กิจ‍การ​ของ​อัคร‌ทูต 20 TH1971

เปา‌โล​เดิน‍ทาง​ไป​ยัง​แคว้น​มา‌ซิ‌โด‌เนีย​และ​ประ‌เทศ​กรีก

1 ครั้น​การ​วุ่น‍วาย​นั้น​สงบ​แล้ว เปา‌โล​จึง​ให้​ไป​ตาม​พวก​สา‌วก​มา พูด​หนุน​น้ำ‍ใจ​กัน แล้ว​ก็​ลา​เขา​ไป​ยัง​แคว้น​มา‌ซิ‌โด‌เนีย

2 เมื่อ​ได้​ข้าม​ที่​นั่น​ไป​แล้ว และ​ได้​หนุน​น้ำ‍ใจ​เขา​มาก ท่าน​ก็​มา​ยัง​ประ‌เทศ​กรีก

3 พัก​อยู่​ที่​นั่น​สาม​เดือน และ​เมื่อ​ท่าน​จวน​จะ​ลง​เรือ​ไป​ยัง​แคว้น​ซีเรีย พวก‍ยิว​ก็​คิด‍ร้าย​ต่อ​ท่าน ท่าน​จึง​ตั้ง‍ใจ​กลับ​ไป​ทาง​แคว้น​มา‌ซิ‌โด‌เนีย

4 คน​ที่​ไป​กับ​เปา‌โล​คือ​โส‌ปา‌เทอร์​บุตร​ของ​ปี‌รัส​ชาว​เมือง​เบ‌โร‌อา อา‌ริส‌ทาร‌คัส​กับ​เส‌คุน‌ดัส​ชาว​เมือง​เธสะ‌โล‌นิ‌กา กาย‌อัส​ชาว​เมือง​เดอร์บี และ​ทิ‌โม‌ธี ทีคิ‌กัส​กับ​โตรฟี‌มัส ชาว​แคว้น​เอ‌เชีย

5 แต่​คน​เหล่า​นั้น ได้​เดิน‍ทาง​ล่วง‍หน้า​ไป​คอย​พวก​เรา​อยู่​ที่​เมือง​โตร‌อัส​ก่อน

6 ครั้น​วัน​เทศ‌กาล​ขนม‍ปัง​ไร้​เชื้อ​ล่วง​ไป​แล้ว เรา​ทั้ง‍หลาย​จึง​ลง​เรือ​ออก‍จาก​เมือง​ฟีลิปปี และ​ต่อ‍มา​ห้า​วัน​ก็​มา​ถึง​พวก​นั้น​ที่​เมือง​โตร‌อัส และ​ยับ‍ยั้ง​อยู่​ที่‍นั่น​เจ็ดวัน

เปา‌โล​เยี่ยม​ลา​เมือง​โตร‌อัส

7 ใน​วัน​อา‌ทิตย์​เมื่อ​เรา​ทั้ง‍หลาย​ประ‌ชุม​กัน​ทำ​พิธี​หัก​ขนม‍ปัง เปา‌โล​ก็​กล่าว​สั่ง‍สอน​เขา เพราะ‍ว่า​วัน​รุ่ง‍ขึ้น​จะ​ลา​ไป​จาก​เขา​แล้ว ท่าน​ได้​กล่าว​ยืด‍ยาว​ไป​จน​เที่ยง‍คืน

8 มี​ตะเกียง​หลาย​ดวง​ใน​ห้อง​ชั้น‍บน​ที่​เรา​ประ‌ชุม​กัน​นั้น

9 ชาย‍หนุ่ม​คน‍หนึ่ง​ชื่อ​ยุ‌ทิ‌กัส​นั่ง​อยู่​ที่​หน้า‍ต่าง​ง่วง‍นอน​เต็ม‍ที และ​เมื่อ​เปา‌โล​สั่ง‍สอน​ช้า‍นาน​ไป​อีก คน​นั้น​ก็​โงก​พลัด​ตก​จาก​หน้า‍ต่าง​ชั้น​ที่​สาม เมื่อ​ยก​ขึ้น​มา​ก็​เห็น​ว่า​ตาย​เสีย​แล้ว

10 ฝ่าย​เปา‌โล​จึง​ลง​ไป​ก้ม​ตัว​กอด​ผู้​นั้น​ไว้ แล้ว​ว่า “อย่า​ตก​ใจ​ไป​เลย ด้วย​ว่า​ชีวิต​ยัง​อยู่​ใน​ตัว​เขา”

11 ครั้น​เปา‌โล​ขึ้น​ไป​ห้อง​ชั้น​บน หัก​ขนม‍ปัง​และ​รับ‍ประ‌ทาน​แล้ว ก็​สนทนา​กับ​เขา​ต่อ‍ไป​อีก​ช้า‍นาน จน​สว่าง​ท่าน​ก็​ลา​เขา​ไป

12 คน​ทั้ง‍หลาย​จึง​พา​คน‍หนุ่ม​ผู้​ยัง​เป็น​อยู่​ไป และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ปลื้ม​ใจ​ยินดี​ไม่​น้อย​เลย

การ​แล่น‍เรือ​จาก​เมือง​โตร‌อัส​ถึง​เมือง​มิ‌เล‌ทัส

13 ฝ่าย​พวก‍เรา​ก็​ลง​เรือ​แล่น​ไป​ยัง​เมือง​อัส‌โสส​ก่อน ตั้ง‍ใจ​ว่า​จะ​รับ​เปา‌โล​ที่‍นั่น ด้วย​ท่าน​สั่ง​ไว้​อย่าง​นั้น เพราะ​ท่าน​หมาย​จะ​ไป​ทาง​บก

14 ครั้น​ท่าน​พบ​กับ​เรา​ที่​เมือง​อัส‌โสส เรา​ก็​รับ​ท่าน​แล้ว​มา​ยัง​เมือง​มิทิ‌เลนี

15 ครั้น​ออก​จาก​ที่​นั่น​ได้​วัน‍หนึ่ง ก็​มา​ยัง​ที่​ตรง‍ข้าม​เกาะ​คิ‌โอส วัน​ที่‍สอง​ก็​มา​ถึง​เกาะ​สา‌มอส และ​อีก​วัน‍หนึ่ง​ก็​มา​ถึง​เมือง​มิ‌เล‌ทัส

16 ด้วย‍ว่า​เปา‌โล​ได้​ตั้ง‍ใจ​ว่า​จะ​แล่น​เลย​เมือง​เอ‌เฟ‌ซัส​ไป เพื่อ​จะ​ไม่​ต้อง​ค้าง​อยู่​นาน​ใน​แคว้น​เอ‌เชีย เพราะ​ท่าน​รีบ​ให้​ถึง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ถ้า​เป็น​ได้​ให้​ทัน​วัน​เทศ‌กาล​วัน​เพ็น‌เท‌คอสต์

เปา‌โล​กล่าว​คำ​ปรา‌ศรัย​แก่​ผู้​ปก‍ครอง​ชาว​เอ‌เฟ‌ซัส

17 เปา‌โล​จึง​ใช้​คน​จาก​เมือง​มิ‌เล‌ทัส​ไป​ยัง​เมือง​เอ‌เฟ‌ซัส ให้​เชิญ​พวก​ผู้​ปก‍ครอง​ใน​คริสต‌จักร​นั้น​มา

18 ครั้น​มา​แล้ว​เปา‌โล​จึง​กล่าว​ว่า“ท่าน​ทั้ง​หลาย​ย่อม​ทราบ​อยู่​เอง​ว่า ข้าพ‌เจ้า​ได้​ประ‌พฤติ​ต่อ​ท่าน​อย่าง‍ไร​ทุก​เวลา ตั้ง‍แต่​วัน‍แรก​เข้า​มา​ใน​แคว้น​เอ‌เชีย

19 ข้าพ‌เจ้า​ได้​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เจ้า​ด้วย​ความ​ถ่อม​ใจ ด้วย​น้ำ‍ตา​ไหล และ​ด้วย​ถูก​การ​ทด‍ลอง ซึ่ง​มา​ถึง​ข้าพ‌เจ้า​เพราะ​พวก‍ยิว​คิด‍ร้าย​ต่อ​ข้าพ‌เจ้า

20 และ​สิ่ง‍หนึ่ง​สิ่ง​ใด​ซึ่ง​เป็น​คุณ‍ประ‌โยชน์​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย ข้าพ‌เจ้า​มิ​ได้​ปิด​ซ่อน​ไว้ แต่​ได้​ชี้‍แจง​ให้​ท่าน​เห็น กับ​ได้​สั่ง‍สอน​ท่าน​ใน​ที่​ประ‌ชุม และ​ตาม​บ้าน‍เรือน

21 ทั้ง​เป็น‍พยาน​แก่​พวก‍ยิว​และ​พวก‍กรีก ถึง​เรื่อง​การ​กลับ‍ใจ​ใหม่​เฉพาะ​พระ‍เจ้า และ​ความ​เชื่อ​ใน​พระ‍เยซู‍คริสต‌เจ้า​ของ​เรา

22 นี่‍แน่ะ บัด‍นี้​พระ‍วิญ‌ญาณ​พัน‍ผูก​ข้าพ‌เจ้า จึง​จำ‍เป็น​จะ​ต้อง​ไป​ยัง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ไม่​ทราบ​ว่า​จะ​มี​อะไร​เกิด​ขึ้น​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ที่‍นั่น​บ้าง

23 เว้น‍ไว้​แต่​พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์ ทรง​เป็น​พยาน​แก่​ข้าพ‌เจ้า​ใน​ทุก​บ้าน​ทุก​เมือง​ว่า เครื่อง​จำ‍จอง​และ​ความ​ยาก‍ลำ‌บาก​คอย​ท่า​ข้าพ‌เจ้า​อยู่

24 แต่​ข้าพ‌เจ้า​มิ​ได้​ถือ​ว่า ชีวิต​ของ​ข้าพ‌เจ้า​เป็น​สิ่ง​มี​ค่า​และ​ประ‌เสริฐ​สำ‌หรับ​ตัว​ข้าพ‌เจ้า แต่​ใน​ชีวิต​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ขอ​ทำ​หน้า‍ที่​ให้​สำ‌เร็จ​ก็​แล้ว​กัน และ​ทำ​การ​ปรน‌นิบัติ​ที่​ได้​รับ​มอบ‍หมาย​จาก​พระ‍เยซู‍เจ้า คือ​ที่​จะ​เป็น​พยาน​ถึง​ข่าว​ประ‌เสริฐ ซึ่ง​สำ‌แดง​พระ‍คุณ​ของ​พระ‍เจ้า​นั้น

25 ดู‍เถิด ข้าพ‌เจ้า​เที่ยว​ป่าว​ประ‌กาศ​แผ่น‍ดิน​ของ​พระ‍เจ้า​ใน​หมู่​พวก​ท่าน บัด‍นี้​ข้าพ‌เจ้า​ทราบ​อยู่​ว่า ท่าน​จะ​ไม่​เห็น​หน้า​ข้าพ‌เจ้า​อีก

26 เหตุ​ฉะนั้น​วัน‍นี้​ข้าพ‌เจ้า​ยืน‍ยัน​ต่อ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ว่า ท่าน​ทุก‍คน​จะ​เป็น​หรือ​ตาย ข้าพ‌เจ้า​ก็​พ้น​โทษ​แล้ว

27 เพราะ‍ว่า​ข้าพ‌เจ้า​มิ​ได้​ย่อ‍ท้อ​ใน​การ​กล่าว​เรื่อง​พระ‍ดำริ​ของ​พระ‍เจ้า​ทั้ง‍สิ้น​ให้​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ฟัง

28 ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จง​ระวัง​ตัว​ให้​ดี และ​จง​รัก‌ษา​ฝูง​แกะ​ที่​พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์​ได้​ทรง‍ตั้ง​ท่าน​ไว้​ให้​เป็น​ผู้​ดูแล และ​เพื่อ​จะ​ได้​ปก‍ครอง​คริสต‌จักร​ของ​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า ที่​พระ‍องค์​ทรง​ได้​มา​ด้วย​พระ‍โล‌หิต​ของ​พระ‍องค์​เอง

29 ข้าพ‌เจ้า​ทราบ​อยู่​ว่า เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​ไป​แล้ว​จะ​มี​สุนัข‍ป่า​อัน​ร้าย​เข้า​มา​ใน​หมู่​พวก‍ท่าน และ​จะ​ไม่​ละ​เว้น​ฝูง​แกะ​ไว้​เลย

30 จะ​มี​บาง‍คน​ใน​หมู่​พวก‍ท่าน​เอง​กล่าว​ผัน‍แปร​ความ‍จริง เพื่อ​จะ​ชัก‍ชวน​พวก‍สา‌วก​ให้​หลง​ตาม​เขา​ไป

31 เหตุ​ฉะนั้น​จง​ตื่น‍ตัว​อยู่ และ​จำ​ไว้​ว่า​ข้าพ‌เจ้า​ได้​สั่ง‍สอน​เตือน‍สติ​ท่าน​ทุก‍คน​ด้วย​น้ำ‍ตา​ไหล ทั้ง​กลาง‍วัน​กลาง‍คืน​ตลอด​สาม​ปี​มิ​ได้​หยุด​หย่อน

32 บัด‍นี้​ข้าพ‌เจ้า​ฝาก​ท่าน​ไว้​กับ​พระ‍เจ้า​และ​กับ​คำ​แห่ง​พระ‍คุณ​ของ​พระ‍องค์ ซึ่ง​มี​ฤทธิ์​อาจ​ก่อ​สร้าง​ท่าน​ขึ้น​ได้ และ​ให้​ท่าน​มี​มร‌ดก​ด้วย​กัน​กับ​บรร‌ดา​วิสุทธิ‌ชน

33 ข้าพ‌เจ้า​มิ​ได้​โลภ​เงิน​หรือ​ทอง หรือ​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ผู้​ใด

34 ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ทราบ​ว่า มือ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​เอง​ได้​จัด​หา​ปัจ‌จัย​สำ‌หรับ​ตัว​ข้าพ‌เจ้า กับ​คน​ที่​อยู่​กับ​ข้าพ‌เจ้า

35 ข้าพ‌เจ้า​ได้​วาง​แบบ‍อย่าง​ไว้​ให้​ท่าน​ทุก‍อย่าง​แล้ว ให้​เห็น​ว่า​โดย​ทำ‍งาน​เช่น​นี้​ควร​จะ​ช่วย​คน​ที่​มี​กำ‌ลัง​น้อย ระลึก​ถึง​พระ‍วาทะ​ของ​พระ‍เยซู‍เจ้า ซึ่ง​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า ‘การ​ให้​เป็น‍เหตุ​ให้​มี​ความ​สุข​ยิ่ง‍กว่า​การ‍รับ’ ”

36 ครั้น​เปา‌โล​กล่าว​อย่าง​นั้น​แล้ว​จึง​คุก‍เข่า​ลง​อธิษ‌ฐาน​กับ​คน​เหล่า​นั้น

37 เขา​ทั้ง‍หลาย​จึง​ร้อง‍ไห้​มาก‍มาย​และ​กอด​คอ​ของ​เปา‌โล จุบ​ท่าน

38 เขา​เป็น​ทุกข์​มาก​ที่​สุด เพราะ​ถ้อย‍คำ​ที่​ท่าน​กล่าว​ว่า เขา​จะ​ไม่​เห็น​หน้า​ท่าน​อีก แล้ว​เขา​ก็​พา​ท่าน​ไป​ส่ง​ที่​เรือ

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28