โรม 10 TH1971

1 พี่‍น้อง​ทั้ง‍หลาย ความ​ปรารถ‌นา​ใน​จิต‍ใจ​ของ​ข้าพ‌เจ้า และ​คำ​วิง‍วอน​ขอ​ต่อ​พระ‍เจ้า​เพื่อ​คน​อิส‌รา‌เอล​นั้น คือ​ขอ​ด้วย​หวัง​ให้​เขา​รอด

2 ข้าพ‌เจ้า​เป็น​พยาน​ให้​เขา​ว่า เขา​มี​ความ​กระ‌ตือ‍รือร้น​ที่​จะ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍เจ้า แต่​หา​ได้​เป็น​ตาม​ปัญ‌ญา​ไม่

3 เพราะ‍ว่า​เขา​ไม่​รู้‍จัก​ความ​ชอบ‍ธรรม​ที่​พระ‍เจ้า​ประ‌ทาน​ให้ แต่​อุต‌ส่าห์​ตั้ง​ความ​ชอบ‍ธรรม​ของ​ตน​ขึ้น เขา​จึง​ไม่​ได้​ยอม​อยู่​ใน​ความ​ชอบ‍ธรรม​ของ​พระ‍เจ้า

4 เพราะ‍ว่า​พระ‍คริสต์​ทรง​เป็น​จุด‍จบ​ของ​ธรรม​บัญ‌ญัติ เพื่อ​ให้​ทุก‍คน​ที่​มี​ความ​เชื่อ​ได้​รับ​ความ​ชอบ‍ธรรม

5 โม‌เสส​ได้​เขียน​เรื่อง​ความ​ชอบ‍ธรรม​ซึ่ง​มี​ธรรม​บัญ‌ญัติ​เป็น​มูล‍ฐาน​ว่า คน​ใด​ที่​ประ‌พฤติ​ตาม​จะ​ได้​ชีวิต​โดย​การ​ประ‌พฤติ​นั้น

6 แต่​ความ​ชอบ‍ธรรม​ที่​มี​ความ​เชื่อ​เป็น​มูล‍ฐาน​ว่า​อย่าง​นี้​ว่า “อย่า​นึก​ใน​ใจ​ของ​ตัว​ว่า ใคร​จะ​ขึ้น​ไป​บน​สวรรค์” (คือ​จะ​เชิญ​พระ‍คริสต์​ลง​มา)

7 “หรือ ใคร​จะ​ลง​ไป​ยัง​ที่​ลึก” (คือ​จะ​เชิญ​พระ‍คริสต์​ขึ้น​มา​จาก​ความ​ตาย)

8 แต่​ความ​ชอบ‍ธรรม​นั้น​ว่า​อย่าง‍ไร ก็​ว่า “ถ้อย‍คำ​นั้น​อยู่​ใกล้​ท่าน อยู่​ใน​ปาก​ของ​ท่าน และ​อยู่​ใน​ใจ​ของ​ท่าน” (คือ​คำ​ซึ่ง​ก่อ​ให้​เกิด​ความ​เชื่อ​ที่​เรา​ทั้ง‍หลาย​ประ‌กาศ​อยู่​นั้น)

9 คือ​ว่า​ถ้า​ท่าน​จะ​รับ​ด้วย​ปาก​ของ​ท่าน​ว่า พระ‍เยซู​ทรง​เป็น​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า และ​เชื่อ​ใน​จิต​ใจ​ว่า พระ‍เจ้า​ได้​ทรง‍ชุบ​พระ‍องค์​ให้​เป็น​ขึ้น​มา​จาก​ความ​ตาย ท่าน​จะ​รอด

10 ด้วย‍ว่า ความ​เชื่อ​ด้วย​ใจ​ก็​นำ​ไป​สู่​ความ​ชอบ‍ธรรม และ​การ​ยอม‍รับ​สัจจะ​ของ​พระ‍เจ้า​ด้วย​ปาก​ก็​นำ​ไป​สู่​ความ​รอด

11 เพราะ​มี​ข้อ​พระ‍คัม‌ภีร์​ว่า ผู้‍หนึ่ง​ผู้​ใด​ที่​เชื่อ​ใน​พระ‍องค์​จะ​ไม่​ได้​รับ​ความ​อับ‍อาย

12 เพราะ‍ว่า​พวก​ยิว​และ​พวก​ต่าง​ชาติ​นั้น ไม่​ทรง‍ถือ​ว่า​ต่าง​กัน ด้วย‍ว่า​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​องค์​เดียว ทรง​เป็น​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​คน​ทั้ง‍ปวง และ​ทรง​โปรด​อย่าง​บริ‌บูรณ์​แก่​คน​ทั้ง‍ปวง​ที่​ทูล​ขอ​ต่อ​พระ‍องค์

13 เพราะ​ว่า ผู้​ที่​ร้อง​ออก​พระ‍นาม​ของ​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​รอด

14 แต่​ผู้​ที่​ยัง​ไม่​เชื่อ​ใน​พระ‍องค์ จะ​ทูล​ขอ​ต่อ​พระ‍องค์​อย่าง‍ไร​ได้ และ​ผู้​ที่​ยัง​ไม่​ได้​ยิน​ถึง​พระ‍องค์ จะ​เชื่อ​ใน​พระ‍องค์​อย่าง‍ไร​ได้ และ​เมื่อ​ไม่​มี​ผู้​ใด​ประ‌กาศ​ให้​เขา​ฟัง เขา​จะ​ได้​ยิน​ถึง​พระ‍องค์​อย่าง‍ไร​ได้

15 และ​ถ้า​ไม่​มี​ใคร​ใช้​เขา​ไป เขา​จะ​ไป​ประ‌กาศ​อย่าง‍ไร​ได้ ตาม​ที่​มี​คำ​เขียน​ไว้​ใน​พระ‍คัม‌ภีร์​ว่า เท้า​ของ​คน​เหล่า​นั้น​ที่​นำ​ข่าว​ดี​มา ช่าง​งาม​จริงๆ หนอ

16 แต่​มิ‍ใช่​ทุก‍คน​ได้​เชื่อ‍ฟัง​ข่าว‍ประ‌เสริฐ​นั้น เพราะ​อิส‌ยาห์​ได้​กล่าว​ไว้​ว่า พระ‍องค์​เจ้า‍ข้า ใคร​เล่า​ได้​เชื่อ​สิ่ง​ที่​เขา​ได้​ยิน​จาก​เรา​ทั้ง‍หลาย

17 ฉะนั้น​ความ​เชื่อ​เกิด​ขึ้น​ได้​ก็​เพราะ​การ​ได้​ยิน และ​การ​ได้​ยิน​เกิด​ขึ้น​ได้​ก็​เพราะ​การ​ประ‌กาศ​พระ‍คริสต์

18 ข้าพ‌เจ้า​ถาม​ว่า “เขา​ทั้ง‍หลาย​ไม่‍ได้​ยิน​หรือ” เขา​ได้​ยิน​แล้ว​จริงๆ เสียง​ของ​เขา​กระ‌จาย​ออก​ไป​ทั่ว​แผ่น‍ดิน​โลก และ​ถ้อย‍คำ​ของ​เขา​ประ‌กาศ​ออก​ไป​ถึง​สุด‍ปลาย​พิภพ

19 ข้าพ‌เจ้า​ถาม​อีก​ว่า “พล​อิส‌รา‌เอล​ไม่​เข้า‍ใจ​หรือ” ตอน‍แรก​โม‌เสส​กล่าว​ว่า เรา​จะ​ให้​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​อิจ‌ฉา​ผู้​ที่​ไม่​ใช่​ชน‍ชาติ เรา​จะ​ยั่ว​โทสะ​เจ้า​ด้วย​ชน‍ชาติ​ที่​โง่‍เขลา​ชาติ​หนึ่ง

20 แล้ว​อิส‌ยาห์​กล้า​กล่าว​ว่า คน​เหล่า​นั้น​ที่​มิ​ได้​แสวง‍หา​เรา​ได้‍พบ​เรา เรา​ได้​ปรา‌กฏ​แก่​คน​ที่​มิ​ได้​ถาม​หา​เรา

21 แต่​ท่าน​ได้​กล่าว​ถึง​พวก​อิส‌รา‌เอล​ว่า ตลอด​ทั้ง​วัน เรา​ยื่น​มือ​ให้​ชน‍ชาติ​ซึ่ง​ไม่​เชื่อ‍ฟัง​และ​ดื้อ‍รั้น

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16