วิวรณ์ 19 TH1971

1 ต่อ​จาก​นี้​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ยิน​เสียง‍ดัง​กึก‍ก้อง​ดุจ​เสียง​ฝูง‍ชน​จำ‌นวน​มาก​ใน​สวรรค์​ร้อง​ว่า“อา‌เล‌ลู‌ยา ความ‍รอด พระ‍สิริ และ​ฤทธิ์‍เดช​จง​มี​แด่​พระ‍เจ้า​ของ​เรา

2 เพราะ‍ว่า​การ​พิพาก‌ษา​ของ​พระ‍องค์​เที่ยง‍ตรง​และ​ยุติ‍ธรรมพระ‍องค์​ได้​ทรง​พิพาก‌ษา​ลง​โทษ​หญิง‍แพศ‌ยา​คน​สำ‌คัญ​นั้น ที่​ได้​กระ‌ทำ​ให้​แผ่น‍ดิน​โลก​ชั่ว​ไป​ด้วย​การ​ล่วง‍ประ‌เวณี​ของ​นางและ​พระ‍องค์​ได้​ทรง​แก้‍แค้น​ผู้หญิง​นั้น เพื่อ​ทด‍แทน​โล‌หิต​แห่ง​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์”

3 คน​เหล่า‍นั้น​ร้อง​อีก​เป็น​ครั้ง​ที่​สอง​ว่า“อา‌เล‌ลู‌ยา ควัน‍ไฟ​ที่​เกิด​จาก​นคร​นั้น​พลุ่ง​ขึ้น​ตลอด‍ไป​เป็น​นิตย์”

4 และ​พวก​ผู้​ปก‍ครอง​ทั้ง​ยี่‍สิบ‍สี่​คน​กับ​สัตว์​ทั้ง​สี่​นั้น ก็​ได้​ทรุด​ตัว​ลง​นมัส‌การ​พระ‍เจ้า​ผู้​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่​นั่ง​นั้น และ​ร้อง​ว่า “อา‌เมน อา‌เล‌ลู‌ยา”

5 และ​มี​เสียง​ออก‍มา​จาก​พระ‍ที่‍นั่ง​ว่า“ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ที่​เป็น​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์ที่​ยำ‌เกรง​พระ‍องค์​ทั้ง​ผู้ใหญ่​และ​ผู้‍น้อย​จง​สรร‌เสริญ​พระ‍เจ้า​ของ​เรา”

การ​มง‌คล​สม‍รส​ของ​พระ‍เมษ‌โป‌ดก

6 แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ยิน​เสียง​ดุจ​เสียง​ฝูง‍ชน​เป็น​อัน​มาก ดุจ​เสียง​น้ำ​มาก​หลาย และ​ดุจ​เสียง​ฟ้า​ร้อง​สนั่น​ว่า“อา‌เล‌ลู‌ยา เพราะ‍ว่า​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ผู้​ทรง​ฤท‌ธา‌นุ‌ภาพ​สูง​สุด​ทรง​ครอบ‍ครอง​อยู่

7 ขอ​ให้​เรา​ทั้ง‍หลาย​ร่า‍เริง​ยินดี​และ​เต้น‍โลด​ถวาย​พระ‍เกียรติ​แด่​พระ‍องค์เพราะ​ถึง​เวลา​มง‌คล​สม‍รส​ของ​พระ‍เมษ‌โป‌ดก​แล้วและ​เจ้า‍สาว​ของ​พระ‍องค์​ได้​เตรียม​พร้อม​แล้ว”

8 ทรง​โปรด​ให้​เจ้า‍สาว​สวม​ผ้า‍ป่าน​เนื้อ​ละเอียด​ใส​บริ‌สุทธิ์ เพราะ​ผ้า‍ป่าน​เนื้อ‍ดี​นั้น​ได้​แก่การ​ประ‌พฤติ​อัน​ชอบ‍ธรรม​ของ​พวก​ธรร‌มิก‌ชน”

9 และ​ทูต‍สวรรค์​องค์​นั้น​สั่ง​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “จง​เขียน​ไว้​เถิด​ว่า ความ​เจริญ​สุข​มี​แก่​คน​ทั้ง​หลาย ที่​ได้​รับ‍เชิญ​มา​ใน​การ​มง‌คล​สม‍รส​ของ​พระ‍เมษ‌โป‌ดก” และ​ท่าน​บอก​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “ถ้อย‍คำ​เหล่า​นั้น​เป็น​พระ‍วจนะ​แท้​ของ​พระ‍เจ้า”

10 แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ทรุด​ตัว​ลง​แทบ​เท้า​ของ​ท่าน​เพื่อ​จะ​นมัส‌การ​ท่าน แต่​ท่าน​ได้​กล่าว​แก่​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “อย่า​เลย ข้าพ‌เจ้า​เป็น​เพื่อน​ผู้​รับ‍ใช้​เหมือน​กับ​ท่าน และ​พวก​พี่‍น้อง​ของ​ท่าน​ที่​ยึด​ถือ​คำ​พยาน​ของ​พระ‍เยซู จง​นมัส‌การ​พระ‍เจ้า​เถิด” เพราะ‍ว่า​คำ​พยาน​กล่าว​ถึง​พระ‍เยซู​นั้น​เป็น​หัว‍ใจ​ของ​การ​เผย​พระ‍วจนะ

ผู้​ทรง​ม้า‍ขาว

11 แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ก็​ได้​เห็น​สวรรค์​เปิด​ออก และ ดู‍เถิด มี​ม้า​ขาว​ตัว​หนึ่ง พระ‍องค์​ผู้​ทรง​ม้า​นั้น​มี​พระ‍นาม​ว่า ‘สัตย์‍ซื่อ​และ​สัตย์‍จริง’ พระ‍องค์​พิพาก‌ษา​และ​ทรง​กระ‌ทำ​สง‌คราม​ด้วย​ความ​เป็น​ธรรม

12 พระ‍เนตร​ของ​พระ‍องค์​ดุจ​เปลว‍ไฟ และ​บน​พระ‍เศียร​ของ​พระ‍องค์​มี​มง‌กุฎ​หลาย​อัน และ​พระ‍องค์​ทรง​มี​พระ‍นาม​จา‌รึก​ไว้​ซึ่ง​ไม่​มี​ผู้​ใด​รู้‍จัก​เลย นอก‍จาก​พระ‍องค์​เอง

13 พระ‍องค์​ทรง​ฉลอง​พระ‍องค์​ที่​จุ่มเลือด และ​พระ‍นาม​ที่​เรียก​พระ‍องค์​นั้น​คือ ‘พระ‍วาทะ​ของ​พระ‍เจ้า’

14 เหล่า​พล‍โย‌ธา​ใน​สวรรค์​สวม​อา‌ภรณ์​ผ้า‍ป่าน​เนื้อ​ละเอียด​ขาว​บริ‌สุทธิ์ ได้​นั่ง​บน​หลัง​ม้า‍ขาว​ตาม​เสด็จ​พระ‍องค์​ไป

15 มี​พระ‍แสง​คม​ออก‍มา​จาก​พระ‍โอษฐ์​ของ​พระ‍องค์ เพื่อ​พระ‍องค์​จะ​ได้​ทรง​ฟัน‍ฟาด​บรร‌ดา​นานา​ประ‌ชา‍ชาติ ด้วย​พระ‍แสง​นั้น และ​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ครอบ‍ครอง​เขา​ด้วย​คทา​เหล็ก พระ‍องค์​จะ​ทรง​เหยียบ​บ่อ‍ย่ำ​องุ่น​แห่ง​พระ‍พิโรธ​อัน​เฉียบ‍ขาด​ของ​พระ‍เจ้า ผู้​ทรง​ฤท‌ธา‌นุ‌ภาพ​สูง‍สุด

16 พระ‍องค์​ทรง​มี​พระ‍นาม​จา‌รึก​ที่​ฉลอง​พระ‍องค์ และ​ที่​ต้น​พระ‍อูรุ​ของ​พระ‍องค์​ว่า “จอม​กษัตริย์​และ​จอม​เจ้านาย”

17 แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​ทูต‍สวรรค์​องค์​หนึ่ง​ยืน​อยู่​บน​ดวง‍อา‌ทิตย์ ท่าน​ร้อง​ประ‌กาศ​แก่​นก​ทั้ง‍ปวง​ที่​บิน​อยู่​ใน​ท้อง‍ฟ้า ด้วย​เสียง​อัน​ดัง​ว่า “จง​มา​ประ‌ชุม​กัน​ใน​การ​เลี้ยง​ใหญ่​ของ​พระ‍เจ้า

18 เพื่อ​จะ​ได้​กิน​เนื้อ​กษัตริย์ เนื้อ​นาย‍ทหาร เนื้อ​ชาย‍ฉกรรจ์ เนื้อ​ม้า และ​เนื้อ​คน​ที่​นั่ง​บน​ม้า และ​เนื้อ​ประ‌ชา‍ชน ทั้ง​ไท​และ​ทาส ทั้ง​ผู้ใหญ่​และ​ผู้‍น้อย”

19 และ​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​สัตว์​นั้น และ​บรร‌ดา​กษัตริย์​บน​แผ่น‍ดิน​โลก พร้อม​ทั้ง​พล​รบ​ของ​กษัตริย์​เหล่า​นั้น มา​ประ‌ชุม​กัน​จะ​ทำ​สง‌คราม​กับ​พระ‍องค์​ผู้​ทรง​ม้า และ​กับ​พล‍โย‌ธา​ของ​พระ‍องค์

20 สัตว์‍ร้าย​นั้น​ถูก​จับ​พร้อม​ด้วย​คน​ที่​ปลอม​ตัว​เป็น​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ ที่​ได้​กระ‌ทำ​หมาย‍สำ‌คัญ​ต่อ‍หน้า​สัตว์‍ร้าย​นั้น และ​ใช้​หมาย‍สำ‌คัญ​นั้น​ล่อ‍ลวง​คน​ทั้ง‍หลาย ที่​ได้​รับ​เครื่อง‍หมาย​ของ​สัตว์‍ร้าย​นั้น และ​บูชา​รูป​ของ​มัน สัตว์‍ร้าย​และ​คน​ที่​ปลอม​ตัว​เป็น​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ ถูก​ทิ้ง​ทั้ง​เป็น​ลง​ใน​บึง‍ไฟ​ที่​ไหม้​ด้วย​กำ‌มะ‌ถัน

21 และ​คน​ที่​เหลือ​อยู่​นั้น ก็​ถูก​ฆ่า​ด้วย​พระ‍แสง​ที่​ออก‍มา​จาก​พระ‍โอษฐ์​ของ​พระ‍องค์ ผู้​ทรง​ม้า​นั้น​เสีย และ​นก​ทั้ง‍ปวง​ก็​กิน​เนื้อ​ของ​คน​เหล่า​นั้น​จน​อิ่ม

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22