​ได้​รับ​มอบ​ให้​ประ‌กาศ​ข่าว​ประ‌เสริฐ​แก่​คน​ที่​ถือ​พิธี​เข้า​สุหนัต

8 (เพราะ‍ว่า​พระ‍องค์​ผู้​ได้​ทรง​ดล‍ใจ​เป‌โตร​ให้​เป็น​ทูต ไป​หา​พวก​ที่​ถือ​พิธี​เข้า​สุหนัต ก็​ได้​ทรง​ดล‍ใจ​ข้าพ‌เจ้า​ให้​ไป​หา​คน​ต่าง​ชาติ​เหมือน​กัน)

9 เมื่อ​ยา‌กอบ​กับ​เค‌ฟาส​และ​ยอห์น​ผู้​ที่​เขา​นับ‍ถือ​ว่า​เป็น​หลัก ได้​เห็น​พระ‍คุณ​ซึ่ง​ประ‌ทาน​แก่​ข้าพ‌เจ้า​แล้ว ก็​ได้​จับ​มือ‍ขวา​ของ​ข้าพ‌เจ้า​กับ​บาร‌นา‌บัส แสดง‍ว่า​เรา​เป็น​เพื่อน​ร่วม​งาน​กัน เพื่อ​ให้​เรา​ไป​หา​คน​ต่าง​ชาติ และ​ท่าน​เหล่า​นั้น​จะ​ไป​หา​พวก​ที่​ถือ​พิธี​เข้า​สุหนัต

10 ท่าน​เหล่า​นั้น​ขอ​แต่​เพียง​ไม่​ให้​เรา​ลืม​นึก‍ถึง​คน‍จน ซึ่ง​เป็น​สิ่ง​ที่​ข้าพ‌เจ้า​กระ‌ตือ‍รือร้น​ที่​จะ​กระ‌ทำ

เปา‌โล​ต่อ‍ว่า​เป‌โตร​ที่​อัน‌ทิ‌โอก

11 แต่​เมื่อ​เค‌ฟาส​มา​ถึง​อัน‌ทิ‌โอก​แล้ว ข้าพ‌เจ้า​ก็​ได้​คัด‍ค้าน​ท่าน​ซึ่งๆ​หน้า เพราะ‍ว่า​ท่าน​ทำ​ผิด​แน่

12 ด้วย​ว่า​ก่อน​ที่​คน​ของ​ยา‌กอบ​มา​ถึง​นั้น ท่าน​ได้​กิน​อยู่​ด้วย​กัน​กับ​คน​ต่าง​ชาติ แต่​พอ​คน​พวก‍นั้น​มา​ถึง ท่าน​ก็​ปลีก​ตัว​ออก​ไป​อยู่​เสีย​ต่าง​หาก เพราะ​กลัว​พวก​ที่​ถือ​พิธี​เข้า​สุหนัต

13 และ​พวก‍ยิว​คน​อื่นๆ​ก็​ได้​แสร้ง​ทำ​ตาม​ท่าน แม้​แต่​บาร‌นา‌บัส​ก็​หลง​แสร้ง​ทำ​ตาม​คน​เหล่า​นั้น​ไป​ด้วย

14 แต่​เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​ว่า เขา​ไม่​ได้​ประ‌พฤติ​ตรง​ตาม​ความ​จริง​ของ​ข่าว​ประ‌เสริฐ​นั้น ข้าพ‌เจ้า​จึง​ว่า​แก่​เค‌ฟาส​ต่อ‍หน้า​คน​ทั้ง‍ปวง​ว่า “ถ้า​ท่าน​เอง​ซึ่ง​เป็น​พวก‍ยิว ประ‌พฤติ​ตาม​อย่าง​คน​ต่าง​ชาติ ไม่​ใช่​ตาม​อย่าง​พวก‍ยิว เหตุ​ไฉน​ท่าน​จึง​บัง‍คับ​คน​ต่าง​ชาติ​ให้​ประ‌พฤติ​ตาม​อย่าง​พวก‍ยิว​เล่า”

พวก‍ยิว​ก็​เช่น​เดียว​กับ​คน​ต่าง​ชาติ ที่​รอด​ได้​โดย​ความ​เชื่อ

15 เรา​ผู้​มี​สัญ‌ชาติ​เป็น​ยิว ไม่​ใช่​คน​ต่าง​ชาติ​ที่​มี​บาป

16 ก็​ยัง​รู้​ว่า​ไม่​มี​ผู้​ใด​เป็น​คน​ชอบ‍ธรรม​ได้ โดย​การ​ประ‌พฤติ​ตาม​ธรรม‍บัญ‌ญัติ แต่​โดย​ศรัท‌ธา​ใน​พระ‍เยซู‍คริสต์​เท่า​นั้น ถึง​เรา​เอง​ก็​มี​ใจ​ศรัท‌ธา​ใน​พระ‍เยซู‍คริสต์ เพื่อ​จะ​ได้​เป็น​คน​ชอบ‍ธรรม​โดย​ศรัท‌ธา​ใน​พระ‍คริสต์ ไม่​ใช่​โดย​การ​ประ‌พฤติ​ตาม​ธรรม‍บัญ‌ญัติ เพราะ‍ว่า​โดย​การ​ประ‌พฤติ​ตาม​ธรรม‍บัญ‌ญัติ​นั้น ไม่​มี​มนุษย์​คน​ใด​เป็น​คน​ชอบ‍ธรรม​ได้​เลย

17 แต่​ถ้า​ใน​การ​ที่​เรา​กำ‌ลัง​ขวน‌ขวาย​จะ​เป็น​คน​ชอบ‍ธรรม​โดย​พระ‍คริสต์​นั้น เรา​เอง​กลับ​เป็น​คน‍บาป​ไป​ด้วย พระ‍คริสต์​จะ​ทรง​เป็น​ผู้​ส่ง‍เสริม​บาป​หรือ ไม่​ใช่​อย่าง​แน่‍นอน

18 เพราะ‍ว่า​ถ้า​ข้าพ‌เจ้า​ก่อ​สิ่ง​ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​ได้​รื้อ​ทำ‌ลาย​ลง​แล้ว ขึ้น​มา​อีก ข้าพ‌เจ้า​ก็​ส่อ​ตัว​เอง​ว่า​เป็น​คน​ทำ​ผิด

19 เหตุ​ว่า​โดย​ธรรม‍บัญ‌ญัติ​นั้น ข้าพ‌เจ้า​ได้​ตาย​จาก​ธรรม‍บัญ‌ญัติ​แล้ว เพื่อ​จะ​ได้​มี​ชีวิต​อยู่​กับ​พระ‍เจ้า

20 ข้าพ‌เจ้า​ถูก​ตรึง​ไว้​กับ​พระ‍คริสต์​แล้ว ข้าพ‌เจ้า​เอง​ไม่​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อ‍ไป แต่​พระ‍คริสต์​ต่าง​หาก​ที่​ทรง​มี​ชีวิต​อยู่​ใน​ข้าพ‌เจ้า ชีวิต​ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​ดำ‌เนิน​อยู่​ใน​ร่าง‍กาย​ขณะ​นี้ ข้าพ‌เจ้า​ดำ‌เนิน​อยู่​โดย​ศรัท‌ธา​ใน​พระ‍บุตร​ของ​พระ‍เจ้า ผู้​ได้​ทรง​รัก​ข้าพ‌เจ้า และ​ได้​ทรง​สละ​พระ‍องค์​เอง​เพื่อ​ข้าพ‌เจ้า

21 ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ได้​กระ‌ทำ​ให้​พระ‍คุณ​ของ​พระ‍เจ้า​เป็น​โมฆะ เพราะ‍ว่า​ถ้า​ความ​ชอบ‍ธรรม​เกิด​จาก​ธรรม‍บัญ‌ญัติ​แล้ว พระ‍คริสต์​ก็​ทรง​สิ้น​พระ‍ชนม์​โดย​เปล่า​ประ‌โยชน์

บท

1 2 3 4 5 6